Saturday, July 22, 2017

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Για τη Δικαιοσύνη και το δίκαιο

Η συμμετοχή των πολιτών στην απονομή της Δικαιοσύνης είναι η μόνη εγγύηση για να εφαρμοσθεί το δίκαιο.
Άρθρο 97 του Συντάγματος: "Τα κακουργήματα και τα πολιτικά εγκλήματα δικάζονται από μικτά ορκωτά δικαστήρια, που συγκροτούνται από τακτικούς δικαστές κι ενόρκους".
Μεικτά Ορκωτά Δικαστήρια, με συμμετοχή των ενόρκων, δηλαδή των πολιτών.
Αυτό υπαγορεύει ως κανόνα το Σύνταγμά μας, το κακοποιημένο και τσαλαπατημένο από τις μεταπολιτευτικές και τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Που νομοθέτησαν τα 7μελή Μεικτά Ορκωτά, με πλειοψηφία ενόρκων, αλλά στη συνέχεια εξαίρεσαν τα περισσότερα κακουργήματα από την αρμοδιότητά τους, εξαιρώντας έτσι τους πολίτες από την εκδίκασή τους. Αυτό που το Σύνταγμα προέβλεψε ως εξαίρεση, το έκαναν κανόνα. Χτίζοντας νομοθετικά το "δίκαιο της εξαίρεσης".
Κατά το Σύνταγμα, αρμόδιοι να δικάσουν την Ηριάνα αλλά και τον Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ είναι οι πολίτες μαζί με τους δικαστές.
Σε μια τέτοια σύνθεση, δεν θα τολμούσαν οι δικαστές να καταδικάσουν έναν άνθρωπο γιατί έχει ζωή, φίλους, ερωτική σχέση.

Σε μια τέτοια σύνθεση, η Κυβέρνηση θα έπρεπε να εξηγήσει γιατί έστειλε 10 μασκοφόρους της αντιτρομοκρατικής, με οπλοπολυβόλα και το δάκτυλο στη σκανδάλη μέσα στη δικαστική αίθουσα, να συνοδεύουν αρχικά την κοπέλα και στη συνέχεια να παραμένουν με την πλάτη στο Δικαστήριο και κοιτώντας το ακροατήριο, σαν εχθρό.
Σε μια τέτοια σύνθεση η Πρόεδρος του Δικαστηρίου θα έπρεπε να εξηγήσει γιατί επέτρεψε αυτήν την πρωτοφανή ακρότητα, που παραβιάζει κάθε έννοια δικαίου, καταργεί το τεκμήριο αθωότητας, τορπιλίζει την νηφαλιότητα και νοθεύει επιλεκτικά τους όρους διεξαγωγής της δίκης. Η ίδια Πρόεδρος θα δίσταζε να απειλεί τους πολίτες ότι θα αναβάλει τη δίκη αν δεν βγουν από την αίθουσα στην οποία είχαν παραμείνει χωρίς πρόβλημα επί 5 ώρες και συνέχιζαν να παραμένουν ήρεμοι. Δεν θα έβγαζε πολιτικούς λόγους από έδρας.
Σε μια τέτοια περίπτωση θα είχε εξηγηθεί πώς συνεκδικάσθηκαν 2 υποθέσεις χωρίς να το ζητήσει ή να το προτείνει φανερά κανείς. Και πολλά άλλα. Ή τουλάχιστον θα υπήρχε η ελπίδα τα πράγματα να γίνουν αλλιώς.
Όταν το 2013 αρνήθηκα να νομιμοποιήσω με την ψήφο μου αυτό το εκτρωματικό νομικό κατασκεύασμα, που κρατάει την Ηριάννα στη φυλακή, ήμουν η μόνη από το τότε κόμμα μου που διαφοροποίησε την ψήφο της. Κι ας με είχε απειλήσει ο Τσίπρας με διαγραφή, ζητώντας μου να απουσιάζω από την ψηφοφορία, όπως δέχθηκαν να κάνουν άλλοι. Εκείνοι που τότε με στοχοποίησαν, από "αριστερά", σήμερα παριστάνουν τους επαναστατημένους εναντίον του ίδιου νόμου.
Ο κόσμος καταλαβαίνει. Κυρίως καταλαβαίνει ότι η παραίτηση των πολιτών από την αξίωση δικαιοσύνης εξυπηρετεί το καθεστώς που χρησιμοποιεί την Δικαιοσύνη ως άλλοθι.
Αντί της παραίτησης, ας αξιώσουμε συμμετοχή.
Κι αντί άλλων λεονταρισμών, η Κυβέρνηση ας ενεργοποιήσει, αν τολμάει, τον θεσμό των Μεικτών Ορκωτών Δικαστηρίων σε όλες τις υποθέσεις.
Για να σταματήσει η κοροϊδία, η ασυλία των ημετέρων, η αυθαιρεσία των δικαστών και η ασυδοσία των κυβερνώντων και των δανειστών.
Για να αποκατασταθεί η Δικαιοσύνη και το δίκαιο, που είναι κάτι διαφορετικό από τα δικαστήρια, τους δικαστές και τους νόμους.
Σημείωση: η φωτογραφία απεικονίζει το αρχείο του Εφετείου Αθηνών. Που φυλάσσεται έτσι ακριβώς στο χώρο δίπλα από τα κρατητήρια όπου έφεραν την Ηριάννα



No comments:

Post a Comment

Προβάλλετε ή σχολιάστε την ανάρτηση

Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.

Ζητώ την κατανόηση σας!!! Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.