Τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη τον έζησα από κοντά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ως αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας και ως Πρωθυπουργό της Ελλάδος.
Ήταν ένας μεγάλος αγωνιστής της παράταξης με ιδέες που αν υλοποιούνταν τότε, που δεν τον άφησαν, σήμερα θα βρισκόμασταν σε διαφορετική κατάσταση.
Αγωνίσθηκε με σθένος γι’ αυτά που πίστευε για την Ελλάδα, και τώρα δικαιώνεται σ’ όλα όσα πρέσβευε.
Αυτό που με έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και τον θαύμαζα ήταν ότι και όταν έχασε τις εκλογές το 1993, συνέχισε για μια δεκαετία ως απλός Βουλευτής να μάχεται μέσα στη Βουλή σε καθημερινή βάση, δίνοντας τον αγώνα του για το καλό της Πατρίδας.
‘Έκανε την παράταξη μεγάλη και αυτό το δείχνουν τα ποσοστά που πήρε στις εκλογές που κέρδισε, και αξιοποιούσε στελέχη που δεν άνηκαν παραδοσιακά μόνο στον κεντροδεξιό χώρο, με κριτήριο την αξιοσύνη. Ευθύς, ειλικρινής, ρεαλιστής με ωραίο πολιτικό λόγο, δεν κατέφυγε στη δημαγωγία, δεν λύγισε στις σφοδρές αντιπαραθέσεις που ξέφευγαν από την πολιτική επιχειρηματολογία και την αλήθεια.
Για μένα προσωπικά θα είναι ο πολιτικός ηγέτης που έβαλε την δική του σφραγίδα σε μια εποχή που η Ελλάδα στάθηκε όρθια και συνέβαλε στην πορεία για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση.
Θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας και στην καρδιά μας.
No comments:
Post a Comment
Προβάλλετε ή σχολιάστε την ανάρτηση
Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.
Ζητώ την κατανόηση σας!!! Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.