Φωτεινή Τσουκνίδα: Εκεί που ο πνεύμονας ανασαίνει ζωή……

Έχουμε να αντιμετωπίσουμε με φιλικότητα την καταστροφή, που δεν πλανάται μόνον, αλλά μας αφορά αποφασιστικά, ενώ πρέπει να ανιχνεύσουμε τη δηκτική πανουργία που παίζει μαζί μας και εμποδίζει τα σχέδια μας. Ευαίσθητοι στις ρωγμές που είναι παντού παρούσες, έχουμε καθήκον να πραγματοποιήσουμε μια διάνοιξη (Κ. Αξελός).

---

Καλούμαστε με βάση τη σημείωση του κ. Αξελού να διερευνήσουμε τη δίδει ζωή και τι είναι αποτελεσματικό με όρους, κυρίως, ανθρώπινους στην παρούσα χρονική στιγμή που ο κορωνοϊός χτυπά την πόρτα του πλανήτη. Πολύ περισσότερο, όμως, καλούμαστε να προσκαλέσουμε το σύστημα σε σκέψη και επεξεργασία πέρα από τον ιό, πέρα από τις επιδράσεις και τις συνέπειές του.

Το βλέμμα μας δημιουργεί κόσμους, αναφέρει ο D. Cooperider. Θα είναι άραγε το βλέμμα μας τρυφερά ανθρώπινο απέναντι στoν νοσούντα συνάνθρωπό μας, στην πιθανή απώλεια, στην προσπάθεια επανακατασκευής του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την ιστορία μας, την ύπαρξή μας, στο σχετίζεσθαι στο χρόνο και στο χώρο; Έχουμε καθήκον να δημιουργήσουμε μια επανορθωτική εμπειρία στο εδώ και τώρα, η οποία να γεννά τις δυνατότητες για τις ρωγμές του πριν και του επέκεινα.

Τι παριστά τούτος ο ιός στους πνεύμονες του ανθρώπου; Μια απέλπιδα ανάσα ζωής σε ένα ανέραστο χωρίς ευθύνη ζωής σώμα που αργοπεθαίνει ή μια προσπάθεια να οξυγονωθεί ο πνεύμονας με το λευκό της συνειδητής προστασίας εαυτού και αλλήλων;

Ιός που εγείρει ερώτημα ενσυναίσθησης άρα βιώσης της αιωνιότητας: Γιατί όχι και σε εμένα;

Iός αναζωπύρωσης ή αναπλαισίωσης της υπαρξιακής κατάθλιψης και της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής στον δυτικό κόσμο;

Ιός αποσταθεροποίησης από την εικονική παιδική φαντασίωση για διαρκή ανέφελη ευτυχία άρα σταθεροποίησης ενήλικης στάσης;

Iός μοναξιάς ή ιός κοντινότητας και επανανοηματοδότησης της δυναμικής των αξιών, της συνειδητής, μονογαμικής, αναστάσιμης συντροφικότητας και της διαφύλαξης του οικογενειακού πλούτου;

Πόση καθαρότητα μοιράσματος θα κατοικήσει τούτες τις ημέρες της καραντίνας στον λόγο, στα βλέμματα, τα αγγίγματα των συντρόφων;

Πόσο υπεύθυνα και ευχαριστιακά θα αερίζεται η διαμονή στο σπίτι; Θα ανοίξει η πόρτα του εφήβου; Θα δοθεί χώρος και χρόνος για επανασυνάντηση γονέων – εφήβων - αδελφών;

Πόσο κοντά μας θα έχουμε τα μεγάλα σε ηλικίας αγαπημένα πρόσωπα μέσα από ένα καθημερινό γεμάτο τρυφερή ευγνωμοσύνη και αστείρευτη αισιοδοξία τηλεφώνημά μας;

Πόσα όχι σε επισκέψεις αλλά και σε εκδρομές θα αποφασίσουμε να πούμε; Αλλά και πόσο θα αξιοποιήσουμε τα ήδη πραγματοποιηθέντα ταξίδια του νου, των αισθήσεων και του σώματος προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε το που βρισκόμαστε;

---

Θα καλυφθεί το αυθεντικό δάκρυ μέσα στην παγερή σιωπή της εντατικής που θα σηματοδοτεί φόβο αποδοχής της ανθρώπινης άρα ατελούς φύσης της δύναμης της επιστήμης;

Ιός που θα φέρει φιλί της ζωής στους επαγγελματίες υγείας και θα αναδείξει αναξιοποίητες δυνάμεις και ευαισθησίες τους, ενάντια στο υπάρχον burn out του εργασιακού βολέματος;

Ιός θετικός στον φόβο θανάτου ή στον εναγκαλισμό της ευλογίας του θαύματος που η υπεύθυνη ενημέρωση από φωτισμένους ειδικούς δωρίζεται;

Ιός προσευχής που υπερβαίνει την παθολογική παντοδυναμία της ατομικότητας; Iός που επικαλείται την Θεία Χάρη; Ιός που τα ελλιπή τρυφερά αγκαλιάζει; Iός συνάντησης πολιτείας και εκκλησίας;

Ο κένταυρος Χείρων, ο θεραπευτής, υπογραμμίσει ο κ. Δ. Καραγιάννης, ήταν χορηγός βοτάνων για την επούλωση των πληγών. Οι δικές του όμως πληγές παρέμεναν αγιάτρευτες για να τον κρατούν στην σοφία της εγγενούς ταπείνωσης. Στην επίγνωση των ορίων.

Οριοθετούμαστε υπερασπίζοντας με συνέπεια το σύνθημα «Μένουμε Σπίτι», εν αρχή της ισημερίας της ανοίξεως, στον βαθμό που η αποδοχή του φθαρτού και των λανθασμένων επιλογών της ζήσης μας σηματοδοτείται συνειδητά με πρόληψη όχι μόνο ως προς την εξάπλωση του ιού αλλά και πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά το πέρας της πανδημίας, με ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος που μόνο η ανοικτότητα στις αξίες και ο σεβασμός στην ανθρώπινη φύση μπορεί να κληροδοτήσει.

Φωτεινή Τσουκνίδα - Ανθουλάκη  

  Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια  

Η Φωτεινή Τσουκνίδα-Ανθουλάκη γεννήθηκε στους Σοφάδες Καρδίτσας το 1974. Κατάγεται από πολύτεκνη οικογένεια. Είναι έγγαμη, ο σύζυγός της Σπύρος Ανθουλάκης, με καταγωγή από το Βαλτερό Σερρών. Η κόρη της Ευαγγελία Ανθουλάκη. Τα τελευταία πέντε (5) χρόνια διαβιεί μόνιμα στις Σέρρες.

Αρίστευσε στις πανελλαδικές εξετάσεις και εισήχθη στο Τμήμα Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1992, απεφοίτησε το 1996 με κατεύθυνση Κλινικής – Κοινωνικής Ψυχολογίας. Στη συνέχεια εισήχθη στο Mεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών στην Κοινωνική Ψυχιατρική – Παιδοψυχιατρική της Ιατρικής Σχολής, του Τομέα Κοινωνικής Ιατρικής και Ψυχικής Υγείας, της Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων σε συνεργασία με την Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας, διάρκειας δύο (2) ετών. Η πρακτική της άσκηση πραγματοποιήθηκε σε πλήθος ψυχιατρικών δομών ανά την Ελλάδα (ιατροπαιδαγωγικό κέντρο, κέντρο ψυχικής υγείας – τμήμα ενηλίκων).

Η διπλωματική της είχε τον τίτλο: «Σχέσεις μητέρας παιδιού κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής», με εποπτεύων καθηγητή τον καθηγητή παιδοψυχιατρικής – ψυχαναλυτή κο Σακελλαρόπουλο Παναγιώτη.

Επίσης, έχει εξειδίκευση στην «Υπαρξιακή – Οικογενειακή Ψυχοθεραπεία», με 5ετής εκπαίδευση από το Πιστοποιημένο Εκπαιδευτικό Κέντρο «Αντίστιξη», από τους παιδοψυχιάτρους-ψυχοθεραπευτές Δημήτρη και Ελένη Καραγιάννη.

Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, καθώς και σε πλήθος ευρωπαϊκών προγραμμάτων για την «Παροχή Συνοδευτικών Υποστηρικτικών Υπηρεσιών σε Ευπαθείς Κοινωνικές Ομάδες» και σε «Άτομα με Γλωσσικές ή Θρησκευτικές και Πολιτισμικές Ιδιαιτερότητες» της Αναπτυξιακής Καρδίτσας (ΑΝ.ΚΑ).. Επίσης, υπήρξε εισηγήτρια σε πλήθος προγραμμάτων κατάρτισης του Υπουργείου Εργασίας. Αξιοσημείωτη η συμμετοχή της σε πλήθος μελετών και προτάσεων, επιμελήτρια και συντάκτρια της Μελέτης – Απογραφής του Τσιγγάνικου Οικισμού του Δήμου Σοφάδων, επιμελήτρια και συντάκτρια του Τσιγγανοελληνικού και Ελλληνοτσιγγανικού λεξικού (2η έκδοση), επιμελήτρια και συντάκτρια των κειμένων του Εκπαιδευτικού Οδηγού ''ΣΑΡ'', επίσης, συμμετείχε στην συγγραφική ομάδα έκδοσης του βιβλίου «Αποασυλοποίηση και η Σχέση της με την Πρωτοβάθμια Περίθαλψη».

Είναι εξωτερικός συνεργάτης βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών. Τέλος, μεγάλη η πιστοποιημένη, εθελοντική προσφορά της σε πλήθος ψυχιατρικών και κοινωνικών δομών (ψυχιατρικές κλινικές, θεραπευτικές κοινότητες απεξαρτημένων, οίκοι ευγηρίας, παιδικοί σταθμοί, δημοτικές βιβλιοθήκες, κ.α.).

Είναι υπάλληλος της Δ/νσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών και υπεύθυνη του Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου Παιδιού και Οικογένειας με «Ρίζες και Φτερά».

https://www.psychologynow.gr/arthra-psyxologias/prosopikotita/aftognosia/8574-ekei-pou-o-pneymonas-anasainei-zoi.html