Σταύρος Θεοδωράκης: Φοβάμαι ότι δεν θα αποφασίζουμε εμείς για τις εξελίξεις, αλλά οι εξελίξεις για εμάς

Συνέντευξη στη «Μακεδονία της Κυριακής» και στον δημοσιογράφο Φίλιππο Δεργιαδέ παραχώρησε ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης. Ο κ. Θεοδωράκης κατηγόρησε την κυβέρνηση για αοριστία και αδράνεια και σημείωσε ότι νομοθετεί στο όνομα του παλαιοκομματισμού και των ιδεοληψιών της. Ξεκαθάρισε παράλληλα πως «το Ποτάμι δεν κινείται μεταξύ άλλων, έχει τη δική του ροή και από την πρώτη μέρα επικαλείται την ανάγκη ευρύτερων συναινέσεων σε επιμέρους ζητήματα και εθνικής συνεννόησης στο μείζον πρόβλημα, την οικονομία», ενώ επανέλαβε την πρότασή του για σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού. 

Διαβάστε τη συνέντευξη:...

Κύριε Θεοδωράκη, η κυβέρνηση λέει ότι διαπραγματεύεται σκληρά. Τους κατηγορείτε ότι δεν ανοίγουν τα χαρτιά τους σχετικά με τις κόκκινες γραμμές. Δεν είναι γνωστό τι ζητούν οι δανειστές? Και τελικά γιατί δεν υπάρχει συμφωνία? Αντέχει η χώρα νέες περικοπές και νέα υφεσιακά μέτρα?

Όχι, δεν είναι γνωστό τι ζητούν οι δανειστές. Η κυβέρνηση όλο μιλά αόριστα για μη αποδεκτές απαιτήσεις των δανειστών, χωρίς να έχει φέρει ούτε ένα επίσημο χαρτί που να τις συγκεκριμενοποιεί. Οι απαιτήσεις των δανειστών που δεν μας παρουσιάζονται είναι το άλλοθι για την αδράνεια της κυβέρνησης. Συμφωνία δεν υπάρχει, γιατί φυσικά η κυβέρνηση, αντί να διαπραγματεύεται με σχέδιο και ειλικρίνεια, αναλώνεται σε λεονταρισμούς και απειλές. Με την πολιτική της ξεμένουμε από λεφτά, ξεμένουμε και από συμμάχους. Και πολύ φοβάμαι ότι είναι πολύ κοντά η στιγμή που δεν αποφασίζουμε εμείς για τις εξελίξεις, αλλά θα αποφασίζουν οι εξελίξεις για εμάς.

Ποια είναι η γνώμη σας για τους εταίρους και τους θεσμούς ...? Τα κάνουν όλα σωστά? Πώς κρίνετε τη στάση τους στο ελληνικό ζήτημα? Δεν έχουν ευθύνες για όσα συμβαίνουν στην ευρωπαϊκή οικονομία, στο μεταναστευτικό, στο περιβαλλοντικό και σε άλλα θέματα?

Κανείς δεν κάνει τα πάντα σωστά. Και οι ευθύνες σε ζητήματα ευρωπαϊκής εμβέλειας φυσικά και κατανέμονται σε όλους τους εταίρους. Από την αρχή της κρίσης, οι δανειστές μας, στους οποίους βέβαια συμπεριλαμβάνονται και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, αντί μιας πιο ευέλικτης προσέγγισης του ελληνικού προβλήματος ρευστότητας επέλεξαν μια πολιτική αυστηρής και άτεγκτης λιτότητας. Η οποία βέβαια δεν άφησε οριστικά την κρίση πίσω και ακύρωσε κάθε προοπτική ανάπτυξης με τη μακρόχρονη ύφεση που επέφερε. Και την οποία πολιτική έσπευσαν να υιοθετήσουν άκριτα οι ελληνικές κυβερνήσεις. Άρα δεν είναι ζήτημα ευθύνης με την έννοια ότι δημιούργησαν την κρίση, αλλά σίγουρα την επέτειναν με λάθος συνταγές. Υπάρχουν βέβαια στην Ευρώπη και άνθρωποι οι οποίοι δείχνουν μεγαλύτερη ευελιξία και πιο ανοιχτό μυαλό, που έχουν βοηθήσει την Ελλάδα στο παρελθόν και θα είχαν τη διάθεση να το κάνουν και πάλι. Αλλά με τις παλινωδίες και την ανευθυνότητα ορισμένων υπουργών -όχι όλων-, με τη διγλωσσία και την τζάμπα μαγκιά τους, χάνουμε κάθε πιθανό σύμμαχο στην Ευρώπη.

Υποστηρίζετε ότι μετά από τρεις κοινοβουλευτικούς μήνες θα μπορούσαν να προωθηθούν μεταρρυθμίσεις και ότι υπάρχουν λάθος προτεραιότητες. Τι δεν καταλαβαίνει η κυβέρνηση? Τι έπρεπε ή μπορούσε να γίνει και σε ποιους τομείς?

Είναι πολύ απλό. Η κυβέρνηση νομοθετεί στο όνομα του παλαιοκομματισμού και των ιδεοληψιών της. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί το νομοσχέδιο για την παιδεία, που μας γυρίζει μισό αιώνα πίσω? Δεν υπάρχουν καν προτεραιότητες και ιεράρχηση των προβλημάτων. Τα λεφτά τελειώνουν, αλλά το μείζον ζήτημα είναι η φωτογραφική αποφυλάκιση κρατουμένων. Αντί να τονωθεί η πραγματική οικονομία, που ζει με σωληνάκια, λεηλατούνται τα αποθεματικά δημοσίων φορέων και οργανισμών. Τι θα μπορούσε να γίνει? Πολλά, αν όχι πάρα πολλά. Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που μόλις ψηφίστηκε δεν αντιμετωπίζεται κανένα από τα πραγματικά προβλήματα του χώρου. Αντί να βελτιωθούν οι συνθήκες στα σωφρονιστικά καταστήματα και να θεσμοθετηθούν διαδικασίες επιτάχυνσης της απονομής της δικαιοσύνης, το νομοσχέδιο βρίθει ρυθμίσεων που δεν έχουν κανένα πρακτικό αντίκρισμα για τον απλό πολίτη.

Είπατε πρόσφατα ότι «τα μεγάλα εθνικά προβλήματα απαιτούν μεγάλες συναινέσεις». Πιστεύετε ότι σ 'αυτό το κλίμα πόλωσης μπορεί να υπάρξει συνεννόηση μεταξύ των κ.κ. Τσίπρα - Καμμένου και των κ.κ. Σαμαρά - Βενιζέλου και των κομμάτων τους? Εσείς μεταξύ αυτών πού κινείστε?

Το Ποτάμι δεν κινείται μεταξύ άλλων, έχει τη δική του ροή. Και από την πρώτη μέρα επικαλείται την ανάγκη ευρύτερων συναινέσεων σε επιμέρους ζητήματα και εθνικής συνεννόησης στο μείζον πρόβλημα, την οικονομία. Ο τρόπος υπάρχει και είναι θεσμικός: σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού. Και εκεί θα φανεί καθαρά ποιος είναι υπέρ μιας εθνικής συνεννόησης και ποιος χρησιμοποιεί τη συναίνεση είτε ως υπεκφυγή είτε ως αντιπολιτευτικό πυροτέχνημα.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα για το κόμμα σας? Το συνέδριο στις αρχές του καλοκαιριού, ή όποτε γίνει, θα επιφέρει κάποιες οργανωτικές ή πολιτικές αλλαγές?

Ο χρόνος διεξαγωγής του επόμενου συνεδρίου εξαρτάται βεβαίως από τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις. Οπότε είναι λογικό σε ένα τόσο δυσμενές κλίμα να μετατίθεται για αργότερα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ματαιώνεται. Και θα είναι ένα συνέδριο που θα βελτιώνει τις δομές μας και την αποτελεσματικότητά μας. Οι οργανωτικές μας δομές είναι ούτως ή άλλως σε διαρκή κίνηση και δεν χρειάζεται να αναμένουν το συνέδριο για να αναπτύξουν ακόμη ουσιαστικότερα τη δράση τους.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι το Ποτάμι δεν έχει σταθερή πολιτική κοίτη. Τι σημαίνει για εσάς δεξιά και αριστερά, πρόοδος και συντήρηση?

Μου αναφέρετε ταμπέλες οι οποίες στην Ελλάδα έχουν χάσει κάθε νόημα. Το Ποτάμι δημιουργήθηκε για να βάλει στην ίδια κοίτη ανθρώπους προερχόμενους από διαφορετικούς θεωρητικά χώρους, οι οποίοι όμως έχουν τα εχέγγυα να βοηθήσουν στην ανασυγκρότηση της χώρας. Και περισσότερο από ψευδεπίγραφους τίτλους μάς ενδιαφέρει η κινητοποίηση των δυνάμεων της δημιουργίας, χωρίς φανφάρες και "βαρείς" τίτλους.

Στις τοπικές κοινωνίες το Ποτάμι δεν έχει την παρουσία που έχουν άλλα μικρότερα κόμματα. Πώς θα το αλλάξετε αυτό? Υπάρχει έλλειμμα στελεχών ή πολιτική αδυναμία για τη συγκρότηση οργανώσεων?

Το Ποτάμι δεν είναι ένα κόμμα σαν τα άλλα, που συντηρούν στρατούς τοπικών στελεχών τα οποία αργά ή γρήγορα μεταφέρουν σε δημόσιες θέσεις. Το δικό μας οργανωτικό μοντέλο δεν προβλέπει κομματικά γραφεία σε κάθε κωμόπολη της Ελλάδας, τα οποία αργά ή γρήγορα θα αραχνιάσουν. Η παρέμβασή μας σε ζητήματα τοπικής εμβέλειας θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται σιγά σιγά, όσο οργανώνονται οι τοπικές μας οργανώσεις. Και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν θα ακολουθεί την πεπατημένη. Η οργανωτική μας δομή έχει άλλωστε από καιρό δημοσιοποιηθεί. Μια ματιά στην ιστοσελίδα μας φτάνει για να καταλάβει κανείς πώς θα λειτουργεί η κάθετη δομή του Ποταμιού και σε τι θα διαφέρει εντέλει από τα κουρασμένα κόμματα.

Για τη Θεσσαλονίκη:

Στην αυτοδιοίκηση θα συνεχίσετε να στηρίζετε ευρύτερα σχήματα ή θα συγκροτήσετε "δικές σας" παρατάξεις και συνδυασμούς? Θα δούμε κάποια παράταξη του Ποταμιού κόντρα στον Γιάννη Μπουτάρη?

Σας παραπέμπω στη δήλωση που είχα κάνει κατά τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές. Είχα καλέσει τότε να ψηφίσουμε όλοι τους καλύτερους, τους αξιότερους δηλαδή, έξω από κομματικές γραμμές. Αυτούς που μπορούν να βοηθήσουν την περιφέρεια και τις πόλεις. Η θέση μας αυτή δεν έχει αλλάξει και δεν θα αλλάξει. Τα προβλήματα των δήμων και των περιφερειών δεν λύνονται με εκλεκτούς κομματικών γραφείων. Όσον αφορά τον Γιάννη Μπουτάρη, είναι ένας πολύ καλός δήμαρχος, ένας άνθρωπος της δημιουργίας που πέρασε με επιτυχία στην αυτοδιοίκηση. Παρατάξεις το Ποτάμι δεν κατεβάζει στις δημοτικές εκλογές. Στηρίζει ηθικά, χωρίς να κατευθύνει τους ψηφοφόρους, επιτυχημένους ανθρώπους όπως είναι ο Γιάννης Μπουτάρης.

Η Θεσσαλονίκη, κάποτε πρωτεύουσα του κατασκευαστικού τομέα και της μεταποίησης, οικονομικά έχει ερημώσει γιατί δεν έχει και τουρισμό, ενώ ... εξάγει επιχειρήσεις στα Βαλκάνια. Αυτό λέγεται ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Εσείς τι λέτε?

Αυτό λέγεται μη ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ευκαιρίες και χρήματα που μας διατίθεντο επί χρόνια από την Ε.Ε. και τους μηχανισμούς της δεν αξιοποιήθηκαν, αν δεν διασπαθίστηκαν. Στη Θεσσαλονίκη έχετε και τέτοια θλιβερά προηγούμενα. Αυτό, σε συνδυασμό με μια χρόνια έλλειψη εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης, έφερε και τη Θεσσαλονίκη και ολόκληρες περιοχές της περιφέρειας σε μαρασμό. Ας μη δαιμονοποιούμε την Ε.Ε. και τους μηχανισμούς της, όταν εμείς φανήκαμε εντελώς απροετοίμαστοι -αν όχι ανίκανοι- να σχεδιάσουμε μια εθνική πολιτική ενόψει των νέων προκλήσεων που διαφαίνονταν στον ορίζοντα και των δεδομένων σε τοπική κλίμακα, που θα άλλαζαν εντός ή εκτός Ε.Ε ..

26 Απριλίου 2015, Μακεδονία 

Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο  Facebook :  Η γραφίδα της Σιντικής