Περπάτημα του Χρήστου Κατσαρού με την Όλγα Πλέχοβα στο Κρεμλίνο και Κόκκινη Πλατεία, Μόσχα

Ξενάγηση στα σημαντικότερα αξιοθέατα της «Μόσχας με τους Χρυσούς Τρούλους». Από την εξαιρετική φίλη του Χρήστου Κατσαρού, κα Όλγα Πλέχοβα, στην Μόσχα,  γύρω από Κρεμλίνο και την Κόκκινη Πλατεία, σε μια ηλιόλουστη ημέρα άνοιξης 11.3.2018.

Η Μόσχα είναι μια πόλη “ευρύχωρη”, ανοιχτή, φωτεινή, φιλική και φιλόξενη.

Περπάτημα του Χρήστου Κατσαρού με την Όλγα Πλέχοβα στο Κρεμλίνο και Κόκκινη Πλατεία, Μόσχα 11.3.2018 https://youtu.be/ZPdSrgTp8iw

Φωτογραφίες:

Κόκκινη Πλατεία 

Η Κόκκινη Πλατεία (Ρωσικά: Красная площадь, Krasnaya ploshchad ΔΦΑ [ˈkrasnəjə ˈploɕːətʲ]^[1]) είναι μια αστική πλατεία στη Μόσχα, στη Ρωσία. Η πλατεία χωρίζει το Κρεμλίνο, την πρώην βασιλική ακρόπολη και τη σημερινή επίσημη κατοικία του Προέδρου της Ρωσίας, από μια ιστορική συνοικία γνωστή ως Κιτάι Γκόροντ (ρωσ. Китай-город). Καθώς οι κύριες οδοί της Μόσχας ξεκινούν από εδώ προς όλες τις κατευθύνσεις, οι οποίες μετά γίνονται μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι έξω από την πόλη, η Κόκκινη Πλατεία θεωρείται συχνά ως η κεντρική πλατεία της Μόσχας και όλης της Ρωσίας.

Προέλευση και όνομα

Η πλούσια ιστορία της Κόκκινης Πλατείας αντανακλάται σε πολλά έργα τέχνης, συμπεριλαμβανομένων πινάκων του Βασίλι Σούρικοφ, Κονσταντίν Γιουόν και άλλων. Η πλατεία αποσκοπούσε στο να λειτουργεί ως η κύρια αγορά της Μόσχας. Επίσης χρησιμοποιήθηκε για διάφορες δημόσιες τελετές και διακηρύξεις και περιστασιακά ως ο χώρος της στέψης των Ρώσων Τσάρων. Η πλατεία σιγά σιγά γέμισε από κτίρια από τότε και χρησιμοποιείται για επίσημες τελετές από όλες τις Ρωσικές κυβερνήσεις από τότε που ιδρύθηκε.

Το όνομα Κόκκινη Πλατεία δεν προέρχεται ούτε από το χρώμα των τούβλων γύρω της (που στην πραγματικότητα ήταν ασπρισμένοι σε κάποια σημεία της ιστορίας) ούτε από την σύνδεση του κόκκινου χρώματος με τον κομμουνισμό. Μάλλον, το όνομα προήλθε από το Ρωσικό επίθετο красный, θηλ. краснaя που είχε τη σημασία «όμορφος, ωραίος» (σημασία αρχαϊκή, прекрасная, prekrasnaya) ^[2]. Στα σύγχρονα ρωσικά η λέξη απέκτησε τη σημασία «κόκκινος». Αυτή η λέξη, με τη σημασία «όμορφος» αρχικά χρησιμοποιήθηκε για τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βασιλείου και ακολούθως ο όρος μεταφέρθηκε για την κοντινή πλατεία. Πιστεύεται ότι η πλατεία απόκτησε το πρόσφατο όνομα (αντικαθιστώντας το παλαιότερο Пожар, ή «πυρκαγιά») τον 17ο αιώνα. Πολλές αρχαίες Ρωσικές πόλεις όπως το Σούζνταλ, το Γιέλετς, και το Περεσλάβλ Ζαλέσκι, έχουν την κύρια πλατεία τους με το όνομα Κрасная площадь.

Κύρια αξιοθέατα

Τα κτίρια που περιβάλλουν την πλατεία είναι όλα σημαντικά κατά κάποιον τρόπο. Το Μαυσωλείο Λένιν, για παράδειγμα, φυλάττει το βαλσαμωμένο σώμα του Βλαντιμίρ Λένιν, ιδρυτή της Σοβιετικής Ένωσης. Στα νότια βρίσκεται ο περίτεχνος Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βασιλείου με τον φωτεινό θόλο και οι κατοικίες και οι καθεδρικοί ναοί του Κρεμλίνου.

Στην ανατολική πλευρά της πλατείας βρίσκεται το πολυκατάστημα ΓΚΟΥΜ (ρωσ. Г.У.М. Государственный Универсальный Магазин) και δίπλα ο ανακαινισμένος Ναός Καζάν. Η βόρεια πλευρά καταλαμβάνεται από το Κρατικό Ιστορικό Μουσείο, του οποίου τα περιγράμματα σου θυμίζουν αυτά των πύργων του Κρεμλίνου. Η Ιβηρική Πύλη και το Παρεκκλήσι ξανακτίστηκαν προς τα βορειοδυτικά.

Το μόνο γλυπτό μνημείο στην πλατεία είναι ένα μπρούτζινο άγαλμα του Κουζμά Μίνιν και του Ντμίτρι Ποζάρσκι, ο οποίος βοήθησε να απαλλαγεί η Μόσχα από τους Πολωνούς εισβολείς το 1612, κατά τη διάρκεια της Εποχής των Αναστατώσεων. Κοντά είναι το λεγόμενο Λόμπνογιε μέστο, (Ло́бное ме́сто), μία κυκλική πλατφόρμα όπου στις μέρες μας συνηθίζουν να γίνονται δημόσιες τελετές. Στα παλιά χρόνια, ωστόσο, ήταν ο χώρος όπου εκτελούνταν με αποκεφαλισμό κατάδικοι. Τόσο το μνημείο του Κουζμά Μίνιν και του Ντμίτρι Ποζάρσκι όσο και το Λόμπνογιε μέστο ήταν κάποτε τοποθετημένα πιο κεντρικά στην Κόκκινη Πλατεία αλλά μετακινήθηκαν στις τωρινές τους τοποθεσίες για να διευκολύνουν τις μεγάλες στρατιωτικές παρελάσεις της Σοβιετικής Ένωσης. Η ίδια η πλατεία έχει μήκος γύρω στα 330 μέτρα και 70 μέτρα πλάτος.

Στη Λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς

Το Κρεμλίνο και η Κόκκινη Πλατεία μαζί αναγνωρίστηκαν ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1990, λόγω των αδιάρρηκτων δεσμών με τη Ρωσική ιστορία από το 13ο αιώνα.

Από τη Βικιπαίδεια