Λευτέρης Αβραμάκης: «Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι η υπέρτατη ευθύνη της οργανωμένης κοινωνίας»

Ο Βουλευτής Σερρών του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, Λευτέρης Αβραμάκης, με αφορμή την 10^η Δεκέμβρη, Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δήλωσε:

«Η 10^η Δεκεμβρίου τιμάται ως η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε ανάμνηση της υπογραφής της Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από τον ΟΗΕ το 1948. Οι αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα είχαν ξεκινήσει περίπου δύο αιώνες πριν από την επίσημη διακήρυξή τους, χρειάστηκε όμως ο κόσμος να ζήσει τις θηριωδίες δύο Παγκοσμίων Πολέμων, για να αναγνωρίσει την ανάγκη θέσπισης ενός καταστατικού χάρτη που θα προάγει την ελευθερία, την δικαιοσύνη, την ισότητα, την ειρήνη για όλους τους ανθρώπους, χωρίς εξαιρέσεις και διαχωρισμούς. Στην Ελλάδα, στα χρόνια των Μνημονίων πολλά από τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου αμφισβητήθηκαν. Τα κεκτημένα δικαιώματα της μεταπολίτευσης αμφισβητήθηκαν, πολλοί βρέθηκαν απότομα στο κοινωνικό περιθώριο χωρίς να διασφαλίζετε η υγειονομική τους περίθαλψη, η πρόσβαση των παιδιών στα σχολεία, η κάλυψη των βασικών αναγκών σε τροφή, συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας. Τα εργασιακά δικαιώματα αμφισβητήθηκαν συλλήβδην, πολλά καταργήθηκαν και πολλών η εφαρμογή παρέμεινε στα χαρτιά.  Σταδιακά από το 2015 ξεκίνησε η αποκατάσταση των βασικών δικαιωμάτων του ανθρώπου με την ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους, την άρση των περιορισμών πρόσβασης στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την υιοθέτηση του κοινωνικού εισοδήματος αλληλεγγύης, την εξασφάλιση σχολικών γευμάτων για τα παιδιά, την αναμόρφωση των πολιτικών αντιμετώπισης της φτώχειας και την ουσιαστική πολιτική επανένταξης όλων των κατοίκων στο κοινωνικό σύνολο. Η πολιτική αυτή είχε ως αποτέλεσμα να σταθεροποιηθεί η κοινωνία και η οικονομία και να αρχίσει να αποκαθίσταται η κοινωνική ισορροπία. Η αύξηση του κατώτατου μισθού μετά την έξοδο από τα Μνημόνια, η αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων μεταφράζονται σε βελτίωση του δείκτη αξιοπρέπειας των Ελλήνων. Ορισμένες από τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού και της κοινωνίας μας αμφισβητούνται και πάλι, στην προσπάθεια αποκατάστασης του χρεοκοπημένου νεοφιλελεύθερου μοντέλου οικονομίας και ανάπτυξης των κοινωνικών σχέσεων. Η ελληνική κοινωνία σήμερα γνωρίζει ότι αυτά που θεωρεί δεδομένα και κεκτημένα εύκολα μπορούν να χαθούν. Τίποτα από ότι αφαιρεί δικαιώματα έστω και από έναν άνθρωπο δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτό στη σύγχρονη Ελλάδα όποια ανάγκη και αν επικαλούνται ότι το επιβάλλουν οι εκάστοτε ρυθμιστικές αρχές της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το επίπεδο διαβίωσης των Ελλήνων δεν μπορεί να θυσιάζεται στις εκάστοτε σκοπιμότητες των ισχυρών εντός ή εκτός της χώρας. Ο ελληνικός λαός, τα παιδιά και η νέα γενιά χρειάζονται περισσότερη εκπαίδευση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την διαφορετικότητα, τα δικαιώματα που ισχύουν για όλους χωρίς διακρίσεις. Τα δικαιώματα που είναι χρέος όλων μας να υπερασπιζόμαστε σε κάθε στιγμή της ζωής μας ακόμα και όταν δεν φαίνεται να απειλούνται.»