Άρθρο του Κωστή Ιωαννίδη για την οικονομία της ευρωπαϊκής ένωσης

Έχετε αναλογιστεί ποτέ πως θα ήταν η οικονομία της Ευρώπης εάν είχανε γίνει οι ενέργειες που θα σας περιγράψω παρακάτω;

Θεωρώ ότι όταν έγινε η ένωση των ευρωπαϊκών κρατών δεν θα έπρεπε να είχε γίνει και η ενιαία νομισματική ένωση δηλαδή το σημερινό ευρώ.

Οι οικονομίες των κρατών δεν ήταν ισότιμες οικονομικά και δεν είχαν τις ίδιες οικονομικές δομές και νομοθεσίες, απλά δεν ήταν έτοιμες.

Οπότε στην ουσία οι αδύναμες οικονομίες υποτιμήθηκαν και έγιναν δέσμιες συνεχών δανεισμών για να μπορούν να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα. ...

Το σωστό θα ήταν αρχικά να κρατήσουν όλες οι χώρες το νόμισμα τους και να δημιουργηθεί ένα ενιαίο νόμισμα μόνο για εμπορικές συναλλαγές και με κίνητρα για τους συντασσόμενους να κάνουν συναλλαγές εντός της ευρωπαϊκής ένωσης.

Το νόμισμα αυτό δεν θα είχε υλική υπόσταση απλά θα υπήρχε τραπεζικά για να διενεργούνται οι συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών της ευρωπαϊκής ένωσης.

Η παρότρυνση περισσοτέρων συναλλαγών μεταξύ των μελλών της ευρωπαϊκής ένωσης θα είχε ως αποτέλεσμα των περιορισμό των συναλλαγών εκτός ευρωζώνης και την αύξηση των συναλλαγών μεταξύ των κρατών εντός ευρωζώνης με άμεσα οικονομικά οφέλη για την Ευρώπη όπως μείωση της ανεργίας και αύξηση του βιοτικού επιπέδου.

Δηλαδή θα το χρησιμοποιούσαμε για εισαγωγές και εξαγωγές, κυρίως μεταξύ μας.

Το κάθε κράτος μέλος θα αγόραζε σε διαφορετική τιμή το νόμισμα αυτό για τις συναλλαγές του, η τιμή του θα καθοριζόταν από την ισοτιμία του εγχώριου νομίσματος αλλά με τη διαφορά ότι το αδύναμο νόμισμα θα αγόραζε φτηνότερα το νόμισμα για τις συναλλαγές του.

Με αυτό τον τρόπο θα υπήρχε δικαιοσύνη στις συναλλαγές για παράδειγμα μια χώρα με δυνατό νόμισμα θα πλήρωνε περισσότερα για να κάνει συνάλλαγμα σε σχέση με μια χώρα που είχε αδύνατο νόμισμα.

Αυτό μακροχρόνια θα επέφερε μια πιο αξιοκρατική και δίκαιη συναλλαγή μεταξύ των κρατών μελών τις ευρωπαϊκής ένωσης και θα συντελούσε στην ομαλή εξίσωση των οικονομιών.

Η δύναμη του νομίσματος θα εξαρτιόταν από τη χρήση του. Όσο περισσότερες συναλλαγές θα γινόταν με αυτό το νόμισμα τόσο πιο ισχυρό θα γινόταν αυτό και θα είχε ως μακροχρόνιο αποτέλεσμα την οικονομική θωράκιση της ευρωπαϊκής ένωσης.

Η οικονομία της θα επηρεαζόταν μόνο ως ένα μικρό βαθμό από την παγκόσμια οικονομία. 

Οι χώρες εκτός ευρωζώνης θα είχαν και αυτές τη δυνατότητα να συναλλάσσονται με αυτό το νόμισμα.

Θα αγόραζαν με την υψηλότερη τιμή που θα είχε το νόμισμα στην εκάστοτε χώρα μέλος της ευρωπαϊκής ζώνης και θα ήταν υποχρεωμένοι να αγοράσουν από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα.

Θα έπρεπε παράλληλα να υπάρχουν υψηλοί φόροι στις εισαγωγές από κράτη εκτός ευρωζώνης το ύψος των φόρων θα καθορίζονταν από την τιμή του νομίσματος συναλλαγών, του δολαρίου και το κόστος της ενέργειας στην παγκόσμια οικονομία.

Με τον τρόπο αυτό σταδιακά και μετά από αρκετά χρόνια θα φτάναμε στο στάδιο στο όποιο ίσως να ήμασταν έτοιμοι να έχουμε μια νομισματική ένωση όπως έχουμε τώρα δηλαδή το ευρώ.

Είναι μια πολύ σύντομη αναφορά των σκέψεων μου όσον αφορά, ποιές θα έπρεπε να είναι οι δομές τις ευρωπαϊκής οικονομίας.  

Κωστής Ιωαννίδης

Ενεργοί Νέοι Σίντικες 

Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο  Facebook :  Η γραφίδα της Σιντικής