Friday, March 27, 2015

Στη ρήξη με την Ευρώπη θα είναι μόνοι τους

Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε ο Σταύρος Θεοδωράκης, στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στην εκλογική του περιφέρεια, τα Χανιά.
Ερωτώμενος για την χθεσινή δήλωση του Υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη περί «ρήξης», ο επικεφαλής του Ποταμιού δήλωσε: «Μπορώ να κάνω 2 υποθέσεις. Αν ο κύριος Βαρουφάκης λέει ακολουθήστε μας στην ρήξη με τα συμφέροντα, με τις συντεχνίες και με το παλιό σύστημα για να αλλάξουμε τη χώρα τότε εμείς είμαστε μαζί του. Αν εννοεί ακολουθήστε μας στη ρήξη με τους εταίρους μας τότε είναι μόνος του. Κυριολεκτικά μόνος του. ...
Ελάχιστοι Έλληνες θα ακολουθήσουν μια τέτοια πολιτική, μια πολιτική σύγκρουσης με την Ευρώπη, μια πολιτική σύγκρουσης με τους ανθρώπους που μέχρι τώρα μας ενισχύουν. Ελπίζω ο κύριος Βαρουφάκης να μην έχει προσχωρήσει σε αυτή τη μικρή παρέα των ανόητων της πολιτικής που θεωρούν ότι η χώρα μπορεί να έχει μέλλον εκτός Ευρώπης. Για το Ποτάμι είναι ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα δεν έχει μέλλον έξω από την Ευρώπη και ότι οι μάχες που πρέπει να δίνουμε είναι για μια άλλη, πιο δίκαιη Ευρώπη».
Στη συνέχεια, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για τις ιδιωτικοποιήσεις ανέφερε: «Η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη από επενδυτές. Έλληνες και ξένους. Έχει ανάγκη από ξεκάθαρους και διάφανους κανόνες για να μην παίρνουν τα έργα οι αρεστοί στα πολιτικά κόμματα. Να μην παίρνουν δηλαδή τα έργα οι συνήθεις ύποπτοι, τα λεγόμενα διαπλεκόμενα συμφέροντα».
Στη συνέχεια της συνέντευξης τύπου αναφέρθηκε στη συμπεριφορά ορισμένων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας: «Βλέπω στη Βουλή ότι υπάρχουν στιγμές που οι Βουλευτές συμπεριφέρονται περισσότερο σαν κομματικός στρατός παρά σα Βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου. Στην τελευταία μου ομιλία ανέφερα κάποια στοιχεία για τη φτώχεια στην Ελλάδα, τα οποία δημοσίευσε ένα γερμανικό ίδρυμα. Μόλις άκουσαν “γερμανικό Ίδρυμα” οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ξύπνησαν τα εθνολαϊκιστικά τους αντανακλαστικά και άρχισαν από κάτω να φωνάζουν. Μετά πήγε ο Τσίπρας στο Βερολίνο και πήρε ακριβώς ο απόσπασμα από τη δική μου ομιλία και ανέφερε τα στοιχεία αυτά στις δηλώσεις του ως κάτι πολύ θετικό. Αμέσως μετά τα σάιτ και οι εφημερίδες που είναι φιλικά προς το ΣΥΡΙΖΑ πρόβαλλαν αυτά τα στοιχεία ως πολύ σημαντικά. Νομίζω λοιπόν ότι πρέπει οι Βουλευτές να μη συμπεριφέρονται ως μέρος μιας αγέλης, ενός κομματικού στρατού και να έχουν το μυαλό τους την επιταγή του Συντάγματος, που λέει ότι ο Βουλευτής εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό στο Κοινοβούλιο».
Κλείνοντας τη συνέντευξη, ο Σταύρος Θεοδωράκης ερωτήθηκε και για τις μεταρρυθμίσεις, λέγοντας: «Εδώ υπάρχει ένα παράδοξο: Σε κάθε ταξίδι οποιουδήποτε κυβερνητικού στελέχους στο εξωτερικό, υπάρχει η διαβεβαίωση ότι τις επόμενες μέρες θα έχουμε την ανακοίνωση των μεγάλων μεταρρυθμίσεων. Έρχονται στην Ελλάδα, ασχολούνται με τα εφήμερα, ξεχνιούνται με τις κομματικές διαδικασίες και πάνε στο επόμενο ταξίδι όπου ανακοινώνουν και πάλι ότι θα έρθουν οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Υπάρχει ένα κενό λοιπόν και για να μην υπάρχει αυτό το κενό, το Ποτάμι θα παίξει αυτό το ρόλο. Τη Δευτέρα εμείς θα δώσουμε έναν πολύ συγκεκριμένο κατάλογο των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα σήμερα. Δεν εννοώ τα ιδεατά πράγματα που πρέπει κάποια στιγμή να κάνουμε, εννοούμε τα χειροπιαστά. Για την αγροτική παραγωγή, για την οικονομία, για το ΦΠΑ, για όλα τα θέματα που λιμνάζουν στις συζητήσεις μας και που η κυβέρνηση δεν τολμά να δώσει απαντήσεις».
Δείτε το βίντεο: 
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση:
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας είδαμε χθες εδώ στην παρέλαση στα Χανιά, στη Μητρόπολη, με τον Υπουργό Οικονομίας τον κ. Βαρουφάκη. Είχατε συνομιλία. Έχει προκύψει ένα θέμα με μια δήλωση περί ρήξης. Θέλετε να μας κάνετε ένα σχόλιο;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Κι εγώ  έμαθα εκ των υστέρων ότι ο κ. Βαρουφάκης μίλησε για ρήξη. Μπορώ να κάνω δυο υποθέσεις. Εάν ο κ. Βαρουφάκης λέει “ακολουθήστε μας στη ρήξη με τα συμφέροντα, με τις συντεχνίες, με το παλιό σύστημα για να αλλάξουμε τη χώρα”,εμείς είμαστε μαζί του. Αν εννοεί “ακολουθήστε μας στη ρήξη με τους εταίρους μας”, είναι μόνος του. Κυριολεκτικά μόνος του. Ελάχιστοι Έλληνες θα ακολουθήσουν μια τέτοια πολιτική, μια πολιτική δηλαδή σύγκρουσης με την Ευρώπη. Μια πολιτική σύγκρουσης με τους ανθρώπους, που μέχρι τώρα μας ενισχύουν.
Ελπίζω ο κ. Βαρουφάκης να μην έχει προσχωρήσει σε αυτή τη μικρή παρέα των ανόητων της πολιτικής, που θεωρούν ότι μπορεί η χώρα να έχει μέλλον έξω από την Ευρώπη. Για μας είναι ξεκάθαρο. Η Ελλάδα δεν έχει μέλλον έξω από την Ευρώπη και οι μάχες, που πρέπει να δίνουμε είναι για μια πιο δίκαιη Ευρώπη, για μια άλλη Ευρώπη. Αυτό είναι διαφορετικό.
Και γι’ αυτό εμείς ακολουθήσαμε την κυβέρνηση στη σύγκρουσή της για να πετύχει μερικά πράγματα. Το ξέρετε ότι στη μεγάλη διαπραγμάτευση το Ποτάμι ήταν μαζί της. Και όταν λέω ήταν μαζί της, ήταν μαζί της με πολλούς τρόπους. Δεν ήταν μόνο οι δηλώσεις μας εδώ στην Αθήνα. Ήταν και η στάση μας στο εξωτερικό. Είναι αυτά που είπαμε στους ανθρώπους, που καθορίζουν τις αποφάσεις στην Ευρώπη.Γιατί προσέξτε και θέλω να είμαι ειλικρινής, υπάρχει μια συζήτηση, ότι το Ποτάμι έχει ένα θετικό όνομα στην Ευρώπη. Και όντως έχει ένα θετικό όνομα στην Ευρώπη, γιατί έχει ξεκάθαρες ευρωπαϊκές θέσεις. Γιατί δεν έχει σχέση με το παλιό σύστημα, γιατί δεν έχει σχέση με συμφέροντα, γιατί δεν καλύπτει αυτούς που λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας. Έχει, ας το θεωρήσουμε δεδομένο, ένα καλό όνομα στην Ευρώπη. Όταν έχεις ένα καλό όνομα στην Ευρώπη, περνάει και ο λόγος σου.
Εμάς λοιπόν πέρασε ο λόγος μας. Στηρίξαμε στις διαπραγματεύσεις το ΣΥΡΙΖΑ και το ξέρει ο κ. Τσίπρας και μου το έχει πει. Με αυτά που είπαμε στο Σουλτς, με αυτά που είπαμε στη Σοσιαλιστική Ομάδα, με αυτά που είπαμε στον αντικαγκελάριο της Γερμανίας, στηρίξαμε τη διαπραγμάτευση της χώρας.
Αλλά στηρίξαμε τη διαπραγμάτευση της χώρας με τη λογική ενός καλύτερου ευρωπαϊκού μέλλοντος. Όχι με τη λογική ότι αν κάτι στραβώσει φεύγουμε, παίρνουμε κάποια λεφτά και πηγαίνουμε στη δραχμή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ένα από τα σημαντικότερα θέματα που απασχολούν στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης που γίνεται, είναι το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Μεταξύ αυτών των ιδιωτικοποιήσεων έχει δρομολογηθεί η ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων από την προηγούμενη κυβέρνηση, ενώ η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει πάρει ξεκάθαρη θέση ακόμη.
Η θέση του Ποταμιού ποια είναι;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Το πρόβλημα με την κυβέρνηση που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι ότι δεν έχει πάρει ξεκάθαρη θέση για κανένα από τα ζητήματα, που μας απασχολούν και όχι μόνο για τις ιδιωτικοποιήσεις. Μάλλον, κάνω λάθος. Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να μην παίρνεις θέσεις. Να παίρνεις ταυτόχρονα πολλές θέσεις. Δηλαδή, εάν ακούς τους υπουργούς, δεν πρόκειται να καταλάβεις τι θα κάνουν σε ένα θέμα, γιατί ο ένας υπουργός θα πει το ένα, ο άλλος υπουργός θα πει το άλλο και κάποιοι θα παραπέμψουν στο γραφείο του πρωθυπουργού, που κάποια στιγμή θα πει κάτι τρίτο.
Σας θυμίζω όλα τα θέματα. Μετανάστευση. Τι λέει σήμερα η κυβέρνηση για τη μετανάστευση; Έχει κανείς μια άποψη για τη μετανάστευση; Άλλα λέει η μία υπουργός, άλλα λέει ο Υπουργός Δημοσίας Τάξης. Ιδιωτικοποιήσεις. Άλλα λέει ο Τσίπρας στην Ευρώπη και στη Μέρκελ και άλλα λέει ο Λαφαζάνης. Ο Λαφαζάνης λέει άλλα – άλλα. Αλλού ντ’ αλλού. Δηλαδή τελευταία διάβασα μια δήλωσή του ότι αυτά για μας, λέει, είναι εχθρικές λέξεις. Δεν υπάρχει ιδιωτικοποίηση. Δεν υπάρχει παραχώρηση.
Για μας τα πράγματα είναι λίγο πιο ξεκάθαρα στην οικονομία. Η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη από επενδυτές. Έλληνες και ξένους. Έχει ανάγκη από ξεκάθαρους κανόνες, διάφανους κανόνες, να μην παίρνουν τα έργα οι ημέτεροι. Να μην παίρνουν τα έργα οι αρεστοί στα πολιτικά κόμματα. Να μην παίρνουν τα έργα οι συνήθεις ύποπτοι, αυτά που λέμε διαπλεκόμενα συμφέροντα.
Αλλά από την άλλη τα έργα πρέπει να γίνουν. Άρα πρέπει να έχουμε σοβαρούς επενδυτές, όπως υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη, με σοβαρούς κανόνες που θα διεκδικήσουν κάποια κομμάτια της οικονομίας της ελληνικής. Σε ό,τι αφορά τα αεροδρόμια έχουμε μια άποψη, ότι τα πράγματα που έχουν υπογραφεί, τα πράγματα που έχουν προχωρήσει, δεν πιστεύω ότι μια κυβέρνηση έχει δικαίωμα να τα πάρει πίσω.
Εκτός αν υπάρχει ζήτημα ηθικής τάξης. Δηλαδή εάν η κυβέρνηση έχει στοιχεία ότι η τάδε παραχώρηση, η τάδε ιδιωτικοποίηση έγινε δολίως, έγινε με σημαδεμένα χαρτιά, τότε να φέρει τα σημαδεμένα χαρτιά στην ελληνική κοινωνία και να πει κάνουμε πίσω γι’ αυτό. Αλλά δε μπορεί ένα κράτος να μην έχει συνέχεια. Όταν μια κυβέρνηση νόμιμη, αποφασίζει μια παραχώρηση, η επόμενη κυβέρνηση έχει δικαίωμα να την αναιρέσει, μόνο εάν υπάρχει κάτι σκανδαλώδες. Εάν δεν υπάρχει κάτι σκανδαλώδες, πρέπει να την υλοποιήσει.
Με αυτή την έννοια η παραχώρηση για τα αεροδρόμια, πρέπει να προχωρήσει εάν η κυβέρνηση δεν έχει να πει κάτι συγκεκριμένο, μια αίσθηση συγκεκριμένη. Αν με ρωτούσατε πώς θα σχεδίαζα εξ αρχής το χάρτη των ιδιωτικοποιήσεων των αεροδρομίων, θα σας έλεγα ότι έχω διαφορετική άποψη από αυτό που έγινε.
Δεν συμφωνώ με τα 14 αεροδρόμια σε μια εταιρεία, σε ένα μεγάλο κολοσσό. Αν ήταν στο χέρι μου και εάν ήμουνα εγώ εκείνη τη στιγμή που θα έπαιρνα τις αποφάσεις, είχα καλύτερες λύσεις και υπάρχουν, μπορώ να σας πω δυο από αυτές. Η μία λύση είναι να χωρίσεις τα αεροδρόμια της χώρας σε δυο κατηγορίες τουλάχιστον. 7 + 7 για να μπορείς να έχεις τον ανταγωνισμό, γιατί ο ελληνικός λαός κερδίζει από τον ανταγωνισμό. Κερδίζει από το ότι υπάρχουν δυο που διεκδικούν κάτι, άρα δίνει ο καθένας παραπάνω λεφτά.
Αυτό είναι μια λύση, που θα έπρεπε να γίνει. Μια κυβέρνηση θα έπρεπε να την επιλέξει. Και μια άλλη λύση είναι να δεις ότι κάποια αεροδρόμια έχουν τη δυνατότητα να σταθούν ισχυρά, μόνα τους με κάποιες συνέργειες που μπορούν να είναι τοπικές συνέργειες, μπορεί να είναι εθνικές συνέργειες. Δεν το ξέρω. Και δεν θέλω να πω για κάθε αεροδρόμιο ξεχωριστά. Υπήρχαν λύσεις λοιπόν, δεν προωθήθηκαν.
Επελέγη η λύση των 14 παραχωρήσεων. Τελειώνω. Δεν μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια. Δεν μπορούμε να πάρουμε πίσω τις προηγούμενες αποφάσεις. Εάν δεν υπάρχει σκάνδαλο, να προχωρήσει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Χθες το βράδυ …..
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Χθες το βράδυ πήγα στο σπίτι του Βαγγέλη. Δεν τους ήξερα τους ανθρώπους, είχα κάποιους φίλους στο περιβάλλον τους και ζήτησα να πάω να δω τη μητέρα, τα παιδιά. Το σπίτι ήταν ανοιχτό, γιατί ξέρεις σαν χθες θα ήταν η γιορτή του και η μάνα είχε ετοιμάσει και διάφορα φιλέματα εκεί για όποιους ερχόντουσαν από το χωριό. Μόνο βέβαια που ερχόντουσαν με μαύρα ρούχα οι περισσότεροι.
Είναι ένα θέμα που ξεπερνά την κρίση. Είναι ένα θέμα που ξεπερνά αυτά που συζητάμε και είναι ένα θέμα που θα μείνει και θα μας βασανίζει εάν δεν το λύσουμε. Το πρόβλημα δηλαδή ότι κάποιοι τσαμπουκάδες σε κάποιους δημόσιους χώρους επιβάλλουν κάποιους κανόνες, είναι κάτι πάρα πολύ δηλητηριώδες για την κοινωνία.
Και πρέπει κάτι να κάνουμε. Συζήτησα πολύ και με τη Μαρία, τη μάνα του, και με τους θείους του, και με τον παππού του. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Πρέπει να δώσουμε μια απάντηση. Και ξέρεις εμείς πρέπει να δώσουμε μια διπλή απάντηση. Γιατί φαίνεται να ευθυνόμαστε και γι’ αυτό που υπέστη ο Βαγγέλης. Τι εννοώ; Ότι ο Βαγγέλης ήταν θύμα, απ’ ό,τι φαίνεται, μιας παρέας τσαμπουκάδων, που είναι και αυτοί από την Κρήτη.
Και γι’ αυτό εμείς πρέπει να απολογηθούμε και πρέπει να πούμε ότι αυτοί οι τσαμπουκάδες δεν έχουν θέση στην Κρήτη. Αυτή η καινούργια λεβεντομαγκιά να πειράζεις αυτόν που εσύ θεωρείς αδύνατο, διαφορετικό, πρέπει να εκλείψει.
Θα σας ανακοινώσω κάτι. Είπα στην Κοινοβουλευτική μου Ομάδα σήμερα να καταθέσει μια πρόταση προς όλα τα κόμματα για μια κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών και Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, να συζητήσουμε αυτό που συνέβη στα Γιάννενα, αυτό που συνέβη στο Βαγγέλη και μετά να πάμε σε μια Ολομέλεια. Θα πρέπει η Βουλή, που δεν ασχολείται ξέρετε πάντα με τα σημαντικά, να ασχοληθεί με κάτι πάρα πολύ σημαντικό.
Με αυτή τη συμπεριφορά, που μας προσβάλει όλους και να σου πω μόνο κάτι που μου είπε η Μαρία, η μητέρα του. Μου λέει κάποια στιγμή, πολύ φοβάμαι ότι και τώρα που μιλάμε κάποιος άλλος Βαγγέλης βασανίζεται σε ένα άλλο μέρος της Ελλάδας. Ή μια άλλη Βαγγελιώ. Ότι αυτό το πράγμα δηλαδή δεν ήταν κάτι μεμονωμένο που συνέβη άπαξ. Σίγουρα υπάρχει και κάτι άλλο σε ένα άλλο μέρος του κόσμου, σε ένα άλλο μέρος της γης μας.
Άρα είμαστε υποχρεωμένοι να το συζητήσουμε και να δούμε πώς θα το εξαλείψουμε. Εμείς έχουμε κάποιες απόψεις, ξέρεις πολύ ξεκάθαρες. Πρώτον, πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά όχι μόνο οι δράστες του εκφοβισμού, αλλά και αυτοί που είχαν γυρίσει την πλάτη. Ο Διευθυντής που είχε γυρίσει την πλάτη σε αυτό τον εκφοβισμό. Οι καθηγητές που ήξεραν και δεν μίλαγαν. Γιατί για τον εκφοβισμό υπάρχουν τρεις. Υπάρχει το θύμα που το ξέρουμε, υπάρχουν οι δράστες που τους ξέρουμε, αλλά αφήνουμε την αστυνομία να μιλήσει πρώτα και υπάρχει και ο χορός. Υπάρχουν δηλαδή αυτοί που παρακολουθούν και δεν κάνουν τίποτα.
Όταν αυτοί μάλιστα είναι δημόσιοι λειτουργοί και αυτό συμβαίνει σε δημόσιο χώρο, η ευθύνη της πολιτείας είναι τεράστια. Αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να παυθούν, θα πρέπει να απομακρυνθούν. Παραδειγματικές τιμωρίες λοιπόν σε όλα τα επίπεδα.
Αυτό θα πρέπει να κάνουμε στη μνήμη του Βαγγέλη, όχι μνημόσυνα και στέφανα. Αυτός ας το κάνουν οι άνθρωποι που τον αγαπούσαν, οι άνθρωποι που ήταν δικοί του. Εμείς πρέπει να έχουμε σαν απόλυτη προτεραιότητα τον παραδειγματισμό, την τιμωρία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η ιστορία  στιγματίζει τους πάντες. Το ζητούμενο όμως είναι εάν είναι σε αυτή την ιστορία και δεν κάνουμε μια ψηλάφηση όλοι μας σαν κοινωνία. Αυτό που βιώνουμε σήμερα, γιατί η κρίση δεν έφερε μόνο οικονομική δυσπραγία, έφερε και ένα κοινωνικό bullying. Αυτή η αταξία η οποία επικρατεί σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα, δεν είναι ένα θέμα προς συζήτηση γιατί …..
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Έχω μια διαφωνία σε αυτό που ίσως υπαινίσσεσαι. Δεν ευθύνεται για όλα η κρίση. Κι αυτό είναι ένα άλλοθι κάποιων ερασιτεχνών πολιτικών κοινωνιολόγων που ό,τι και να τους πεις, ακόμη και για ένα βιασμό που έγινε πριν από λίγη ώρα σε μια επαρχιακή πόλη, λέει η κρίση. Η κρίση κάνει τα παιδιά μας βιαστές; Η κρίση κάνει τα παιδιά μας τραμπούκους; Δεν είναι έτσι.
Ας κοιτάξουμε λίγο πιο βαθιά. Μήπως φταίει η παιδεία μας; Που η παιδεία μας είναι προβληματική και προ κρίσης; Μήπως φταίει η διάλυση του οικογενειακού ιστού; Μήπως φταίει ότι έχουμε αλλάξει τις προτεραιότητες σε μια κοινωνία και θεωρούμε ότι είναι μαγκιά να τρομοκρατείς τον πιο αδύνατο;
Χθες το μεσημέρι μετά την παρέλαση πήγα στο Γενικό Νοσοκομείο στα Χανιά να μάθω για την υγεία του Γιώργου Κομματά. Ο Γιώργος Κομματάς είναι ένα παιδί αστυνομικός από τη Θεσσαλονίκη, που υπηρετούσε στα Χανιά, που υπηρετεί και η κοπέλα του δασκάλα τη βρήκα εκεί, και όπως ξέρετε σε ένα έλεγχο που έκανε στις Βρύσες, βρέθηκε ένας παλικαράς με μια καραμπίνα και τον πυροβόλησε στο κεφάλι. Δεν μπορώ να εκδίδω εγώ ιατρικά ανακοινωθέντα, ελπίζουν όλοι να πάει καλά ο Γιώργος. Μίλησα και με τους γιατρούς, έχουν ελπίδες. Είναι ακόμη σε καταστολή. Αυτά θα τα πουν όμως οι γιατροί, γιατί κάποια σκάγια είναι μέσα στο κεφάλι, μέσα στον εγκέφαλο.
Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά και ο Γιώργος να βγει από το Νοσοκομείο και να μπορέσει κάποια στιγμή να γυρίσει στην οικογένειά του. Αλλά και γι’ αυτό δεν πρέπει να δώσουμε μια απάντηση; Ένας άνθρωπος, που έχει δημιουργήσει και στο παρελθόν αντίστοιχα προβλήματα από ό,τι έχω πληροφορηθεί –εσείς τα λέτε, δηλαδή μου το είπαν κάποιοι φίλοι δημοσιογράφοι εδώ- έχει δημιουργήσει προβλήματα και είχε μια ανοχή. Και κόντεψε να σκοτώσει έναν άνθρωπο και τραυμάτισε έναν άλλο, σε ένα τυχαίο έλεγχο.
Δεν πρέπει να φερθούμε δυναμικά απέναντι σε αυτούς τους παλικαράδες, ψευτοπαλικαράδες που προσβάλλουν τη λεβεντιά της Κρήτης; Γιατί οι παππούδες μας, μας έχουν διδάξει άλλη λεβεντιά σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στη φασαρία, στο θυμό υπάρχει άλλη λεβεντιά στην Κρήτη. Όχι αυτή που εμφανίζεται ως πρωτεύουσα αυτή τη στιγμή, όχι το bulling. ‘Οχι ότι παίρνω μια καραμπίνα και πάω πίσω από ένα δέντρο και πυροβολώ έναν ο οποίος κάνει έλεγχο κάνει τη δουλειά του δουλεύει για την κοινωνία.
Αυτά πρέπει να εκλείψουν στην Κρήτη και εδώ πρέπει να υπάρξει ένα μέτωπο. Ένα μέτωπο σοβαρότητας, καμία ανοχή, σκληρότητα και από την άλλη επανεκπαίδευση των παιδιών μας, τι είναι πραγματική λεβεντιά. Να μην παρασύρονται σε μια φτηνή μαγκιά, να μην τους μεταφέρουμε δηλαδή λάθος πρότυπα, που δεν ήταν τα πρότυπα των παππούδων μας. Δεν ήταν αυτά που διδαχτήκαμε από τους παππούδες μας, αυτή είναι η άποψή μου ότι πρέπει να είμαστε σκληροί.
Και να σου πω και κάτι που το ξέχασα. Πρέπει εσείς κυρίως, επιτρέψτε μου μια υπόδειξη, οι δημοσιογράφοι να είστε πάρα πολύ σκληροί με τους πολιτικούς. Γιατί μαθαίνω ότι κάποιοι πολιτικοί καλύπτουν τους παλικαράδες και τους ξέρουμε και συζητούνται τα ονόματά τους. Αυτοί οι πολιτικοί δεν έχουν θέση στην κρητική κοινωνία. Όχι θέση στην πολιτική, δεν έχουν θέση στην κρητική κοινωνία.
Υπήρξαν πολιτικοί που πήραν τηλέφωνο όχι από τα Χανιά στην υπόθεση του Βαγγέλη και είπαν να μην τα τιμωρήσει τα παιδιά, τότε που είχε καταγγελθεί η κατατρομοκράτησή του. Μην τα τιμωρήσετε τα παιδιά, εντάξει ένα αστείο έκαναν. Με ποιο δικαίωμα ένας πολιτικός παρεμβαίνει σε αυτό το πράγμα; Και ποιος απολογείται τώρα που ο Βαγγέλης χάθηκε;
Και να μην πω και τους ξέρετε για τους άλλους πολιτικούς που καλύπτουν αυτούς τους ψευτομάγκες τους πιστολάδες, πρέπει να υπάρξει ένα μέτωπο. Και εδώ δεν είναι το μέτωπο οι Αριστεροί ή οι Δεξιοί, οι παλιοί ή οι καινούργιοι, δεν είναι αυτό το μέτωπο. Το μέτωπο είναι ένα και συγκεκριμένο: είναι αυτοί που υπερασπίζονται το πολιτισμό της Κρήτης, τη λεβεντιά της Κρήτης και είναι οι άλλοι οι διεφθαρμένοι που προσπαθούν να βάλουν νέα στοιχεία που δεν έχουν σχέση με τη γη της Κρήτης, με τον αέρα της Κρήτης. Αυτό είναι το μέτωπο και είναι ξεκάθαρο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Θεοδωράκη, προχθές είχατε μια συνάντηση με τους Δημάρχους της Κρήτης. Θα θέλαμε να μας πείτε λίγο ποια ήταν τα αποτελέσματα της συνάντησης αυτής και να επεκτείνω λίγο το ερώτημα, εσείς ως επικεφαλής του Ποταμιού σαφώς έχετε αυξημένες ευθύνες απέναντι σε όλο το Κόμμα. Αυτή τη στιγμή όμως έχετε και το βάρος, αν θέλετε να το πω με απλά λόγια, της αντιπολίτευσης ως βουλευτής της αντιπολίτευσης για το νομό Χανίων, απέναντι σε τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που υπάρχουν στα Χανιά.
Πως θα το διαχειριστείτε αυτό το πράγμα από εδώ και πέρα, το να παρακολουθείτε τα θέματα του νομού δηλαδή, παράλληλα με τις ευθύνες που έχετε ως επικεφαλής του Ποταμιού και με όλη τη δυσκολία που μπορεί να έχει αυτό το πράγμα. Και αν θέλετε να σας πω και ένα παράδειγμα, εμείς είχαμε συνηθίσει στα Χανιά οι βουλευτές των θεμάτων να βρίσκονται εδώ Παρασκευο-Σαββατοκύριακο δηλαδή η παρουσία τους ήταν συχνή και η επαφή τους με τον κόσμο ακόμη πιο συχνή. Πως θα το διαχειριστείτε εσείς;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Πρώτον θα σας πω για τη συνάντηση με τους Δημάρχους. Το Ποτάμι θεωρεί ότι δεν τα ξέρει όλα και γι’ αυτό καταφεύγει κάθε φορά στους επαΐοντες, άρα σε αυτή τη συνάντηση έπρεπε να δώσω ένα προβάδισμα στους Δημάρχους και στον Αντιπεριφερειάρχη και μιλήσαμε αναλυτικά για τα προβλήματα του νομού: από τα προβλήματα που δημιούργησε η κακοκαιρία, μέχρι τα δομικά προβλήματα του νομού. Τα συζητήσαμε, ήταν εκεί οι συνεργάτες μου, τα καταγράψαμε, τα ακούσαμε, τους είπαμε μια πρώτη απάντηση και με μεγάλη χαρά δέχτηκαν κι αυτοί ότι υπάρχει μια πρωτόγνωρη διαδικασία.
Δηλαδή ένας πολιτικός έρχεται, ακούει, καταγράφει και με τους ανθρώπους του μελετά και δίνει μετά απαντήσεις. Γιατί δεν μας ενδιαφέρει να δίνουμε πρόχειρες απαντήσεις, μας ενδιαφέρει να δίνουμε τις σωστές απαντήσεις τις σωστές λύσεις. Αυτό το κάναμε λοιπόν και υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλον ότι θα τα λέμε συχνά.
Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο είναι ότι το Ποτάμι δεν πιστεύει στο παλιό ρόλο του βουλευτή και θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Δηλαδή σε έναν άνθρωπο που απλώς κυκλοφορεί ανάμεσα στους ψηφοφόρους του, μαζεύει τις ανάγκες των ψηφοφόρων στο στρατό, στο ΙΚΑ, στην εφορία και προσπαθεί μετά να ικανοποιήσει αυτές τις ανάγκες. Αυτό το μοντέλο δεν το πιστεύουμε και δεν θα το υπηρετήσουμε.
Δεν υπάρχουν τοπικοί βουλευτές με αυτή την έννοια, υπάρχουν βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου που έρχονται από την Κρήτη, που έρχονται από το Ηράκλειο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και ποια είναι η εντολή μου και απέναντι στους υπόλοιπους βουλευτές;
Προτεραιότητα στην καταγραφή των τοπικών προβλημάτων, τα μελετάμε, προτείνουμε, δεν δίνουμε προσωπικές λύσεις στα προβλήματα, δίνουμε λύσεις για το νομό, δίνουμε λύσεις για τις περιοχές, δίνουμε λύσεις για κατηγορίες πολιτών που έχουν ένα πρόβλημα. Δεν ασχολούμαστε και δεν θα ασχοληθούμε με το ένα πρόβλημα που έχει ένας πολίτης με την κεντρική πολιτεία, ή με τις τοπικές εξουσίες. Αυτός είναι ο ρόλος και πιστεύω ότι μπορούμε να τον παίξουμε.
Να ξέρετε ότι το Ποτάμι στα Χανιά –και το ξέρετε βέβαια- δεν είναι ο Σταύρος. Το Ποτάμι είναι οι υποψήφιοι βουλευτές που έδωσαν αυτό τον αγώνα και είναι παρόντες, εννοώ μιλάμε, μιλάμε συχνά. Είναι τα τοπικά μας στελέχη, οι συντονιστές, είναι άνθρωποι δηλαδή μια ομάδα από 15 στελέχη για να τους βάλω όλους μαζί, που ζουν καθημερινά τον παλμό των Χανίων και μεταφέρουν και σε εμένα αυτά τα προβλήματα.
Και έχουμε σκοπό το επόμενο διάστημα να κάνουμε συγκεκριμένες παρεμβάσεις για τα συγκεκριμένα προβλήματα της περιοχής μας.
Και να σας πω και κάτι. Είμαστε διατεθειμένοι, αν και εσείς το έχετε όρεξη οι δημοσιογράφοι δηλαδή, να οργανώσουμε μια συζήτηση. Δηλαδή ο Θεοδωράκης από το Ποτάμι, ο Σταθάκης από τον ΣΥΡΙΖΑ να έρθουν εδώ –αυτή είναι η πρόσκλησή μου- χωρίς ατζέντα, χωρίς προγραμματισμένους μονολόγους, να καθίσουν στη μεγάλη αίθουσα, να έρθουν οι κάτοικοι των Χανίων, να έρθουν οι δημοσιογράφοι των Χανίων και να μας κάνουν ερωτήσεις. Να δούμε ποιος έχει ασχοληθεί με τα προβλήματα, ποιος ξέρει τα προβλήματα και τι λύσεις προτείνει. Κανονίστε το και εγώ είμαι ανοιχτός οποιαδήποτε μέρα και ώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ρωτώντας για τα προβλήματα τα οποία προφανώς σας μεταφέρουν και οι συνεργάτες σας και υποψήφιοι βουλευτές, τα προβλήματα του νομού Χανίωv. Ποια είναι τα σημαντικότερα κατά την άποψή σας και ποια από αυτά θα επιδιώξετε …
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Σήμερα το απόγευμα έχω μια συνάντηση μεγάλη με τους φορείς των Χανίων. Σας είπα ότι ξεκίνησα με τους δημάρχους και τον Αντιπεριφερειάρχη, μάλιστα ο Αντιπεριφερειάρχης μου έδωσε και αρκετά χαρτιά και στοιχεία για το πώς πρέπει να κινηθούμε το επόμενο χρονικό διάστημα και αντίστοιχα έχω μια συνάντηση στις 4.00 το απόγευμα σήμερα με κάποιους φορείς. Νομίζω με τους σημαντικότερους φορείς του νομού, όπου επίσης θα γράφουμε και θα σημειώνουμε όλα αυτά τα οποία συζητάμε.
Θα είμαι, για να είμαι δίκαιος και να μην γείρω από τη μία ή την άλλη μεριά, θα είμαι έτοιμος γι’ αυτή τη διεξοδική κουβέντα και μετά από αυτή τη συνάντηση των φορέων. Θέλω δηλαδή να τους ακούσω όλους και μετά στην επόμενη κάθοδό μου σε λίγες μέρες, με μια συνέντευξη γραπτή, να σας δώσω απαντήσεις για τις προτεραιότητες που υπάρχουν στα Χανιά.
Πάντως αυτό που τώρα αντιμετωπίζουμε ως μεγάλο ζήτημα, δεν μπορεί παρά να είναι η ενίσχυση της εξωστρέφειας του νομού. Ξέρετε ότι τα Χανιά και η Κρήτη και δεν το λέω αυτό επειδή είμαι Κρητικός, είναι ένα παράδειγμα για τη χώρα σε μερικά πράγματα. Μπορεί σε μερικά πράγματα να μην είμαστε παράδειγμα και να πρέπει να διορθωθούμε, αλλά στην οικονομία είμαστε ένα παράδειγμα της χώρας. Έχουμε δυο μεγάλους τομείς που πηγαίνουμε καλά, που είναι ο τουρισμός και είναι και η παραγωγή. Αυτό που είχα πει στο ξεκινάμε την πρώτη φορά όταν είχα έρθει εδώ στα Χανιά. Ότι αυτό θα μας σώσει. Η γη, η θάλασσα και ο αέρας. Αυτό είναι ένας οδηγός, πιθανό για το νέο δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήσει η χώρα. Γιατί η χώρα ξαφνικά δε θ’ αποκτήσει βαριές βιομηχανία, η χώρα έχει ανάγκη από ενίσχυση του τουρισμού, ενίσχυση της επιχειρηματικότητας του τουρισμού και ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής με εξαγωγές. Μόνο έτσι θα έρθουν αυτά στη χώρα και δε θα είμαστε με απλωμένο το χέρι.
Αυτά τα δυο πράγματα πρέπει συνεχώς να ενισχύονται και στο νομό μας. Και να ενισχύονται ξέρετε ποιοτικά, όχι με αρπαχτές.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΝΕΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ»): (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Η  ερώτηση είναι αν γνωρίζετε εσείς ποια είναι τα πρόσωπα, αν τα γνωρίζετε γιατί δεν τ’ αναφέρετε ενδεχομένως, είναι ένα, είναι πολλά, είναι απ’ όλη την Κρήτη…
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Σου είπα και πριν φίλε μου ότι δεν είμαι νομικός Διευθυντής και είμαι και υπέρ της διάκρισης των εξουσιών. Δηλαδή σε όλους τους τομείς γνωρίζω περισσότερα πράγματα απ’ όσα λέω. Στην οικονομία να δεις πόσα γνωρίζω. Αλλά αφήνω την προτεραιότητα της κυβέρνησης. Άρα και σ’ ένα θέμα που έχει αυτή τη στιγμή στα χέρια της η Αστυνομία, αφήνω την προτεραιότητα στην Αστυνομία.
Ο ρόλος μου αύριο ως πολιτικός της Κρήτης είναι να ελέγξω εάν πραγματικά αυτή η απόφαση, αυτή η γνωμάτευση της Αστυνομίας έχει σχέση με την πραγματικότητα, υπακούει στο κοινό περί δικαίου αίσθημα. Αυτά μπορούμε να τα συζητήσουμε, αλλά δε μπορώ να προτρέξω τώρα και να πω μια πληροφορία που έχω πάρει από αστυνομικές Αρχές.
Πρέπει να περατωθεί η έρευνα. Υπάρχουν όμως ευθύνες, σας είπα, σε τρία επίπεδα. Το ένα είναι οι δράστες, που όλοι το αντιλαμβανόμαστε, το άλλο είναι ο περίγυρος εκεί που ήξερε και δε μιλούσε και οι τρίτοι είναι κάποιοι που παρενέβησαν για ν’ αθωώσουν τους δράστες τη στιγμή που δεν έπρεπε και που αν δεν είχαν παρέμβει, ίσως σήμερα ο Βαγγέλης ζούσε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου)
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Είναι πολύ σωστό αυτό που λες, αν μιλάμε για μια νέα χώρα, πρέπει να μιλάμε για μια χώρα που οι νόμοι δεν έχουν σχέση με κυβερνητικές πλειοψηφίες και αντιπολιτεύσεις. Πρέπει δηλαδή οι Βουλευτές να μπορούν να λειτουργούν ως εκπρόσωποι του λαού, να βρίσκουν τα ζητήματα που απασχολούν το λαό και να προτείνουν πράγματα.
Κι εμείς έχουμε πει ότι σε καμία περίπτωση η αντιπολίτευσή μας απέναντι σ’ αυτή την κυβέρνηση σήμερα ή σε κάποια άλλη αύριο δε θα είναι δομική. Δε μας ενδιαφέρουν οι δομικές αντιπολιτεύσεις, είναι μια γελοιότητα η οποία κατακρίνεται απ’ όλη την Ευρώπη. Δεν υπάρχουν πουθενά στην Ευρώπη δομικές αντιπολιτεύσεις, υπάρχει κριτική αντιπολίτευση.
Αυτό που κάνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κακό, αν κάνει κάτι αύριο σωστό θα το υποστηρίξουμε. Και ελπίζουμε αυτή τη συμπεριφορά να την έχουν και αυτοί. Γιατί τώρα, μ’ ερεθίζεις και θα το πω, βλέπω ότι στη Βουλή υπάρχουν στιγμές που οι Βουλευτές συμπεριφέρονται περισσότερο σαν κομματικός στρατός παρά σα Βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Στην τελευταία μου ομιλία ανέφερα κάποια στοιχεία για τι φτώχεια στην Ελλάδα, τα οποία τα βγάζει ένα γερμανικό ίδρυμα, για την ανισότητα στην Ελλάδα. Και μόλις άκουσαν «γερμανικό Ίδρυμα» οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ξύπνησαν τα εθνολαϊκιστικά τους αντανακλαστικά και άρχιζαν από κάτω να φωνάζουν, αυτά τα γνωστά τα γηπεδικά.
Και ήρθε ο Τσίπρας στο Βερολίνο, ο οποίος είναι πιο διαβασμένος απ’ ό,τι φαίνεται, τουλάχιστον ο κειμενογράφος του και πήρε ακριβώς ο απόσπασμα από τη δική μου ομιλία και το είπε ως κάτι πολύ θετικό. Ότι ακόμα κι αυτό το γερμανικό Ίδρυμα λέει αυτά τα στοιχεία. Ακριβώς τα στοιχεία που παρουσίασα εγώ στη Βουλή. Και αμέσως μετά, τις επόμενες ώρες, τα siteς, οι εφημερίδες που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ προέβαλαν αυτά τα στοιχεία ως πολύ σημαντικά. Όταν εγώ τα είπα στη Βουλή, οι Βουλευτές από κάτω τ’ αποδοκίμαζαν επειδή έρχονταν από ένα γερμανικό Ίδρυμα.
Νομίζω λοιπόν ότι πρέπει οι Βουλευτές να μη συμπεριφέρονται ως μέρος μιας αγέλης, ενός κομματικού στρατού και να έχουν το μυαλό τους σ’ αυτή την πρώτη επιταγή του Συντάγματος, που λέει ότι ο Βουλευτής εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό στο Κοινοβούλιο. Βεβαίως έχει άλλους που συνεργάζεται πιο πολύ και άλλους που συνεργάζεται λιγότερο, αλλά δεν είναι μέρος ενός κομματικού στρατού.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου)
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Έχουμε πει ότι αφήνουμε την πρωτοβουλία στην κυβέρνηση αυτή τη στιγμή. Αλλά έχουμε σκοπό να καλύψουμε αυτό το κενό. Επειδή επιμένεις λοιπόν να σου πω το εξής: Εμείς στην αρχή αυτής της εβδομάδας, θα δώσουμε τον κατάλογο με τις συγκεκριμένες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα, αυτό που λέμε «οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις». Γιατί εδώ υπάρχει ένα παράδοξο: Σε κάθε ταξίδι οποιουδήποτε κυβερνητικού στελέχους στο εξωτερικό, υπάρχει η διαβεβαίωση ότι τις επόμενες μέρες θα έχουμε την ανακοίνωση των μεγάλων μεταρρυθμίσεων.
Έρχονται στην Ελλάδα, ασχολούνται με τα εφήμερα, ξεχνιούνται λίγο με τις κομματικές διαδικασίες και πάμε στο επόμενο ταξίδι όπου ξαναανακοινώνουν ότι θα έρθουν οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Υπάρχει ένα κενό λοιπόν. Και για να μην υπάρχει αυτό το κενό, το Ποτάμι θα παίξει αυτό το ρόλο. Σου λέω ότι τη Δευτέρα, στην αρχή της επόμενης εβδομάδας, εμείς θα δώσουμε έναν πολύ συγκεκριμένο κατάλογο των μεταρρυθμίσεων, που έχει ανάγκη η χώρα σήμερα. Δεν εννοώ τα ιδεατά πράγματα που πρέπει κάποια στιγμή να κάνουμε, εννοούμε τα χειροπιαστά, αύριο. Για την αγροτική παραγωγή, για την οικονομία, για το ΦΠΑ, για όλα τα θέματα που λιμνάζουν στις συζητήσεις μας και που η κυβέρνηση δεν τολμά να δώσει απαντήσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Μια τελευταία ερώτηση: Το τελευταίο δεκαήμερο, ή τις δυο εβδομάδες, παρατηρείται, για μένα τουλάχιστον, μια εικόνα όσον αφορά τα περί χρηματοδότησης της χώρας και εγώ τουλάχιστον παρατηρώ μια επαναλαμβανόμενη συνθήκη. Είναι η εξής: Ότι η ελληνική κυβέρνηση ζητά ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται, κάποια χρήματα τα οποία θεωρεί ότι δικαιούται, για παράδειγμα το 1,2 δις το προχθεσινό… Τα γνωστά αυτά θέματα του ΤΧΣ. Και η απάντηση ήταν άμεση.
Τουλάχιστον, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θυμίζει τις ελληνικές Τράπεζες, με την αύξηση του ορίου…
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Για τις ιδιωτικές αναλήψεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και απαγόρευσε ταυτόχρονα τις ελληνικές Τράπεζες να απευθυνθούν περισσότερο στα ελληνικά ομόλογα. Η ερώτηση είναι η εξής: Θεωρείτε δίκαιο ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί αρνούνται μεν σε μια δημοκρατικά διαφανή κυβέρνηση, μια χρηματοδότηση, διευκόλυνση ή τέλος πάντων κάποια χρήματα, αλλά από την άλλη στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο είναι ιδιωτικό και σίγουρα έναν άλλο ρόλο στην κοινωνία. Αν αυτό είναι δίκαιο, είναι η ερώτηση.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ο κ. Τσίπρας στην τελευταία του συνέντευξη, τη μικρή συνέντευξη που έδωσε έχοντας εξ αριστερών του, αν μπορώ να θυμηθώ την κα Μέρκελ, επέκρινε την προηγούμενη κυβέρνηση γιατί δεν είχε προχωρήσει στις αξιολογήσεις που θα επέτρεπαν στη χώρα να έχει μια καλύτερη οικονομική σχέση με την Ευρώπη αυτή τη στιγμή.
Αυτή λοιπόν είναι η απάντηση. Ότι για να πάρουμε λεφτά από την Ευρώπη έχουμε δεσμευτεί και η προηγούμενη κυβέρνηση και αυτή η κυβέρνηση ότι θα προχωρήσει σε διάφορες αλλαγές. Ξέρεις, δεν υπάρχει μια αλά καρτ σχέση με την Ευρώπη, χρειάζομαι κάποια λεφτά, δώσε μου κάποια λεφτά. Δεν είναι έτσι. Δεν είναι αυτή η σύμβαση, δεν είναι αυτή η συνθήκη. Η συνθήκη είναι τι: Ότι θέλω να προσχωρήσω στο μεγάλο κίνημα των αλλαγών στην Ευρώπη, υπόσχομαι ότι πρέπει να κάνω αυτά και χρειάζομαι αυτά τα λεφτά.
Αυτή είναι η συνθήκη. Και βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ καλά κάνει και λέει ότι εγώ δε θα κάνω αυτά που είπαν οι προηγούμενοι γιατί οι προηγούμενοι έκαναν λάθη. Και δε θέλουμε να μπούμε σ’ αυτό το φαύλο κύκλο της λιτότητας. Κι εμείς είμαστε μαζί τους. Αλλά η Ευρώπη λέει ότι: «Ωραία, πες μας τι εκτός από μεγάλα λόγια, θέλεις να κάνεις». Επί παραδείγματα, να σου δώσω ένα θέμα που είναι και προσφιλές, σε τίτλους. Λένε συχνά κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ «πρέπει να συγκρουστούμε τη διαπλοκή», το έχεις ακούσει «πρέπει να αλλάξουμε την οικονομική σχέση: Τράπεζες – media – πολιτική». Το λένε από την πρώτη μέρα. Τι περιμένουν για να γίνει; Αυτό τους ρωτούν.
Όταν πήγα στο Βερολίνο, στη Ρώμη, στις Βρυξέλλες, μου είπαν σε αυτό το πράγμα που φαίνεται εύκολο και σε αυτό το πράγμα που ο ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη μέρα λέει ότι έχει ένα σχέδιο, γιατί δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη πρόταση; Και τους είπα το εξής στη Βουλή: παιδιά, γιατί προηγείται η ΕΡΤ από τη ρύθμιση των συχνοτήτων; Από τη σύγκρουση με αυτούς που νέμονται τις συχνότητες; Φέρτε το νόμο για τις συχνότητες. Εμείς τον έχουμε έτοιμο, για να πάω και στο προηγούμενο ερώτημα, έχουμε συγκεκριμένες ρυθμίσεις που θέλουμε να μπουν στην τηλεοπτική αγορά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι έτοιμος να κυβερνήσει, που μιλάει τόσο καιρό γι’ αυτή τη σύγκρουση με τη διαπλοκή γιατί δεν δίνει μια προτεραιότητα σε αυτά τα νομοσχέδια, που έχει τη μεγάλη ενίσχυση και του Ποταμιού, που είπαμε ότι οποιοδήποτε μέτρο που θα συγκρούεται με τη διαπλοκή στο βαθμό που θα έχει μια ευρωπαϊκή νομιμότητα, δεν θα είναι τριτοκοσμικό μέτρο, εμείς θα το στηρίξουμε.
Άρα αυτό που αυτή τη στιγμή προέχει είναι να μιλήσει η Κυβέρνηση για τα σημαντικά και νομίζω ότι αν μιλήσει η Κυβέρνηση για τα σημαντικά και η Βουλή για τα σημαντικά, τότε πολύ εύκολα θα μπορέσει να πάρει και τα λεφτά που χρειάζεται για τις ανάγκες του κράτους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Είπατε και πάρα πολύ σωστά, νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι ότι δεν θα πολιτευτείτε με τον παλαιοκομματικό τρόπο, είπατε επίσης ότι πρέπει να αναπτύξουμε … τον τουρισμό και την παραγωγή … και όχι μόνο. Την ίδια στιγμή υπάρχει ένα οξύμωρο: ενώ όντως στα Χανιά ή η Κρήτη γενικότερα είναι ένα από τους μεγαλύτερους παραγωγικούς τομείς της χώρας, έχει το χειρότερο δρόμο του κόσμου. Έχει το βορειοδυτικό Άξονα που δυστυχώς έχει πέσει θύμα του παλαιοκομματικού τρόπου του βουλευτή, του κάθε βουλευτή. Αν υπάρχει συγκεκριμένη πρόταση και τι προτίθεστε να κάνετε, είναι μείζονος σημασίας.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Έχεις δίκιο ότι η Κρήτη που έχει μια πολύ μεγάλη συμβολή στο ΑΕΠ της χώρας για να μιλήσουμε και με τα οικονομικά στοιχεία, έχει ένα από τους χειρότερους οδικούς άξονες στην Ελλάδα και αυτό ξέρουμε τι σημαίνει. Δεν είναι μόνο ότι καθυστερούν οι μεταφορές και οι μετακινήσεις, είναι ότι πληρώνει ένα τίμημα πολύ μεγάλο κάθε χρόνο σε τραυματίες, σε νεκρούς και αυτό πρέπει να εκλείψει.
Χρειάζεται ένα μεγάλο σχέδιο και σε αυτό το σχέδιο δεν μπορεί να είναι απούσα η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Δηλαδή για τα μεγάλα έργα κι αυτό είναι κάτι άλλο πέρα από τις ιδιωτικοποιήσεις, πέρα από τις παραχωρήσεις. Δεν θέλουμε διόδια στην Κρήτη, αλίμονο.
Τι θέλουμε; Θέλουμε στα πολύ μεγάλα και συγκεκριμένα έργα, να υπάρχει μια εμπλοκή της ευρωπαϊκής οικογένεια. Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, πρόγραμμα ανάπτυξης; Αλλά θα πρέπει με συγκεκριμένη πρόταση που θα κατατεθεί από την Κυβέρνηση και όχι μόνο για τον βόρειο οδικό Άξονα, για τα πολύ μεγάλα ζητήματα της Κρήτης και της Ελλάδας υπάρχουν κάποια λεφτά στην Ευρώπη. Υπάρχουν.
Δηλαδή στη συζήτηση που έκανα με τον Σουλτς είναι ότι υπάρχουν κονδύλια τα οποία δεν μπορεί να τα πάρει η Ελλάδα γιατί δεν έχει συγκεκριμένες προτάσεις. Εκεί χρειάζεται μια δουλειά.
Και να σου πω κάτι. Εάν με ρωτούσες γιατί αυτή η Κυβέρνηση δεν τα πάει καλά σε αυτό το λίγο διάστημα που κυβερνάει, αυτό θα σου έθετα ότι φαίνεται ότι είναι απροετοίμαστη. Ενώ ζητούσε δυο χρόνια τουλάχιστον εκλογές, εκλογές εδώ και τώρα, στα μεγάλα πράγματα που πρέπει να γίνουν στη χώρα, δεν υπάρχει κανένα σχέδιο.
Να το δεχτούμε ότι δεν υπάρχει γιατί ήταν απασχολημένη με το πώς θα ρίξουν την προηγούμενη Κυβέρνηση; Να το δεχτούμε. Αλλά πρέπει τώρα με όποιες δυνάμεις μπορεί να συμπορευτούν, να υπάρξουν αυτά τα σχέδια. Πρέπει να υπάρξουν λύσεις.
Την πρώτη μέρα που συνάντησα μετά τις εκλογές τον Αλέξη Τσίπρα, του είπα ότι πολλά από τα προβλήματα που ζει η χώρα, ξεπερνάνε το μπόι ενός Πρωθυπουργού και ενός Κόμματος και χρειάζεται μια μεγαλύτερη εθνική συστράτευση. Και αυτό επιμένω να λέω και τώρα.
Να κυβερνήσει, έχει την εντολή. Αλλά στα μεγάλα θέματα να πάει σε μεγάλες συναινέσεις, να βρει τους κατάλληλους ανθρώπους μέσα στο εθνικό περιβάλλον και να προχωρήσουμε γρήγορα σε εθνικές προτάσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Κύριε Θεοδωράκη να μας κάνετε ένα σχόλιο, πως είδατε την καινούργια δομή των παρελάσεων, χωρίς ΜΑΤ, χωρίς κιγκλιδώματα.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Να σας πω. Αρχικά έμεινα εδώ στα Χανιά οπότε δεν είδα τι έγινε στην Αθήνα. Παρακολουθώ τη διαμάχη της κας Δούρου με τον ευρωβουλευτή τον κ. Παπαδημούλη, εάν ήταν χουντικός γιορτασμός, αν δεν ήταν και τα λοιπά.
Εμείς δεν είμαστε εθνολαϊκιστές και είπαμε ότι θα πάμε στην παρέλαση να δούμε τα παιδιά μας, αλλά δεν αναγάγουμε την παρέλαση ως εθνική πολιτική που προσπαθούσε να το κάνει τις προηγούμενες μέρες η συγκυβέρνηση των ΑΝΕΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Επιτρέψτε μου να πω τώρα που τελειώσαμε, είναι λάθος να σύρεται μια Αριστερή Κυβέρνηση όπως θέλει να λέγεται, από έναν εθνολαϊκιστή, από έναν ακροδεξιό, από έναν άνθρωπο που είναι πολύ μακριά από τη σύγχρονη αντίληψη πολιτικής. Είναι λάθος. Και δεν το λέμε εμείς. Αν δείτε τους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό δεν μπορούν να το χωνέψουν και δεν μιλώ μόνο για τις αντιδράσεις κάποιων συγκεκριμένων στελεχών, είναι και η κα Πορτάλιου στην Αθήνα, υπάρχουν συγκεκριμένα στελέχη που βγήκαν και είπαν και στην «Αυγή» και αλλού ότι «αμάν πια με αυτέ τις παλαιού τύπου και χουντικής έμπνευσης παρελάσεις».
Ο πατριωτισμός των Ελλήνων και η λεβεντιά των Ελλήνων πρέπει το 2015 να φαίνεται σε άλλα πράγματα και να σας πω μερικά: στην παιδεία. Εκεί φαίνεται η μαγκιά ενός έθνους ποια η συμβολή της στη σκέψη, στην παιδεία. Δεν μπορεί μια χώρα που όλοι οι φοιτητές που αριστεύουν να φεύγουν στο εξωτερικό. Έχουμε αυτή τη στιγμή 200.000 ανθρώπους που έχουν φύγει σαν μετανάστες στη χώρα διωγμένοι από τη χώρα και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο βορρά, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική. Διωγμένοι, γιατί δεν έχουν καμία λύση.
Αυτό πρέπει να κάνει μια εθνική Κυβέρνηση: να δει πως αυτοί οι άνθρωποι θα επιστρέψουν εδώ σε δουλειές, πως θα επιστρέψουν στην επιστήμη, πως θα επιστρέψουν να είναι υπέρ των πολλών η δουλειά τους. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι εθνικό κεφάλαιο, εμείς τους έχουμε σπουδάσει. Σπουδάζουμε ένα γιατρό, τον πληρώνουμε και αυτός ο γιατρός πάει και δουλεύει στην Ολλανδία. Πάντα συνέβαινε, αλλά τώρα μιλάμε για ένα κύμα όλοι οι καλοί φεύγουν.
Αυτό είναι μεγάλη εθνική προτεραιότητα. Δεν έχει σχέση αυτή η πολιτική με τους φουσκωμένους … του Υπουργείου Αμύνης, δεν μας ενδιαφέρει αυτό το πράγμα. Η εθνική πολιτική έχει να κάνει με την παιδεία, αυτή τη στιγμή πρωτεύον θέμα, έχει να κάνει με την απουσία κοινωνικών ανισοτήτων. Αυτά είναι τα μεγάλα ερωτήματα.
Και να σας πω και κάτι. Ζήτησαν οι εθελοντές του Ποταμιού, και το προσυπογράφω απόλυτα, ένα οικονομικό απολογισμό της φιέστας, να μας πουν δηλαδή γιατί τα αεροπλάνα δεν πετάνε τσάμπα. Τα αεροπλάνα πέταγαν δυο μέρες πάνω από την Αθήνα και τα πολεμικά ελικόπτερα πέταγαν δυο μέρες πάνω από την Αθήνα, δεν τα πλήρωνε κάποια offshore από την τσέπη της κάποιου πολιτικούς, τα πλήρωνε ο ελληνικός λαός.
Πόσο μας στοίχισε σε περίοδο οικονομικής κρίσης αυτή η φιέστα που θέλει να στήσει κάποιος για να λέει ότι «τους μήνες που ήμουν Υπουργός έκανα ένδοξα πράγματα για την πατρίδα μου»; Τα ένδοξα πράγματα για την πατρίδα έχουν αλλάξει, δεν είμαστε στο ιδιαίτερα’67. Αυτή είναι η άποψή μου. αν οι παρελάσεις πρέπει να παραμείνουν ως σχολικές γιορτές, να παραμείνουν να βλέπουμε τα παιδιά μας να χαιρόμαστε.
Αλλά η εθνική πολιτική αυτές τις μέρες 25ης Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου πρέπει να είναι ένα μήνυμα πιο σύγχρονο, ένα μήνυμα που θα κοιτάξει στο μέλλον.
Ευχαριστώ.
26 Μαρτίου 2015

No comments:

Post a Comment

Προβάλλετε ή σχολιάστε την ανάρτηση

Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.

Ζητώ την κατανόηση σας!!! Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.