Γιάννης Μαγκριώτης: Η γέφυρα Στρυμονικού, μια μικρή προσωπική ιστορία, σε τρεις πράξεις

Η μικρή-μεγάλη γέφυρα του Χειμάρρου Στρυμονικού.

Η γέφυρα Στρυμονικού, μια μικρή προσωπική ιστορία, σε τρεις πράξεις.

1. Ήταν η εικόνα της γέφυρας των παιδικών μου χρόνων που ένωνε το χωριό και τις παιδικές παρέες. Ήταν η γέφυρα που πέρναγα για πολλά χρόνια πρωί-μεσημέρι, πηγαίνοντας και γυρίζοντας στο δημοτικό και στη συνέχεια με το ποδήλατο στο γυμνάσιο. Ήταν το καλοκαιρινό μας ραντεβού με τους παιδικούς φίλους, απολαμβάνοντας τη δροσιά του ρέματος που ερχόταν από το βουνό και έδιωχνε και τα κουνούπια. 

Ήταν η πιο μεγάλη ανθρώπινη κατασκευή που αντίκρισα μικρό παιδί, όταν οι γονείς μου με πήγαιναν στο σπίτι της αδελφής της μητέρας μου, στον πέρα μαχαλά, και παίζαμε με τον Σωτήρη, τον συνομήλικο ξάδελφό μου, ο τέταρτος μετά από τρία κορίτσια. Με τα χρόνια, η γέφυρα φαινόταν μικρή μιας κατεύθυνσης και τα πέλματά της είχαν αρχίσει να αποκαλύπτονται από τα ορμητικά νερά του χειμάρρου, στους βαρείς χειμώνες και δεν εξυπηρετούσε πια τις μετακινήσεις, ειδικά το καλοκαίρι που έρχονταν στο χωριό οι χιλιάδες μετανάστες με τα πετρελαιοκίνητα γερμανικά αυτοκίνητά τους, δείγμα της επιτυχίας τους.

2. Μια μέρα σε μια σύσκεψη της Εγνατίας ΑΕ, για την επαναδημοπράτηση των 22 χιλιομέτρων του οδικού άξονα (Θεσσαλονίκη-Προμαχώνας), από το Στρυμονικό μέχρι τον κόμβο στο Χρηστό, η κατασκευή του οποίου σταμάτησε το καλοκαίρι του 2009 λόγω αδυναμίας του εργολάβου, παρακάλεσα τα στελέχη της Εγνατίας ΑΕ, αν μπορούσαν να κατασκευάσουν μια έξοδο του αυτοκινητόδρομου προς το χωριό, για να μην αποκλειστεί και να ρίξουν μια ματιά στη γέφυρα του χειμάρρου που θα επιβαρυνόταν από την πρόσθετη κίνηση λόγω της κατασκευής του αυτοκινητόδρομου. Το τμήμα των 22 χιλιομέτρων, που περιελάμβανε και τη μεγάλη γέφυρα του Στρυμόνα, επαναδημοπρατήθηκε με προϋπολογισμό 120 εκατ. ευρώ το 2011. Παράλληλα, η αυτοψία στη γέφυρα του χειμάρρου έδειξε ότι ήταν στα όριά της και δεν θα άντεχε πρόσθετη επιβάρυνση. Έτσι με τη βοήθεια του νέου αναδόχου του αυτοκινητόδρομου έκαναν τη μελέτη μιας νέας σύγχρονης γέφυρας. Αρχές του 2012 σε μια επίσκεψη στο εργοτάξιο του αυτοκινητόδρομου, παρουσιάσαμε τα σχέδια για τη νέα γέφυρα στον δήμαρχο ο οποίος τα υποδέχτηκε με ενθουσιασμό. Σε λίγες ημέρες υπέγραψα τη χρηματοδότηση της κατασκευής της από το ΤΕΟ (Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας) και τα πρώτα 600.000 ευρώ για το 2012 διατέθηκαν
στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας για να προκηρύξει τον διαγωνισμό με τη μελέτη που της παρέδωσε η Εγνατία ΑΕ. Το έργο θα ολοκληρωνόταν το 2013 με τη δεύτερη δόση της χρηματοδότησης ύψους 300.000 ευρώ. Όμως η κυβέρνηση άλλαξε το καλοκαίρι του 2012, το ΤΕΟ καταργήθηκε και άρχισε η οδύσσεια της γέφυρας και η ταλαιπωρία των κατοίκων. Η νέα χρηματοδότηση αργούσε με διάφορες δικαιολογίες, ο εργολάβος αποχώρησε και το αδιέξοδο μεγάλωνε, παρ' όλες τις προσπάθειες του δημάρχου. Τελικά ο αρμόδιος υπουργός υπέγραψε τη χρηματοδότηση το 2014 αλλά χωρίς αποτέλεσμα, αφού η κυβέρνηση άλλαξε τον Ιανουάριο του 2015 και χρειαζόταν υπογραφή από τον νέο υπουργό. Ο κόσμος στο χωριό ταλαιπωριόταν και θύμωνε, νιώθοντας ότι τον κοροϊδεύουν οι διάφοροι αρμόδιοι. Μια υπόσχεση στην προεκλογική συγκέντρωση του περιφερειάρχη, πως «εάν επανεκλεγεί θα δώσει αυτός τα 300.000 ευρώ», όπως φάνηκε ήταν χωρίς αντίκρισμα. Τελικά ο σημερινός υπουργός Υποδομών υπέγραψε τη διάθεση της πίστωσης στην Περιφέρεια το 2017, όμως και πάλι τα προβλήματα δεν τελείωσαν. Η αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας δημοπράτησε το έργο με τον προηγούμενο νόμο που ήδη είχε αντικατασταθεί με νέο και δεν το είχε αντιληφθεί. Ο διαγωνισμός ακυρώθηκε και επαναπροκηρύχθηκε λίγους μήνες μετά, με τον νέο εργολάβο να τελειώνει το έργο ένα μήνα πριν από τη συμβατική ημερομηνία.

3. Τα εγκαίνια έγιναν την Τετάρτη 11/7 , αντί στις 12/7 , όπως έγραφε και η μαρμάρινη αναμνηστική πλάκα, γιατί ο περιφερειάρχης και ο δήμαρχος θα έπρεπε την επόμενη ημέρα να κατέβουν στην Αθήνα για να πιέσουν την κυβέρνηση να μην αλλάξει τον εκλογικό νόμο της Αυτοδιοίκησης. Τα εγκαίνια έγιναν με κάθε επισημότητα, παρουσία του μητροπολίτη, των αρχών και κατοίκων του χωριού, με λόγους αλληλοεκτίμησης των αρμοδίων του πρωτοκόλλου. Πριν έρθουν οι επίσημοι και κόψουν την κορδέλα έβγαλα και εγώ φωτογραφίες με συγχωριανούς και μερικά ξαδέλφια μου, για να θυμόμαστε την ημέρα. Είχα φροντίσει πριν

Η μεγάλη γέφυρα του Στρυμόνα.

πάω στο χωριό να πάω πεντακόσια μέτρα πιο κάτω, στη μεγάλη γέφυρα του Στρυμόνα, που είχε δοθεί στην κυκλοφορία ενάμιση χρόνο πριν, έστω και
με δύο χρόνια καθυστέρηση. Μια μέρα δύο γέφυρες και η συγκίνηση μεγάλη! Για να είμαι όμως και απολύτως ειλικρινής, ένιωθα και μεγάλη ντροπή για τα περίπου πέντε χρόνια αδιαφορίας των διαφόρων αρμοδίων και φυσικά μεγάλη ανακούφιση που επιτέλους η γέφυρα έγινε και, όπως μου είπε ένας παλιός συμμαθητής, βλέποντας τους επισήμους να κόβουν την κορδέλα:

«Άδικος ο κόσμος, Γιάννη» και κοιτώντας τη γέφυρα συνέχισε «Μας πέφτει λίγο μεγάλη, αλλά και εμείς μεγαλώσαμε» και πρότεινε, «Του χρόνου τέτοια μέρα να βρεθούμε η παιδική παρέα να γιορτάσουμε τη γέφυρα που μας ένωνε το απόβραδο και κάναμε τα παιδικά μας όνειρα».