Εκλογές

Πολιτική είναι η τέχνη του άρχειν αλλά και του άρχεσθαι, γενικά η τέχνη που να μετέχει κανείς αποτελεσματικά στα κοινά, στο δημόσιο βίο της χώρας του, η της τοπικής αυτοδιοίκησης (περιοχή του) είτε σαν άρχων είτε σαν αρχόμενος, αφού οι ευθύνες όπως και τα έργα μοιράζονται (με τρόπο ανάλογο προς τι μορφή της πολιτικής στους διοικούντες και στους διοικούμενους). Η κάθε τάξη έχει τα καθήκοντα και τα δικαιώματα της, συνυφασμένα με τις βλέψεις και τα συμφέροντα τα δικά της αλλά και με τις βλέψεις και τα συμφέροντα της κοινότητας.

Στους αρχαίους χρόνους θεωρία της πολιτικής (τέχνης) έχουμε μόνο στην Ελλάδα.

Οι μεγάλοι Έλληνες φιλόσοφοι από τον Θαλή και τον Πυθαγόρα έως τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη ασχολήθηκαν με τα προβλήματα του δημόσιου βίου και μάλιστα όχι μόνο θεωρητικά.

Αυτό δεν είναι τυχαίο. Οι δημοκρατούμενες ελληνικές πόλεις έδωσαν αξία στο “Λόγο” και στη “Πειθώ” στον “Ελέγχο” και στα επιχειρήματα, αφού αυτό απαιτούσε η δομή και το ήθος του πολιτεύματος. Για να συλλάβουμε ορθά το νόημα πολιτικής, νομίζω ότι πρέπει να ξεκινήσουμε από την έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης, από το συνυπεύθυνο τον ατόμων μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Ο Πλάτων στο “Πολιτικό του” κείμενο περιέχει πολλές και λεπτές εννοιολογικές διακρίσεις. Ο Σωκράτης του διαλόγου επιχειρεί πρώτα να συσχετίσει τη πολιτική τέχνη με τη ποιμενική: πολιτικός μπορεί να θεωρηθεί εκείνος που ποιμαίνει το λαό. Όπως και το κοπάδι έχει ανάγκη από το βοσκό, έτσι και η ανθρώπινη αγέλη χρειάζεται τον πολιτικό για να την φροντίζει. Όπως ο βοσκός, έτσι και ο πολιτικός έχει την άγρυπνη έγνοια, την επιμέλεια για την στέγη, τη τροφή, την υγεία, τη προστασία από τους εχθρούς. Εντούτοις, υπάρχει η σημαντικότατη διαφορά ότι ο βοσκός ποιμαίνει τα πρόβατα για το δικό του συμφέρον, φροντίζει για το μαλλί ή το κρέας για να εμπορευθεί τα προϊόντα. Ενώ ο πολιτικός, ο αληθινός πολιτικός όχι ο κοινός που μπαίνει στη πολιτική για κερδοσκοπία και διακρίσεις, που ασκεί το λειτούργημα με ευγενείς προθέσεις και συναίσθηση ευθύνης, όπως ο άξιος υφαντής που ξέρει να ταιριάζει τα νήματα με τα χρώματα, τόσο καλά ώστε το ύφασμα να είναι τέλειο, έτσι και ο πολιτικός  υφαίνει το κοινωνικό υλικό για ευσταθή συλλογική ζωή. Ο άξιος πολιτικός πρέπει να είναι στοχαστής, προικισμένος, οξυδερκής και επιδέξιος υφαντής με θετικά προς όλους αποτελέσματα.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ

Κάτοικος Σιδηροκάστρου