Πριν δύο χρόνια πήρα μια εντολή. Τη δική σας εντολή. Πριν δύο χρόνια ξημέρωσε για τους περισσότερους Έλληνες η Ελπίδα για Δημοκρατία, Ελευθερία, Δικαιοσύνη. Η ελπίδα για το τέλος του φόβου, της αδικίας, της διαφθοράς, της καταστολής. Χωρίς μνημόνια και επιβολή. Η Ελπίδα για Αξιοπρέπεια.
Πριν 2 χρόνια ξημέρωσε για τους περισσότερους Ευρωπαίους η Ελπίδα της δικής μας Αντίστασης.
Πριν δύο χρόνια, ο αέρας γέμιζε τα πνευμόνια σου αισιοδοξία για το μέλλον που αγγίζαμε: δρόμοι ανοιχτοί, χωρίς κάγκελα και κλούβες. Πόρτες ανοιχτές στους πολίτες, στους νέους. Ορίζοντες ανοιχτοί και όλα ήταν δυνατά μέσα από τη δική μας πράξη και αντίσταση.
Λυπάμαι και θυμώνω, γιατί εξαπατήθηκα μαζί με όλους εσάς.
Αντιστάθηκα με όλες μου τις δυνάμεις χωρίς να παραιτηθώ ποτέ.
Συνεχίζω και θα συνεχίσω να αντιστέκομαι με όλες μου τις δυνάμεις από την πρώτη γραμμή, μαζί με όλους σας, για να γίνουν οι Ελπίδες μας πραγματικότητα. Για να αναπνεύσουμε επιτέλους ελεύθεροι.
Και να είναι στ´ αλήθεια.
Ζωή Κωνσταντοπούλου
No comments:
Post a Comment
Προβάλλετε ή σχολιάστε την ανάρτηση
Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.
Ζητώ την κατανόηση σας!!! Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.