Γιατί φοβάται η Μέρκελ τον Ερντογάν

  (Άρθρο του Γιάννη Μαρίνου, 29/01/2020)

Σε συζήτηση με κορυφαίο στέλεχος γερμανικού επιχειρηματικού κολοσσού, όπου εξέφρασα την οργή μας για την αγνόηση της Ελλάδας στη διεθνή διάσκεψη για τη Λιβύη, άκουσα έκπληκτος να με πληροφορεί: «Δεν είναι τόσο ο φόβος για ένα εκ Τουρκίας κύμα μεταναστών που διακατέχει την κυρία Μέρκελ. Η Ελλάδα ευτυχώς για εμάς έχει αποδεχθεί το κλείσιμο των προς Βορράν συνόρων της εξαναγκαζόμενη έτσι σε υποχρεωτική φιλοξενία τους. Η κυρία Μέρκελ τρέμει τους Τούρκους της Γερμανίας. Ηδη αυτοί ανέρχονται σε σχεδόν 4 εκατομμύρια, είναι πολιτογραφημένοι Γερμανοί, τα 2 εκατομμύρια από αυτούς ψηφίζουν, και στην πλειονότητά τους είναι οπαδοί του Ερντογάν. Συνεπώς είναι καθοριστικός ο ρόλος τους στο εκλογικό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό και η Καγκελάριος έχει καταστεί πειθήνιο όργανο του Ερντογάν».

Έκπληκτος από τα ανωτέρω κατέφυγα σε σχετική έρευνα στο Διαδίκτυο, από την οποία προέκυψαν πολύ συνοπτικά τα εξής: Οι εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκοι που συνέρρευσαν στη μεταπολεμική Γερμανία και έγιναν ευπρόσδεκτοι ως αναγκαία φθηνή εργασία, βαθμιαία έπαψαν να εργάζονται και διαβιούν πλουσιοπάροχα με κρατικά επιδόματα. Ηδη οι μη εργαζόμενοι επιδοματούχοι Τούρκοι έφθασαν σε ποσοστό το 80% και καθημερινά πολλαπλασιάζονται καθώς το ετήσιο ποσοστό γεννήσεων των εκ Τουρκίας γυναικών ανέρχεται σε άνω του 5% ενώ η αύξηση του πληθυσμού των Γερμανών είναι σχεδόν μηδενική. Ετσι έχει εκτιμηθεί ότι με αυτούς τους ρυθμούς η πλειοψηφία των ανθρώπων που θα ζουν στη Γερμανία έως το 2050 θα είναι τουρκικής καταγωγής!

Το πώς επιτυγχάνεται να διαβιούν το 80% των Τούρκων της Γερμανίας χωρίς να εργάζονται το εξηγεί το ισχύον καθεστώς επιδομάτων, τα οποία παρέχει αφειδώς το γερμανικό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας. Κάθε ενήλικος γερμανός υπήκοος (οι Τούρκοι σχεδόν όλοι έχουν αποκτήσει γερμανική υπηκοότητα) εάν είναι άνεργος και δεν μπορεί να βρει κατάλληλη δουλειά δικαιούται μηνιαίο επίδομα 482 ευρώ, καθώς και όλα τα μηνιαία έξοδά του που αφορούν το ενοίκιο, τα έξοδα θέρμανσης, ενέργειας, ασφάλισης και δημόσιας συγκοινωνίας. Ταυτόχρονα για κάθε παιδί τους κάτω των 18 ετών οι γονείς λαμβάνουν 200 ευρώ. Δεδομένου ότι κάθε οικογένεια έχει μεγάλο αριθμό παιδιών (συχνά και 10) τα εισρέοντα κατά οικογένεια εισοδήματα του άεργου πατέρα υπερβαίνουν τις 3.000 ευρώ μηνιαίως. Εύλογα συνεπώς διερωτώνται οι περισσότεροι γιατί να εργάζονται. Αυτοί οι ιδιότυποι άνεργοι, που διατρέφει πλουσιοπάροχα το γερμανικό κράτος, επικαλούνται συνήθως αδυναμία χειρωνακτικής εργασίας (κατά κανόνα δεν είναι εγγράμματοι) και αδιαφορούν αν και τα παιδιά τους εγκαταλείπουν το σχολείο, αφού ως άνεργοι χειρώνακτες θα εισπράξουν και αυτά με τη σειρά τους τα σχετικά επιδοματικά οφέλη.

Υπενθυμίζω ότι ακόμα και ο πολύ μετριοπαθέστερος πρώην πρωθυπουργός Τουργκούτ Οζάλ είχε κάποτε εκτιμήσει ότι αυτό που δεν κατόρθωσε ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής προσπαθώντας να κατακτήσει την Ευρώπη θα το επιτύχουν γεννοβολώντας οι εκ Τουρκίας γυναίκες. Στη Γερμανία ήδη το έχουν εν πολλοίς επιτύχει καθώς οι Τούρκοι ως φανατικοί κατά κανόνα μουσουλμάνοι αρνούνται την αντισύλληψη και όπου εγκαθίστανται συντάσσονται με την προσπάθεια εξισλαμισμού. Ηδη η Γερμανία βαθμιαία κατακλύζεται και με τζαμιά. Ετσι εξηγείται πειστικότερα γιατί η κυρία Μέρκελ αγνοεί τον κ. Μητσοτάκη και υποκλίνεται στις υπαγορεύσεις του Ερντογάν.

Αρθρογράφος Γιάννης Μαρίνος