Συνέντευξη Σίας Αναγνωστοπούλου στη Νέα Σελίδα

Συνέντευξη της βουλευτού Αχαίας ΣΥΡΙΖΑ,  Σίας Αναγνωστοπούλου, στην εφημερίδα "Νέα Σελίδα" της Κυριακής 9/9/2018.

" Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια αριστερή δύναμη (με όλο το αξιακό, συμβολικό και κοινωνικό φορτίο που φέρει η Αριστερά) Το ερώτημα είναι αν τα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως Κεντροαριστερά, θα στήσουν τις θέσεις μάχης τους στον δεξιό χώρο και στις παρυφές του, ως αντισύριζα, ή στον αριστερό με κριτική απόσταση αλλά και συγκλίσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ"

Σία Αναγνωστοπούλου στη «Νέα Σελίδα»: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερή δύναμη, όχι γενικώς αντιδεξιά

Το ερώτημα είναι αν τα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως Κεντροαριστερά, θα στήσουν τις θέσεις μάχης τους στον δεξιό χώρο και στις παρυφές του, ως αντισύριζα, ή στον αριστερό με κριτική απόσταση αλλά και συγκλίσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ

«Η πορεία προς ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα, προς την “αποφροντιστηριοποίηση” της εκπαίδευσης μόλις άρχισε και η μάχη με το αντίπαλο σχέδιο θα είναι μεγάλη» τονίζει στη «Νέα Σελίδα» η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου και περιγράφει τις προτεραιότητες και τα διακυβεύματα της νέας κυβέρνησης που προκύπτουν στη νέα, μεταμνημονιακή εποχή.συνέντευξη στον Χρόνη Διαμαντόπουλο – diamantopoulos@neaselida.news

Ο ανασχηματισμός έφερε στο σχήμα πρόσωπα από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Χωρούν όλοι σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, σε ένα πλαίσιο υπερβάσεων και εθνικής συνεννόησης;

Η κοινωνία πραγματοποίησε τη διεύρυνση (εκλογές ’12, ’15) πολύ πριν τη στελεχιακή και κυβερνητική διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ. Μια δύναμη της Αριστεράς ανέλαβε να παίξει τον ιστορικό ρόλο της: να παρέμβει δυναμικά στην πραγματικότητα για να ξαναθέσει την κοινωνία σε θέση μάχης εν τόπω και χρόνω. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξανασυγκρότησε το μέτωπο Δεξιά-Αριστερά…Η τελευταία διεύρυνση λοιπόν δεν έχει ούτε την έννοια «όλοι οι καλοί χωράνε»  ούτε βέβαια μιας αταξικής, απολιτικής εθνικής συνεννόησης. Έχει την έννοια ότι, είτε εντασσόμενοι είτε συνεργαζόμενοι, χωράνε όσοι έρχονται να αγωνιστούν μαζί μας, όσοι συμμερίζονται έστω κάποια από τα μείζονα ζητήματα του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι θετικό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο δεν είναι μια γενικώς αντιδεξιά δύναμη. Ούτε πρέπει να μετατραπεί σε τέτοια. Είδαμε που οδηγήθηκε το ΠΑΣΟΚ, ακριβώς γιατί έγινε απλώς και μόνο αντιδεξιό (τις τελευταίες δεκαετίες ούτε αυτό). Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια αριστερή δύναμη (με όλο το αξιακό, συμβολικό και κοινωνικό φορτίο που φέρει η Αριστερά). Το ερώτημα είναι αν τα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως Κεντροαριστερά, θα στήσουν τις θέσεις μάχης τους στον δεξιό χώρο και στις παρυφές του, ως αντισύριζα, ή στον αριστερό με κριτική απόσταση αλλά και συγκλίσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ;

H χώρα τελείωσε με τα μνημόνια, όχι όμως και με την κρίση. Ποιες οι προτεραιότητες και ποια τα διακυβεύματα;

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε το πώς και το γιατί ένα κράτος 200 χρόνων κατάντησε «επαίτης των εθνών». Όχι για λόγους ρεβανσισμού αλλά για λόγους επιβίωσης σε ένα διεθνές οικονομικό περιβάλλον εξαιρετικά περίπλοκο και σκληρό. Αυτό σημαίνει επίλυση χρόνιων ζητημάτων που το ΠΑΣΟΚ ως σοσιαλιστικό κόμμα δεν επέλυσε. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη, για κοινωνική δικαιοσύνη, για παραγωγική ανασυγκρότηση, για αναδιανομή του πλούτου, για κοινωνική πολιτική χωρίς δίκαιο φορολογικό σύστημα. Όλο το εύρος της σκληρής δεξιάς πολιτικής της ΝΔ συμπυκνώθηκε σε μία φράση του κ. Μητσοτάκη στη Βουλή, ότι δηλαδή δεν μπορούν οι άνθρωποι αντί να βάζουν τα λεφτά στην τσέπη τους να τα δίνουν στο κράτος.

Μα αυτό ακριβώς γινόταν στο παρελθόν. Κάποιοι έβαζαν τα λεφτά στην τσέπη τους και αδιαφορούσαν για το κράτος από το οποίο επωφελούνταν προνομιακά. Ωραίος καταμερισμός ρόλων, και πολύ πατριωτικός! Με αυτή τη γεμάτη κυνισμό φράση του αρχηγού της ΝΔ, και με πολλές άλλες όπως αυτές για το ασφαλιστικό, για τα εργασιακά δικαιώματα, κλπ., διαλύεται κάθε αυταπάτη για δίκαιη ανάπτυξη και για κοινωνικά επωφελή παραγωγική ανασυγκρότηση. Η ρύθμιση για πρώτη φορά του τηλεοπτικού τοπίου συμπυκνώνει το χάσμα ανάμεσα στο αριστερό και το δεξιό πρόγραμμα. Κατά τα άλλα, ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ αναλύει με τον πλέον σαφή τρόπο το πρόγραμμα της μεταμνημονιακής εποχής.

Ποια είναι σήμερα τα μηνύματα που λαμβάνετε από τους συμπολίτες σας στην εκλογική σας περιφέρεια, την Αχαΐα, το τελευταίο διάστημα, αναφορικά με τους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ στη μεταμνημονιακη εποχή; Ποιες είναι σήμερα οι απαιτήσεις τους από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά και την έξοδο από τα μνημόνια;

Η Αχαΐα αποτελεί σε μικρογραφία την αποτύπωση της πορείας της χρεοκοπίας της χώρας: αποβιομηχάνιση, εγκατάλειψη της υπαίθρου και της παραγωγής, εγκατάλειψη του δημόσιου τομέα, διαπλοκή και διαφθορά. Η κρίση βρήκε πρόσφορο έδαφος για να την γονατίσει εντελώς. Οι προσπάθειες που έγιναν από την κυβέρνηση σε κεντρικό επίπεδο, αλλά και οι συνεργασίες ανάμεσα στην κυβέρνηση και την Περιφέρεια, με παραγωγικές δυνάμεις κλπ, ανέστρεψαν σε ένα βαθμό το κλίμα απελπισίας της περιοχής και άνοιξαν προοπτικές για το μέλλον. Η περιοχή δεν είχε τις θεμελιώδεις υποδομές εκσυγχρονισμού, προϋπόθεση όχι μόνο για ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση, αλλά πάνω απ’ όλα απόδειξη σεβασμού της Πολιτείας απέναντι στους πολίτες της.

Η ολοκλήρωση του αυτοκινητοδρόμου Πατρών-Αθηνών, μετά από πολλές δεκαετίες διασπάθισης δημόσιου χρήματος, η εντός ολίγου ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού δικτύου και η σύνδεση με το λιμάνι της Πάτρας, οι ήπιες υποδομές (επαρχιακοί δρόμοι), το αρδευτικό σύστημα, οι υποδομές κοινωνικής πρόνοιας και υγείας, η διασύνδεση των ΑΕΙ με τους παραγωγικούς φορείς της Πάτρας για διάχυση της καινοτομίας και της γνώσης, η απόδοση του παράλιου μετώπου στον δήμο της Πάτρας, αποτελούν μερικές από τις θέσεις μάχης που δημιούργησε η κυβέρνηση στην περιοχή για να ξαναστήσει την Αχαϊα στα πόδια της.

Η Αχαϊα περιμένει από μας δουλειές: η ανεργία, αυτό το θανάσιμο τραύμα στο σώμα της κοινωνίας, εξακολουθεί, παρά τον περιορισμό του, να αιμορραγεί.

Η πορεία προς την «αποφροντιστηριοποίηση» της εκπαίδευσης μόλις άρχισε

-Πώς αξιολογείτε, τις σημαντικές αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που ανακοίνωσε ο υπουργός Παιδείας;

Μετά από χρόνια τέλματος, που αποστέωσαν το εκπαιδευτικό σύστημα, επιτέλους η εκπαίδευση κινείται. Τις τελευταίες δεκαετίες το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, αδιάβλητο μεν αναξιόπιστο δε, υπονόμευσε το ρόλο του Λυκείου (κυρίως Γ’ τάξη) και κατάντησε τη γνώση στείρα αποστήθιση. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν μπήκαν στον κόπο να σκεφτούν. Το εύκολο σχέδιο ήταν η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Η σημερινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου δείχνει με τις μεταρρυθμίσεις που εισηγείται ότι έχει σχέδιο και όραμα για τη δημόσια εκπαίδευση. Μερικά από τα θετικά των μεταρρυθμίσεων: η επανένταξη της Γ’ Λυκείου στο ενιαίο σύνολο της Λυκειακής εκπαίδευσης αλλά και της προετοιμασίας για την είσοδο στα ΑΕΙ, ο εξορθολογισμός και πιο αντικειμενικός τρόπος εισαγωγής, η δημιουργία ενός «περιφερειακού» απολυτηρίου, ο περιορισμός των μαθημάτων, η στοχευμένη ελεύθερη πρόσβαση, κλπ. Η πορεία προς ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα, προς την «αποφροντιστηριοποίηση» της εκπαίδευσης μόλις άρχισε και η μάχη με το αντίπαλο σχέδιο θα είναι μεγάλη.

Παραμένουν κάποια σημεία προς άμεση διαβούλευση με τους επιστήμονες της χώρας για τα μαθήματα Γενικής Παιδείας. Χωρίς στείρες αντιπαραθέσεις (ποιο μάθημα είναι ωφελιμότερο και πιο όχι), ενώ είναι κατανοητή η ελάφρυνση του προγράμματος, είναι ακατανόητη η αφαίρεση της Ιστορίας (παραμένουν τα Θρησκευτικά). Αφαίρεση του κατεξοχήν μαθήματος που, με αλλαγές σίγουρα των σχολικών εγχειριδίων, αποτελεί τη βάση γι’ αυτό που αποκαλούμε συνεχή και επίπονη διαδικασία εξοικείωσης της μαθητικής νεολαίας, ειδικά στην πιο ώριμη φάση της (Γ’ Λυκείου), με την αντίληψη ότι το παρόν δεν είναι ένας μετέωρος χρόνος, αλλά έχει ένα πριν (π.χ. Β’ ΠΠ) κι ένα μετά.