Ομιλία Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κ. Γαβρόγλου στην παρουσίαση της Ετήσιας Έκθεσης 2016 για την Εκπαίδευση του ΚΑΝΕΠ – ΓΣΕΕ

Ως μια πολύ θετική παρέμβαση στην κοινωνία χαρακτήρισε στην ομιλία του ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστας Γαβρόγλου, την Ετήσια Έκθεση 2016 του ΚΑΝΕΠ – ΓΣΕΕ για την Εκπαίδευση. Αναφερόμενος στις δαπάνες για την Εκπαίδευση ο κ. Γαβρόγλου σημείωσε ότι το ποσοστό του 3, 16 % του ΑΕΠ «έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να το λέμε, να το πιέζουμε από παντού να γίνει μέρος της πιο επίσημης θέσης μας, διότι δεν μπορεί οι Θεσμοί να επιμένουν στο 4,4% και να μας λένε ότι δεν ξέρουμε να διαβάζουμε τα στοιχεία ή ότι δεν είναι έγκυρα. Ξέρετε ότι από το 3,16% έως το 4,4% είναι κάποια δισεκατομμύρια η διαφορά».

Ως προς τα στοιχεία της Έκθεσης για τη μέση ηλικία του διδακτικού προσωπικού ο Υπουργός σημείωσε: «Αυτό θέλει μια πολύ μεγάλη προσοχή, ώστε να μην αρχίσει μία… μουρμούρα η οποία μπορεί να ενταθεί πάρα πολύ ενάντια στο δικαίωμα των ανθρώπων να είναι εκπαιδευτικοί ανεξάρτητα αν ο μέσος όρος ηλικίας είναι από 45-47. Αυτό δεν αλλάζει την απόλυτη προτεραιότητα που πρέπει να δώσουμε στους διορισμούς. Δεν κάνουμε διορισμούς για να πέσει ο μέσος όρος. Κάνουμε διορισμούς για να εδραιωθεί το εκπαιδευτικό σύστημα και γνωρίζουμε ότι άλλο είναι να προσφέρει ένας νέος στην εκπαίδευση και άλλο να προσφέρει ένας άνθρωπος που είναι πολύ πιο έμπειρος. Η θέση της Κυβέρνησης είναι σαφέστατη. Θα προχωρήσει σε διορισμούς. Δεν ξέρουμε πόσους, δεν ξέρουμε πώς- γιατί είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο σύστημα-αφού θα πρέπει να λάβουμε υπόψη την προϋπηρεσία αλλά επίσης και το γεγονός ότι και οι νέοι πρέπει να μπουν σ’ αυτόν το χώρο».

Ο Υπουργός χαρακτήρισε «αιχμή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» το Λύκειο και όχι τις εισαγωγικές εξετάσεις για την πρόσβαση στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. «Η αιχμή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης αυτή τη στιγμή δεν είναι οι εισαγωγικές εξετάσεις, θα ήταν πολύ επιπόλαιο να είναι οι εισαγωγικές εξετάσεις. Η αιχμή είναι το Λύκειο και είναι ένα ερώτημα προς την ελληνική κοινωνία. Θέλει η ελληνική κοινωνία μία κοινωνία χωρίς Λύκειο; Τι έγινε με τις περασμένες δεκαετίες; Ένας θεσμός εκτός Λυκείου καταβρόχθισε το Λύκειο με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν οι δύο τάξεις του Λυκείου». Ως προς την πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση ο κ. Γαβρόγλου είπε: «Αυτό που θέλουμε είναι τα παιδιά στο Λύκειο να αποκτούν τις γνώσεις και την εκπαίδευση που πρέπει να έχουν και στη συνέχεια με το βαθμό του Απολυτηρίου να μπαίνουν στα Πανεπιστήμια. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με το πάτημα ενός κουμπιού. Eίναι κάτι που θέλει και κοινωνική και πολιτική συναίνεση κι έχει έναν ορίζοντα τριετίας – πενταετίας».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. «Δεν μπορούμε να πάρουμε καμία αποτελεσματική πρωτοβουλία για τα Λύκεια αν δεν αναβαθμιστεί η Επαγγελματική Εκπαίδευση. Η αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης ενέχει κι ένα στοιχείο ιδεολογικό και πολιτικό. Η κοινωνία πρέπει να πεισθεί ότι η Επαγγελματική Εκπαίδευση, τα ΕΠΑΛ, δεν είναι τα αποθετήρια για τους αποτυχόντες. Δεν πάνε εκεί παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Κι ένας από τους τρόπους είναι να ενισχύσουμε πάρα πολύ το τι θα κάνουν αυτά τα παιδιά μετά το ΕΠΑΛ. Εκεί η δική μας παρέμβαση είναι η ίδρυση διετών δομών στο πλαίσιο της Ανώτατης Εκπαίδευσης –κατά κύριο λόγο στα ΤΕΙ αλλά μπορεί και στα Πανεπιστήμια- ώστε τα παιδιά από τα ΕΠΑΛ που θα τελειώνουν τη Γ’ Λυκείου να έχουν πρόσβαση προνομιακή (δεν θα πηγαίνουν παιδιά από το ΓΕΛ, παρά μόνο σε ένα μικρό ποσοστό) και να παίρνουν επαγγελματική πιστοποίηση για συγκεκριμένα επαγγέλματα με ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Όλο αυτό θα είναι υπό τη σκέπη της Ανώτατης Εκπαίδευσης», είπε χαρακτηριστικά.

Αναφέρθηκε επίσης στη λειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας και Ανθρώπινου Δυναμικού, στην πρώτη από την ίδρυση του ελληνικού κράτους Επιτροπή Μελέτης Οικονομικών της Εκπαίδευσης και στα Ακαδημαϊκά Περιφερειακά Συμβούλια, ενώ ιδιαίτερη αναφορά έκανε στους εκπαιδευτικούς, λέγοντας ότι εν μέσω της οικονομικής κρίσης «κράτησαν ένα σύστημα στα πόδια του με όλα τα προβλήματα. Ρημάχτηκε ο τόπος , τηρουμένων των αναλογιών, και κάπου το κράτησαν στο πόδι. Δεν είναι ίδιον όλων των θεσμών αυτό. Αυτό δεν είναι κάτι το μεταφυσικό ούτε καλύπτεται από αδράνειες. Κρατήθηκε γιατί συγκεκριμένοι εκπαιδευτικοί είπαν ότι εμείς, ανεξαρτήτως ιδεολογικών και πολιτικών θέσεων, θα δώσουμε την καθημερινή μάχη στα σχολεία. Κι έχει πολύ μεγάλη σημασία, μέσα σε όλο αυτό, να μη χαθεί η ηθική, σε τελευταία ανάλυση, στάση αυτών των εκπαιδευτικών».