Ζητούνται…ΔΗΜΑΡΧΟΙ!

του Μιχάλη Σωτηρίου
«…πρέπει να ξέρετε ότι η εποχή που οι δήμαρχοι έταζαν, διόριζαν, έκαναν τη φιγούρα τους στον κόσμο με υποσχέσεις για έργα κ.τ.λ., ανήκει πλέον στο παρελθόν…» Γ.Καμίνης, Δήμαρχος Αθηναίων,2013.Όλοι, σχεδόν, στη χώρα μας συμφωνούμε εδώ και δεκαετίες ότι χρειάζεται ριζική αναδιοργάνωση ή ανασύσταση της ελληνικής δημόσιας διοίκησης σε όλα τα επίπεδα(κεντρική διοίκηση, περιφερειακή, δημοτική).Και παρά τις προσπάθειες διαφόρων κυβερνήσεων το αποτέλεσμα μικρό. Γιατί,έγιναν προσπάθειες από το κέντρο προς την περιφέρεια, αποσπασματικές, ασυντόνιστες, αντιφατικές,βραχύβιες.Οι υπεύθυνοι όλων των προαναφερθέντων επιπέδων δημόσιας διοίκησης και οι εργασιακές συντεχνίες λειτούργησανόχι με ρεαλισμό, κοινή λογική καισυνεργατικά, αλλά με ενέργειες ενείδει παιδικών παιχνιδιών τύπου«η κολοκυθιά», «η πινακωτή».

Νά ένα πρόσφατο παράδειγμα:«…η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρησιμοποιείται ως βασική δεξαμενή για την κινητικότητα διαθεσιμότητα γιατί οι υπουργοί δε θέλουν να εφαρμόσουν αυτά τα μέτρα στα υπουργεία τους… »Κ.ΑσκούνηςΠρόεδρος ΚΕΔΕ,2013.Μέχρι την πρώτη δεκαετία του21ου αιώνα επικράτησαν(με αρκετές φωτεινές εξαιρέσεις) λογικές επιλογών προσωπικού με διάφορους βαθμούς αδιαφάνειας και μη αξιοκρατίας. Αποτελέσματα, η ανισοκατανομή υπαλλήλων και η έλλειψη ελέγχου της εργασιακής επάρκειας πολλών εργαζομένων. Και οι πολίτες αναγκαζόταν να ανέχονται (σιωπηρά και μή) αυτή την κατάσταση παρά την κατά πλειοψηφία δυσφορία τους.Η εφαρμογή του ΑΣΕΠ και τωνκριτηρίων του βελτίωσε την κατάσταση.Αυτές τις μέρες, η πλειοψηφίατων Δημάρχων της χώρας κατάτη Σύνοδό τους παρέδωσαν στηδιάθεση του προέδρου τουςκ.Κ.Ασκούνη τις πιθανές παραιτήσεις τους. Για να χρησιμοποιηθούνως μοχλός πίεσης προς την κεντρική κυβέρνηση που αποφάσισεμε ένα καθαρά αριθμητικό υπολογισμό ποιοί θα «φύγουν» και ποιοιθα μείνουν στους Δήμους. Ένας,μάλιστα, υπέβαλε προφορικά την«πολιτική παραίτηση»(!) του. Βιάστηκαν, ίσως, να καταλογίσουν τηνευθύνη μόνο στην κεντρική κυβέρνηση. Και, λησμόνησαν οι περισσότεροι να αναλάβουν τις ευθύνεςτους γιατί εδώ και δυόμιση χρόνιαδεν είπαν στους δημότες και τουςυπαλλήλους:άν αξιοποίησαν το προσωπικότων καποδιστριακών δήμων προςόφελος των δήμων που συγχωνεύτηκαν αλλά και των υπαλλήλων;ότι λίγοι από τουςδημάρχους(καμμιά δεκαριά πανελλαδικά) δήλωσαν οικειοθελώςσυμμετοχή στο πιλοτικό πρόγραμμα αξιολόγησης των δομώντους(Δεκέμβριος 2012);τί έπραξαν για να προλάβουν τηνάδικη «καρατόμηση» υπηρεσιών,όπως η δημοτική αστυνομία, οισχολικοί φύλακες/τροχονόμοι ήάλλη υπηρεσία;άν έκαναν οργανωτική και λειτουργική αναδιάρθρωση ή ανασύσταση των Διευθύνσεων, τωνΤμημάτων, των Νομικών Προσώπων χρησιμοποιώντας επιστημονικά μεθοδολογικά εργαλεία διαχείρησης προσωπικού; Γιατί έτσι θαμπορούσαν να κατοχυρώσουν τιςθέσεις εργασίας π.χ., των υπαλλήλων Κοινωνικής πολιτικής.άν έκαναν αξιολόγηση του προσωπικού με δική τους πρωτοβουλία, άν συστήθηκαν ποτέ ανάλογεςεπιτροπές και ποιές ολοκλήρωσαντο έργο τους;άν αποκατέστησαν αδικίες ή δημιούργησαν καινούριες στο υπαλληλικό προσωπικό;για το γεγονός ότι απέφυγαν οιπερισσότεροι να συμβάλλουν στηνεκλογή των Συνηγόρων του Δημότη; Οι δημότες,η διαφάνεια καιο έλεγχος της δημοτικής εξουσίαςέχασαν τη δυνατότητα συνηγορίαςτων δημοτών.Εύχομαι να επικρατήσει η κοινήλογική τόσο στους κυβερνητικούςχειρισμούς στο θέμα του προσωπικού των Δήμων όσο και στουςΔημάρχους οφείλουν να δείχνουναίσθημα ευθύνης απέναντι στουςδημότες και τους υπαλλήλους.Οι διαμαρτυρίες του τύπου «κατεβάζουμε τα ρολλά» του Δημαρχείου και των υπηρεσιών δεναρμόζουν σε μια σύγχρονη και δυναμική δημοτική αρχή.Η πρακτικήαυτή βολεύει όσους προσπαθούννα κρυφτούν πίσω από τις ενέργειες της κεντρικής κυβέρνησης.Οι εκβιασμοί αυτού του τύπου καταλήγουν σε βάρος των δημοτώνκαι δεν στηρίζουν ουσιαστικά τουςδημοτικούς υπαλλήλους.

Ο άνεργος, ο φτωχός, ό νομοταγής δημότης χρειάζεται ένα Δημαρχείο,όχι μόνο κυριολεκτικά «ανοιχτό»,αλλά και ως μια πάντοτε ανοικτήπροσβάσιμη στέγη φροντίδας τωνδημοτών, του δικαίου, της άνάπτυξης του κοινωνικοοικονομικουπολιτισμικού δημοτικού πλαισίουκαι περιβάλλοντος.Όταν οι Δήμαρχοι έγκαιρα θα τακτοποιούν οι ίδιοι «τα του οίκουτους» μόνο τότε η κάθε κεντρικήκυβέρνηση δε θα έχει την ισχύ ναπαρεμβαίνει στους Δήμους «ωςταύρος σε υαλοπωλείο»,όπως τώρα. Όσοι κλειδώνουν ταΔημαρχεία,ουσιαστικά, «παραδίδουν τα κλειδιά» (δηλαδή, αφήνουν την πρωτοβουλία της διαχείρησης των κρίσεων στην κεντρικήδιοίκηση που εφαρμόζει τα άδικαμέτρα).Αν,τελικά, υπάρξουν δήμαρχοι πο υθα παραιτηθούν(πραγματικά)απλάθα αναζητηθούν άλλοι ΔΗΜΑΡΧΟΙ.Γιατί, εδώ και χιλιάδες χρόνια,είναι πεπρωμένο όλων των ανθρώπων το «ουδείς αναντικατάστατος».

ΠΗΓΗ: serresparatiritis.gr