Γιάννης Μαγκριώτης: Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Οινοτουρισμού και οι μακεδονικές δημιουργίες

Οι ευρωπαϊκές αρχές, πριν από μερικά χρόνια, επέλεξαν μια μέρα του Νοέμβρη να αφιερωθεί στην οινοπαραγωγή και τον τουρισμό.

Ο συνδυασμός ευνόητος, αφού και στους δύο τομείς η Ευρώπη πρωταγωνιστεί τόσο στην παραγωγή όσο και στην κατανάλωση.

Η χώρα μας, τις δύο τελευταίες δεκαετίες, μπήκε δυναμικά στους δύο τομείς, αξιοποιώντας τα φυσικά και ιστορικά πλεονεκτήματά της, όπως και τις σύγχρονες τεχνολογίες και υποδομές.

Ο ιδιωτικός τομέας, χωρίς να έχουν εκλείψει οι χρόνιες παθογένειες, συνεχώς βελτιώνει τις επιδόσεις του.

Η ελληνική πολιτεία -ξεπερνώντας επίσης, αλλά με μεγάλες καθυστερήσεις, τις δικές της παθογένειες και ιδεοληψίες- βελτιώνει τις δημόσιες υποδομές και προσαρμόζεται στις διεθνείς προδιαγραφές.

Μια από τις παθογένειες των εκπροσώπων των δημόσιων φορέων, κεντρικών και περιφερειακών, που ξεκινάει από την πελατειακή και παλαιοκομματική νοοτροπία τους, η οποία διατηρείται αμείωτη, είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνονται την οργάνωση και την προβολή των προϊόντων και των υπηρεσιών.

Άκουσα την αρμόδια υπουργό Τουρισμού στην πρόσφατη Fhiloxenia, που διοργανώθηκε από τη ΔΕΘ, να δηλώνει περήφανη ότι "φέτος ως κυβέρνηση πετύχαμε πάλι ρεκόρ αφίξεων τουριστών".

Βλέπω τα περίπτερα να είναι κρατικών και αυτοδιοικητικών φορέων και η παρουσία του ιδιωτικού τομέα ιδιαίτερα περιορισμένη.

Και πώς να μην είναι αφού το σύγχρονο marketing, ειδικά του τουρισμού, έχει αλλάξει ριζικά και αποφασιστικός είναι ο ρόλος των νέων τεχνολογιών και ιδιαίτερα στον τομέα της επικοινωνίας.

Οι οινοποιητικές μονάδες έχουν αναπτυχθεί δυναμικά και αξιοποίησαν την Ευρωπαϊκή Ημέρα Οινοτουρισμού με πλούσιες και πρωτότυπες δραστηριότητες στις εγκαταστάσεις των οινοποιείων και των αμπελώνων.

Και την ίδια ώρα η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας εγκαινίαζε ένα περίπτερο στη ΔΕΘ, αφιερωμένο στην οινοποιία, χωρίς οινοποιούς και αλυσίδες διανομής, αλλά με παρόντες τους κρατικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους.

Και μόνο οι εικόνες τεκμηριώνουν τις αντιφάσεις ανάμεσα στην ουσία των ανθρώπων της δημιουργίας και της παραγωγής και στις πολυδάπανες εκδηλώσεις αυτοεπιβεβαίωσης των αξιωματούχων.