Μία ώρα πίσω θα γυρίσουμε τους δείκτες του ρολογιού τα ξημερώματα της Κυριακής 26/10/104.
Στην… κανονική ώρα επιστρέφουμε τα ξημερώματα της Κυριακής 26 Οκτωβρίου, οπότε τα ρολόγια πάνε μία ώρα πίσω (από τις 04.00 στις 03.00).
Στόχος της αλλαγής αυτής είναι η καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση ενέργειας. Γιατί όμως μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία;
Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος ήταν ο εμπνευστής αυτής της ιδέας την οποία «συνέλαβε» το 1784, ενώ στις αρχές του 20ου αιώνα, κατατέθηκε πρόταση στη βρετανική κυβέρνηση για αλλαγή της ώρας από τον Γουίλιαμ Γουίλετ, ο οποίος σε σχετικό άρθρο του έκανε εκτενή αναφορά στη «σπατάλη του φυσικού φωτός».
Η πρώτη εφαρμογή αυτής της ιδέας στην πράξη έγινε στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο με σκοπό να εξοικονομηθούν ενεργειακοί πόροι. Στην συνέχεια το μέτρο καταργήθηκε και ύστερα από την ενεργειακή κρίση του 1973, ήρθε για να… μείνει.
Στην Ελλάδα μέτρο της αλλαγής της ώρας υιοθετήθηκε το 1973. Το 1997 η κυβέρνηση διατύπωσε τη σκέψη να μην εφαρμόσουμε τη θερινή ώρα ώστε να συγκλίνουμε «ωρολογιακώς» με την κεντρική Ευρώπη, αλλά πρυτάνευσαν σοφότερες σκέψεις. Σήμερα περίπου στις 70 χώρες εφαρμόζουν το μέτρο αυτό.
Έως το 1996 στην Ε.Ε. κάθε χώρα εφάρμοζε το μέτρο αυτό σύμφωνα με τα δικά της «θέλω», ώσπου οι Βρυξέλλες ανέλαβαν και οι αλλαγές της ώρας πλέον γίνονται ως εξής:
- Η χειμερινή ώρα κατά την οποία γυρίζουμε τους δείκτες μία ώρα πίσω ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου
- Η θερινή ώρα κατά την οποία γυρίζουμε τους δείκτες μία ώρα μπροστά ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου.
Η αλλαγή της ώρας είναι κατοχυρωμένη με κοινοτική οδηγία (2000/C 337 Ε/18).
Επειδή κάποια πράγματα πρέπει να μένουν σταθερά σε αυτό τον κόσμο, η ώρα Γκρίνουιτς δεν αλλάζει γι” αυτό το καλοκαίρι η Ελλάδα είναι 3 ώρες και το χειμώνα 2 ώρες μπροστά από το Γκρίνουιτς.
No comments:
Post a Comment
Προβάλλετε ή σχολιάστε την ανάρτηση
Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.
Ζητώ την κατανόηση σας!!! Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.