Ανυπακοή.
Δεν διδάσκεται.
Είναι στάση ζωής.
Που μπορεί να αλλάξει τον ρου της Ιστορίας.
Αυτό το ήξερε το παρακράτος του Καραμανλή που δολοφόνησε τον Γρηγόρη Λαμπράκη.
Σήμερα, 22 Μαΐου 2017 άλλο ένα Eurogroup απεργάζεται τον ενταφιασμό της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Αξιοπρέπειας των Ελλήνων.
Μας καλεί να υποταχθούμε.
Και να αποδεχθούμε την υπόδουλη ζωή.
Δεν διδάσκεται.
Είναι στάση ζωής.
Που μπορεί να αλλάξει τον ρου της Ιστορίας.
Αυτό το ήξερε το παρακράτος του Καραμανλή που δολοφόνησε τον Γρηγόρη Λαμπράκη.
Σήμερα, 22 Μαΐου 2017 άλλο ένα Eurogroup απεργάζεται τον ενταφιασμό της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Αξιοπρέπειας των Ελλήνων.
Μας καλεί να υποταχθούμε.
Και να αποδεχθούμε την υπόδουλη ζωή.
Σαν σήμερα, στις
22 Μαΐου 1963, έγινε η δολοφονική επίθεση στον Γρηγόρη Λαμπράκη, που πέθανε 5
μέρες αργότερα.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης στις 21 Απριλίου του 1963 έκανε μια πράξη ηρωικής ανυπακοής, που εμπνέει μέχρι σήμερα: αψήφησε την απαγόρευση της Κυβέρνησης Καραμανλή και πραγματοποίησε μόνος του την 1η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης.
Δίνοντας το παράδειγμα.
Χτίζοντας το υπόδειγμα.
Μόνος.
Σε αντίστροφη πορεία, για να ανοίξουν το δρόμο από το τέλος της διαδρομής και να ενωθούν μαζί του, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, η Αλίκη Γεωργούλη.
Δίνοντας το στίγμα του χρέους και του μεγαλείου του καλλιτέχνη.
Ο Λαμπράκης δολοφονήθηκε ένα μήνα αργότερα.
Ο Θεοδωράκης εξακολουθεί να καλεί σε ανυπακοή, ενοχλώντας τους θλιβερούς μίσθαρνους κονδυλοφόρους των εφημερίδων των κυβερνητικών συντακτών, που καλούν την κόρη του "να τον μαζέψει".
Το παράδειγμα του Γρηγόρη Λαμπράκη είναι ζωντανό στις συνειδήσεις.
Η αναγκαιότητα της ανυπακοής, χαραγμένη εκεί από όπου πηγάζει: στην ψυχή μας.
Από εμάς εξαρτάται το πώς θα γραφτεί η ιστορία.
Περνάει από τη μετατροπή της ανυπακοής σε στρατηγικό σχέδιο συλλογικής πολιτικής δράσης.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης στις 21 Απριλίου του 1963 έκανε μια πράξη ηρωικής ανυπακοής, που εμπνέει μέχρι σήμερα: αψήφησε την απαγόρευση της Κυβέρνησης Καραμανλή και πραγματοποίησε μόνος του την 1η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης.
Δίνοντας το παράδειγμα.
Χτίζοντας το υπόδειγμα.
Μόνος.
Σε αντίστροφη πορεία, για να ανοίξουν το δρόμο από το τέλος της διαδρομής και να ενωθούν μαζί του, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, η Αλίκη Γεωργούλη.
Δίνοντας το στίγμα του χρέους και του μεγαλείου του καλλιτέχνη.
Ο Λαμπράκης δολοφονήθηκε ένα μήνα αργότερα.
Ο Θεοδωράκης εξακολουθεί να καλεί σε ανυπακοή, ενοχλώντας τους θλιβερούς μίσθαρνους κονδυλοφόρους των εφημερίδων των κυβερνητικών συντακτών, που καλούν την κόρη του "να τον μαζέψει".
Το παράδειγμα του Γρηγόρη Λαμπράκη είναι ζωντανό στις συνειδήσεις.
Η αναγκαιότητα της ανυπακοής, χαραγμένη εκεί από όπου πηγάζει: στην ψυχή μας.
Από εμάς εξαρτάται το πώς θα γραφτεί η ιστορία.
Περνάει από τη μετατροπή της ανυπακοής σε στρατηγικό σχέδιο συλλογικής πολιτικής δράσης.
Είμαστε οι πράξεις
μας.
Κι ένας μόνος μπορεί να αλλάξει την Ιστορία.
Πολλοί μαζί, μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο.
Κι ένας μόνος μπορεί να αλλάξει την Ιστορία.
Πολλοί μαζί, μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο.
Κι αν δολοφόνησαν
τον Λαμπράκη, τον Γκάντι, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τον Μάλκολμ Χ, τον Τζον
Λένον, τον Ούλωφ Πάλμε, τον Στηβ Μπίκο, τη Ρόζα Λούξεμπουργκ, που αγωνίστηκαν
για Ειρήνη, Αφοπλισμό, Ελευθερία, Δημοκρατία, Ισότητα, Δικαιώματα, δεν
κατάφεραν να δολοφονήσουν το παράδειγμα που ενσάρκωσαν και τις ιδέες που
ενέπνευσαν σε τόσους μα τόσους ζωντανούς κι ανυπότακτους ανθρώπους.
Αυτούς που θα γράψουν τις επόμενες σελίδες της Ιστορίας.
Αυτούς που θα γράψουν τις επόμενες σελίδες της Ιστορίας.
No comments:
Post a Comment
Προβάλλετε ή σχολιάστε την ανάρτηση
Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.
Ζητώ την κατανόηση σας!!! Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.