Ομιλία της Σίας Αναγνωστοπούλου στην Ολομέλεια της Βουλής

Ομιλία της βουλευτού Αχαΐας ΣΥΡΙΖΑ, Σίας Αναγνωστοπούλου, στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση και ψήφιση του σ/ν Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Τροποποιήσεις Ποινικού Κώδικα, Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και συναφείς διατάξεις».

Αναλυτικά η ομιλία: 

     «Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα έπαιρνα τον λόγο, γιατί δεν είμαι νομικός. Έχουν μιλήσει αξιόλογες και αξιόλογοι συνάδελφοί μου από το ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτό το κολοσσιαίο έργο των νέων ποινικών κωδίκων, που ψηφίστηκαν τον Ιούλιο του 2019 και ήταν μία επίπονη διαδικασία όλης της επιστημονικής σκέψης που αποτυπώνεται σε αυτούς τους ποινικούς κώδικες. Λοιδορηθήκαμε γι’ αυτό. Ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης έλεγε τότε ότι πρόκειται για διευθετήσεις της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα άλλαξαν τα πράγματα. 

Θέλω, όμως, να μείνω σε δύο σημαντικά θέματα κατά τη γνώμη μου. Πρώτο θέμα. Άκουσα και ακούμε εδώ και χρόνια, έτσι κι αλλιώς, στελέχη, Βουλευτές, Υπουργούς σήμερα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και φιλικά μέσα μαζικής ενημέρωσης να προσπαθούν να συνδέσουν το ΣΥΡΙΖΑ με την ανομία, την παρανομία, την παραβατικότητα κ.λπ. Θέλουν μάλιστα να δείξουν ότι η Αριστερά σε αυτόν τον τόπο είναι κατά της ασφάλειας των πολιτών, στο όνομα υπεράσπισης της ανομίας. 

Αυτό θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τόσο σοβαρό και αν δεν εγκυμονούσε τεράστιους κινδύνους. Πότε γίνεται αυτή η επίθεση στην Αριστερά, λέγοντας ότι υποθάλπει την ανομία και είναι κατά της ασφάλειας των πολιτών; Όταν ανεβαίνει η ακροδεξιά, ιστορικά σε όλη την Ευρώπη. Άρα, εδώ έχουμε ένα πρόβλημα επικίνδυνο. 

Άκουσα ακόμα και τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος κλείνοντας την παρέμβασή του πριν από λίγο είπε ότι πρέπει να αποφασίσει ο ΣΥΡΙΖΑ αν είναι υπέρ της προστασίας των πολιτών. Θα πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή. 

Από πότε στη φιλελεύθερη δημοκρατική έννομη τάξη, η ασφάλεια των πολιτών δεν πηγαίνει μαζί -και μάλιστα υπάρχει άμεση αμοιβαιότητα ανάμεσά τους- με τη διαφύλαξη των εγγυήσεων του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Από πότε αυτά τα δύο διαχωρίζονται και το ένα εμφανίζεται σαν να είναι εναντίον του άλλου; Γιατί αυτήν τη διαστρέβλωση κάνει η ΝΔ τα τελευταία χρόνια με το χειρότερο τρόπο, μια διαστρέβλωση που έφτασε μέχρι του σημείου να στοχοποιεί αξιόλογους επιστήμονες, που έχουν προσφέρει σε αυτόν τον τόπο, όπως ο κ. Παρασκευόπουλος όταν έφερνε τις διατάξεις που είχε φέρει πριν η Νέα Δημοκρατία και τις οποίες προβλέπει ο ευρωπαϊκός δικαιικός κόσμος, τις διατάξεις για αποσυμφόρηση των φυλακών.

Να τελειώνουμε, λοιπόν, με αυτό. Όσες και όσοι κατηγορούν την Αριστερά ότι είναι κατά της ασφάλειας και υπέρ της ανομίας παίζουν ένα επικίνδυνο παιχνίδι, που η χώρα θα το βρει μπροστά της. Ανεβάζουν τα ακροδεξιά ανακλαστικά και συσπειρώνουν, φέρνουν από τα βάθη της κοινωνίας στοιχεία τα οποία αυτή η κοινωνία νόμιζε ότι είχε αφήσει οριστικά πίσω της το 1974, αλλά τα βλέπουμε συνέχεια να έρχονται μπροστά.

Δεύτερο θέμα για το οποίο ήθελα να μιλήσω είναι το εξής. Όταν έχουμε αποσυνδέσεις της ασφάλειας από το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αυτό σημαίνει ότι κλείνουμε το μάτι και όχι μόνο στην ολιγαρχική διάσταση. Αυτό είναι και στην ευρωπαϊκή ιστορία. 

Και επειδή έχουμε στην αίθουσα τον κ. Τζαβάρα, ας διαβάσουμε λίγο Φουκώ. Νομοθετούμε εδώ, ας διαβάσουμε τη μεγάλη σκέψη μεγάλων διανοητών για να καταλάβουμε πόσος κόπος χρειάστηκε από τους ανθρώπους αυτούς για να μπορέσουμε να συνδυάσουμε τα δύο. 

Όταν λοιπόν, έχουμε αυτήν την αποσύνδεση και δακτυλοδείχνουμε την Αριστερά, τότε έχουμε το δίκαιο των ολιγαρχών εναντίον των πολλών. Δηλαδή, στο όνομα του ότι προστατεύουμε τους πολλούς και την ασφάλειά τους, μία ασφάλεια η οποία εμπεδώνεται μόνο αυστηρά με τον νόμο και την τάξη, τότε έχουμε την υπεράσπιση των ολιγαρχών, γι’ αυτό κλείνουμε το μάτι σε αυτή τη διάσταση, για την οποία μίλησα.

Φαίνεται εδώ στην τροποποίηση που αφορά τις τράπεζες. Ό,τι και να πείτε, ό,τι και να χρησιμοποιήσετε -γιατί εγώ θα το πω απλά, καθώς δεν είμαι νομικός- οι τράπεζες εδώ έχουν να κάνουν με δημόσιο συμφέρον. Δεν πρόκειται για ιδιωτικό συμφέρον. Οι ανακεφαλαιοποιήσεις υπονόμευσαν την ασφάλεια των πολιτών και όχι μόνο την υπονόμευσαν, αλλά τους δημιούργησαν τέτοια ανασφάλεια, που επί κρίσης οδήγησαν ανθρώπους σε αυτοκτονία. 

Το δεύτερο στοιχείο, όταν γίνεται τέτοια αποσύνδεση και χτυπιέται η Αριστερά, είναι η περιστολή του δημόσιου χώρου, η συρρίκνωση του δημόσιου χώρου.

Και θα κλείσω μιλώντας για το περίφημο 187Α όπου εκεί φαίνεται η συρρίκνωση του δημόσιου χώρου. Ποιο πλήττεται; Το πεζοδρόμιο πλήττεται που είναι δημόσιος χώρος και η δημοκρατία βασίζεται στη σύγκρουση, στο διάλογο και στην αντιπαράθεση ανάμεσα στους θεσμούς και στο δημόσιο χώρο.

            Η υποψία για τέλεση εγκλήματος υπονομεύει την ασφάλεια των πολιτών. 

Τέλος θέλω να τονίσω κάτι:  είμαι πανεπιστημιακός πάνω από είκοσι χρόνια. Η εικόνα εχθές των ΜΑΤ μπροστά στους φοιτητές, που πήγαν να ανοίξουν το πανεπιστήμιό τους, είναι απαράδεκτη. Πρέπει να την καταδικάσουμε όλοι και όλες σε αυτό το Κοινοβούλιο, αν δεν θέλουμε να έχουμε άλλα παρατράγουδα. 

Αν ο κ. Βορίδης ενδιαφέρεται για το πώς θεσμικά η Αριστερά δεν θα ξαναπάρει χέρι ποτέ, δεν θα ξαναέχει θέση σε αυτό το πολιτικό σύστημα, εγώ θα τον πληροφορήσω ότι δεν θα αφήσουμε την ακροδεξιά να έχει χέρι. 

Οι νέοι και οι νέες δεν είναι εχθροί μας. Δεν κινδυνεύουμε από τους νέους και τις νέες που ανοίγουν το πανεπιστήμιό τους. Ούτε κουκουλοφόροι ήταν, ούτε τίποτα είχαν, απολύτως τίποτα. Το πανεπιστήμιο άνοιξαν. Την ακροδεξιά και το ότι είναι αναγκαστικό μέσο η βία, –πώς το είπε, αυτή τη φρασεολογία δεν την ξέρω- ότι είναι «αναγκαστικότητα του δικαίου», ας τα ξεχάσει ο κ. Βορίδης. Εμείς θα είμαστε απέναντι».

Ομιλία της Σίας Αναγνωστοπούλου στη συζήτηση για τις αλλαγές του Ποινικού Κώδικα 13.11.19 https://youtu.be/Fd7DTd5r3bQ