1η Πανελλαδική Σύσκεψη της Λαϊκής Ενότητας

Ολοκληρώθηκαν αργά το απόγευμα της Κυριακής οι εργασίες της 1ης Πανελλαδικής Σύσκεψης της Λαϊκής Ενότητας, που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο 21-22 Νοέμβρη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Στην 1η Πανελλαδική Σύσκεψη  συμμετείχαν περισσότεροι από 1500 εκπρόσωποι των 5000 ενεργά δραστήριων μελών 250 και πλέον οργανώσεων της Λαϊκής Ενότητας.
Κατά τη διάρκεια του διήμερου μίλησαν περισσότεροι από 200 εκπρόσωποι  πολιτικών οργανώσεων, συνδικαλιστικών και κοινωνικών φορέων.  Αναπτύχθηκε ένας πλούσιος και γόνιμος προβληματισμός πάνω σε ζητήματα της πολιτικής συγκυρίας καθώς και στις μορφές παρέμβασης της Λαϊκής Ενότητας στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των συμφερόντων του λαού και της χώρας.
Τέσσερα σημαντικά ζητήματα αναδεικνύονται στη σημερινή πολιτική οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, που απαιτούν την  παρέμβαση της Αριστεράς, των κοινωνικών κινημάτων και φυσικά της Λαϊκής Ενότητας.

1^ον  Η οργάνωση της αντίστασης ενάντια στην ψήφιση και υλοποίηση των μέτρων του 3ου μνημονίου. Στόχος να αποτραπούν πλειστηριασμοί της 1ης κατοικίας , διακοπές ρεύματος και νερού φτωχών νοικοκυριών.
Η Λαϊκή Ενότητα πρέπει να μπει μπροστά στην προσπάθεια υπεράσπισης της λαϊκής στέγης. Να γίνει δημιουργός και αποδέκτης ενός δικτύου πληροφόρησης και άμεσης παρέμβασης αποτροπής κάθε προσπάθειας πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας , διακοπής ρεύματος και νερού φτωχών νοικοκυριών. Να οργανώσει την αντίσταση του λαού ενάντια στην αποδόμηση της κοινωνικής ασφάλισης των εργαζομένων και των αγροτών, ενάντια στις μειώσεις μισθών και συντάξεων, ενάντια στην καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων, που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ.

2^ον  Παράλληλα και μαζί με τους παραπάνω αγώνες και της γείωσης με τα καθημερινά προβλήματα του λαού η Λαϊκή Ενότητα θα επεξεργάζεται, θα συζητάει και θα ολοκληρώνει το εναλλακτικό της πρόγραμμα.  Είναι ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι στην προσπάθεια ανάκτησης της εμπιστοσύνης του λαού στην ριζοσπαστική αριστερά μετά την τραυματική εμπειρία  από την «προδοσία» της  ομάδας Τσίπρα. Πρέπει να πιστέψει ξανά ο λαός ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, ότι απέναντι στο συμβιβασμό και την ενσωμάτωση, που εκφράζεται από τους μνημονιακούς εταίρους (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΠΟΤΑΜΙ), στέκεται και η σθεναρή στάση αυτών που δεν ενέδωσαν στη θαλπωρή της σιγουριάς της εξουσίας με κάθε τρόπο, αλλά παρέδωσαν υπουργικούς, βουλευτικούς θώκους και οφίτσια για να τιμήσουν την εντολή που πήραν από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού: να μην προδώσουν τις ελπίδες του, να υπηρετήσουν τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας, να κρατήσουν όρθια μια κοινωνία που χτυπιέται ανελέητα από τη μνημονιακή επέλαση του καπιταλισμού και διαλύεται. Κι αυτό θα πρέπει να τους/τις το αναγνωρίσουμε και να το σεβαστούμε. Όχι, βεβαίως, υπό τύπο ντε φάκτο αναγνώρισης «χαρισματικών» ηγετικών προσωπικοτήτων, αλλά ως παρακαταθήκη αγωνιστικής συνέπειας στο χώρο και το χρόνο.

3^ον  Πρώτιστο καθήκον όλων μας είναι η οργανωτική συγκρότηση και η αποσαφήνιση της φυσιογνωμίας της Λαϊκής Ενότητας. Το άπλωμα σε γειτονιές και χώρους εργασίας, το δυνάμωμα της δημοκρατίας των ήδη λειτουργούντων οργανώσεων είναι ζητήματα που θα απασχολούν τα μέλη, τους φίλους και τους υποστηριχτές της Λαϊκής Ενότητας. Στο δρόμο προς το ιδρυτικό συνέδριο θα πρέπει να καταχτιέται καθημερινά η Δημοκρατία στη λειτουργία της, η Ισότητα και η Συντροφικότητα στις σχέσεις των μελών της.
Τίποτα δε γίνεται αποδεκτό χωρίς συλλογικές λειτουργίες και αποφάσεις των μελών.
Η καταστρατήγηση και των στοιχειωδών ακόμη θεσμοθετημένων δημοκρατικών λειτουργικών αρχών, η απαξίωση θεσμών και οργάνων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, οδήγησε το εγχείρημα αυτό σε οικτρή αποτυχία και πλήρη ενσωμάτωση στο πλαίσιο της αστικής μνημονιακής συναίνεσης, μετατρέποντάς το σε αυταρχικό αρχηγικό κόμμα. Η επανάληψη αυτού του φαινομένου είναι κάτι που πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί. Η Λαϊκή Ενότητα διαμορφώνεται ως μέτωπο αντιμνημονιακών, ριζοσπαστικών και δημοκρατικών δυνάμεων, με ενσωματωμένες στο λειτουργικό της πλαίσιο τις αρχές της άμεσης δημοκρατικής συμμετοχής των μελών και του συλλογικού ελέγχου-λογοδοσίας, η καθημερινή εφαρμογή των οποίων συνιστά πρώτιστο και αναγκαίο όρο για την αποτροπή επανάληψης φαινομένων αρχηγισμού και εκφυλισμού της δημοκρατίας.

4^ον  Σε ό,τι αφορά τη σχέση μας με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και τα κοινωνικά κινήματα, θεωρούμε ότι σήμερα υπάρχει επείγουσα ανάγκη και τίθεται άμεσο καθήκον, απέναντι σε μια πολυδιασπασμένη Αριστερά να απαντήσουμε με την κοινή δράση όλων των πλευρών, τη συνεργασία και τη συμπαράταξή της πάνω σε ένα πρόγραμμα ακύρωσης των μνημονίων και σοσιαλιστικής μετάβασης. Σήμερα θα μπορούσε άμεσα να συσταθεί ένα Φόρουμ όλων των αριστερών, αντιμνημονιακών, αντιϊμπεριαλιστικών και δημοκρατικών δυνάμεων και κινημάτων, που θα αναζητά τις συνισταμένες των δράσεων και θα διατηρεί ανοικτό το διάλογο για ευρύτερες συνεργασίες.

Φυσικά η συνεργασία της Αριστεράς δεν μπορεί να δώσει αποτελέσματα, αν δεν αλλάξουμε όλοι μας μονοσήμαντες νοοτροπίες, δογματικές αντιλήψεις και αλαζονικές πρακτικές. Η συνεργασία, όμως, η σύμπραξη, η συμπόρευση και η συμπαράταξη των κομμουνιστικών αριστερών δυνάμεων και όλης της Αριστεράς, αν είναι βαθιά προσανατολισμένη στην κοινωνία και απαλλαγμένη από αγκυλώσεις και άγονους εσωτερικούς ανταγωνισμούς, αν έχει στο επίκεντρό της τη δημοκρατία, την κατά το δυνατό πλατύτερη λαϊκή συμμετοχή και την ευρύτατη συλλογικότητα στις αποφάσεις, τότε μπορεί να αποτελέσει το όχημα για μια νέα προσπάθεια μεγάλου βεληνεκούς και ιστορικής σημασίας.

Λαϊκή Ενότητα Σερρών