Η ομιλία της Σοφίας Σακοράφα για το Ποντιακό

Παρέμβασηη της Σοφίας Σακοράφα στην εκδήλωση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών για "Το Ποντιακό ως ευρωπαϊκό ζήτημα. Η 19η Μαΐου Ημέρα Μνήμης όλων των θυμάτων του κεμαλισμού"

Παρασκευή, 23 Σεπτεμβρίου 2016

Κυρίες και κύριοι,

Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκλησή σας, η οποία αποτελεί συνέχεια των πρωτοβουλιών και των δράσεων που αναπτύξαμε από κοινού και στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο, προκειμένου το ποντιακό ζήτημα να αποκτήσει εκείνη την ευρωπαική διάσταση, που ιστορικά του αξίζει.

Η εκδήλωσή αυτή λοιπόν έχει ένα ειδικό και έντονο ενδιαφέρον, στο οποίο αντανακλάται η αλληλεγγύη όλων μας, ώστε να αναγνωριστεί η γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού ως αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός.

Έχει ένα ειδικό ρόλο, ώστε να χαράξουμε από κοινού τις περεταίρω πρωτοβουλίες που θα προσδώσουν και διεθνείς διαστάσεις στο ιστορικά δίκαιο αυτό αίτημα.

Έχει ένα ειδικό βάρος, ώστε να πολλαπλασιάσουμε τις δυνάμεις μας στον αγώνα της προστασίας των πολιτιστικών μνημείων και του χαρακτήρα τους, στον αγώνα της υπεράσπισης μια ιστορικής αλήθειας, που σκοπίμως και δολίως στρεβλώνεται από αυτούς που επεδίωξαν και επιδιώκουν να την παραχαράξουν και να την κόψουν στα μέτρα ενός αδυσώπητου εθνικισμού.

Ταυτόχρονα όμως η σημερινή εκδήλωση από τη φύση της βρίσκεται σε ανοικτό διάλογο με την ιστορία.

Είναι σημαντικό σήμερα που ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου παρόμοιες ιστορίες, ιστορίες διώξεων, προσφυγιάς, μαζικών εγκλημάτων, να μην επιτρέψουμε τη γενοκτονία της μνήμης.

Κι έχω την πεποίθηση ότι όποιος αγωνίζεται για την αλήθεια, που στην κυριολεξία σημαίνει το στερητικό της λήθης, αγωνίζεται ταυτόχρονα και για τη διατήρηση μιας ιστορικής μνήμης, αλλά και για την εξαγωγή συμπερασμάτων που πηγάζουν από αυτή τη μνήμη.

Είναι λοιπόν σήμερα σημαντικό υπερασπιζόμενοι την ίδια την ιστορία, υπερασπιζόμενοι των δίκαιο των Ποντίων, υπερασπιζόμενοι τις ιστορικές τους παρακαταθήκες, να αναδείξουμε ταυτόχρονα όλες εκείνες τις πληγές που οδηγούν στη διάπραξη εγκλημάτων κατά των λαών.

Κάθε ιστορική συγκυρία είναι διαφορετική, οι ιστορικοί παίκτες μπορεί να αλλάζουν, τα δρώμενα να έχουν άλλη μορφή ή άλλες αφορμές, αλλά πάντα συναντάμε το ίδιο ιστορικό και πολιτικό περιεχόμενο, τις ίδιες ιστορικές και πολιτικές ευθύνες.

Βλέπουμε τι συμβαίνει γύρω μας.

Λαοί που συνυπήρχαν μεταξύ τους αρμονικά και ειρηνικά ή λαοί που είχαν πατρίδα σήμερα καταστρέφονται.

Εν ονόματι των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

Εν ονόματι μιας ακραίας και βίαιης επιθετικότητας, ως εκφραση αυτών των σχεδιασμών.

Εν ονόματι της ανάπτυξης σκληρών εθνικισμών, ως συνέπεια αυτών των σχεδιασμών.

Εν ονόματι μια θρησκευτικής απολυταρχίας, μιας θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, ως συνέπεια και εργαλείο ταυτόχρονα αυτών των σχεδιασμών

Με τι αποτέλεσμα;

Πατρίδες καταστρέφονται, λαοί εξολοθρεύονται, λιτανείες προσφύγων πνίγονται, πολιτισμοί κινδυνεύουν.

Υπό το πρίσμα αυτό η σημερινή συνάντηση, πέραν των πολύτιμων συμπερασμάτων και των απαραίτητων πρωτοβουλιών που αφορούν στη διεθνοποίηση μιας ιστορικής ανάγκης, της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων, αποκτά έναν σημαίνοντα συμβολισμό.

Και ο συμβολισμός είναι πάντα ανοικτός στο βαθμό που σήμερα κάποιοι άλλοι λαοί υφίστανται, ίσως σε άλλη ή παρόμοια κλίμακα, τις τραγικές συνέπειες του επιθετικού εθνικισμού, τις τραγικές συνέπειες του ιμπεριαλισμού, που στο πέρασμά του και εν ονόματι των συμφερόντων που εκπροσωπεί, ισοπεδώνει με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο το ίδιο το δικαίωμα στην ζωή.

Στο πλαίσιο αυτό κι έχοντας πάντα στο μυαλό μου την ισχύ του Ευρωκοινοβουλίου, την ισχύ των ευρωπαικών οργάνων δικαιοσύνης, την ισχύ των ευρωπαικών κρατών, θα ήθελα να κάνω ένα βήμα παραπέρα και να μιλήσω για την ισχύ της αλληλεγγύης, για την ισχύ του αισθήματος της ιστορικής συντροφικότητας.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα που σήμερα καταπατούνται στην Τουρκία, τα όσα εγκληματικά συνέβησαν την περίοδο 1914 – 1922 σε βάρος Ποντίων, Αρμενίων και Ασσυρίων και τα οποία συνιστούν γενοκτονία, συνδέονται με ένα όχι και τόσο αδιόρατο νήμα με αυτά που σήμερα υφίστανται οι Κούρδοι, οι Παλαιστίνιοι, οι Σύριοι.

Με απόλυτη συνέπεια λοιπόν προς τις αρχές μου, ιστορικές και πολιτικές, υπερασπίζομαι με την ιδιότητα του πολίτη αλλά και της ευρωβουλευτού και θα υπερασπίζομαι μέχρι την τελική νίκη το δίκαιο αίτημά σας, όπως και τα δίκαια αιτήματα όλων των λαών που η μέγγενη του εθνικισμού και της βαρβαρότητας καταλύει με τον πιο απάνθρωπο τρόπο.

Και εκφράζω στη βάση αυτή μια ευχή :

Καθότι οι ισχυροί τούτου του κόσμου με όσες εσωτερικές αντιθέσεις ή εσωτερικές συγκρούσεις κι αν ταλανίζονται, συνομολογούν πάντα ή σχεδόν πάντα στην υπεράσπιση της ισχύος τους.

Είναι η ώρα να συνομολογήσουμε και όλοι οι υπόλοιποι, που δεν ανήκουμε σε αυτούς που κατέχουν την ισχύ της δύναμης, αλλά την ισχύ του δικαίου, ότι κάποιες φορές στην ιστορία αυτή η κοινή πεποίθηση και η κοινή δράση κατατροπώνει την ισχύ της δύναμης και αποκαθιστά το δίκαιο.

Για πιο άμεση ενημέρωση κάντε like στην σελίδα μας στο facebook εδώ: Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: