Δύο αδέλφια μεγαλώνουν στην Ελευσίνα του
δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, παραμένοντας σε καθεστώς βίαιης και ανυποχώρητης
διαπάλης, χωρίς εν τέλει να τα βρουν ποτέ μεταξύ τους
Οι περιπέτειες του ατόμου
και οι περιπλοκές των οικογενειακών σχέσεων κρατούν έναν προνομιακό ρόλο στις
σελίδες της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας. Η σχέση τους, ωστόσο, με τον
κοινωνικό περίγυρο δεν είναι μονόδρομος: άλλοτε κλείνονται σε ένα εσωστρεφές,
σχεδόν ιδιωτικό πλαίσιο και άλλοτε, μολονότι δεν υπερβαίνουν ακριβώς τα όριά τους,
μπορεί να κοιτάζουν ταυτοχρόνως εκτός των τειχών, σε έναν κόσμο που στρέφεται
έστω και περιστασιακά προς τον εξωτερικό περίβολο του κάστρου.
Αυτή είναι η περίπτωση του
Γιώργου Συμπάρδη, ο οποίος στο τέταρτο κατά σειρά μυθιστόρημά του (στον
συνολικό λογαριασμό θα πρέπει να προσθέσουμε και το αμέσως προηγούμενο βιβλίο
του που είναι νουβέλα) παρακολουθεί συστηματικότερα από κάθε άλλη φορά τον
κοινωνικό χρονότοπο των ηρώων του – ίσως γιατί τώρα ο χρονότοπος αυτός
είναι και ιστορικός.
ΠΗΓΗ: in.gr
No comments:
Post a Comment
Προβάλλετε ή σχολιάστε την ανάρτηση
Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.
Ζητώ την κατανόηση σας!!! Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.