ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΥ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

Του Γιάννη Μαγκριώτη 

Παναγιώτη, και εσύ, όπως χιλιάδες νέοι, ήρθες στη Θεσσαλονίκη αναζητώντας μια καλύτερη ευκαιρία, τη βρήκες και την πολλαπλασίασες στη μεγάλη αγκαλιά της.

Δεν αρκέστηκες όμως σε αυτήν, όπως θα έκαναν άλλοι, και συνέχισες γιατί πίστευες πως ποτέ ο άνθρωπος δεν πρέπει να σταματά την προσπάθεια να βελτιώνει τον εαυτό του.
Δεν σου αρκούσε η προσωπική επιτυχία, ήθελες να είσαι χρήσιμος και στους συναδέλφους σου και στην κοινωνία.

Παναγιώτη, το πέτυχες κι αυτό και η απόλυτη αναγνώριση ήρθε στις τελευταίες εκλογές του Επιμελητηρίου.
Δεν είχες ανάγκη από κομματικά δεκανίκια για τις επιτυχίες σου, γιατί είχες την εκτίμηση των συναδέλφων σου και της κοινωνίας, αφού σε αυτούς ήσουν πρωτίστως αφιερωμένος, χωρίς να κρύβεις τις πολιτικές θέσεις σου.
Ήσουν ανοικτός να ακούσεις και να υποστηρίξεις τον καθέναν που είχε να πει και να προτείνει κάτι σημαντικό για τους ανθρώπους της παραγωγής, του μόχθου, της Θεσσαλονίκης και της πατρίδας.
Γνωριζόμαστε χρόνια και με διαφορετικές ιδιότητες, όμως η στενή σχέση και συνεργασία μας αναπτύχθηκε τα χρόνια που εσύ ήσουν καταξιωμένος πρόεδρος και σημαντικό πρόσωπο της πόλης και εγώ απλός πολίτης χωρίς τίτλους και αξιώματα, μόνο με απόψεις και προτάσεις για τους κοινούς στόχους όσων έχουν αγωνίες για την πόλη και την προκοπή των ανθρώπων της και αυτό αποκαλύπτει την ποιότητά σου.
Παναγιώτη, το τίμημα της προσφοράς και των επιτυχιών σου ήταν μεγάλο, ήταν η ζωή σου η ίδια, λες και αυτή είναι η μοίρα των ανθρώπων που τίποτα δεν τους χαρίστηκε, τίποτα δεν κληρονόμησαν και τίποτα δεν απέκτησαν με ανέντιμα μέσα.
Είναι τραγική και άδικη η κατάληξη τόσο για σένα όσο και για τους οικείους σου, τους συναδέλφους σου και τη Θεσσαλονίκη.
Παναγιώτη, ήσουν δημιουργικός και αξιοπρεπής και έτσι θα μείνεις πάντα στη μνήμη της πόλης και των ανθρώπων της.