5 Ιουλίου 2018: το νόημα του ΟΧΙ

Της Ζωής Κωνσταντοπούλου

3 χρόνια μετά το μεγάλο ΟΧΙ του λαού μας στα τελεσίγραφα των δανειστών, τα συμπεράσματα βγαίνουν αβίαστα και αναπόδραστα:

Ο ελληνικός λαός αποδείχθηκε πολύ πιο γενναίος από την ηγεσία του

Τα Μνημόνια δεν έλαβαν ποτέ δημοκρατική νομιμοποίηση: επιβάλλονται και εφαρμόζονται εδώ και 8 χρόνια ενάντια στην εκπεφρασμένη βούληση του Ελληνικού λαού

Ο αντιμνημονιακός λόγος ήταν για κάποιους απλώς ένα τέχνασμα ανέλιξης στην εξουσία

Αυτοί οι ίδιοι ξεπούλησαν τους πολίτες και τη χώρα για ψίχουλα και σήμερα είναι πειθήνιοι υπηρέτες των δανειστών. Που καμώνονται και κορδώνονται στις δεξιώσεις των πάλαι ποτέ φονιάδων των λαών. Που τους τσιμπούν στο μάγουλο και τους ρίχνουν φάπες η Μέρκελ, ο Γιουνκέρ και οι υπόλοιποι αδίστακτοι δυνάστες

Η χώρα κι ο λαός μας παραμένουν επί δεκαετίες δέσμιοι φαύλων πολιτικών, που νέμονται την εξουσία για προσωπικό- και οικονομικό- όφελος, με τελευταίους τους σημερινούς σφετεριστές.

Η Δικαιοσύνη, που μπορούσε και όφειλε να έχει λειτουργήσει προστατευτικά για τη Δημοκρατία και τους πολίτες, δέχτηκε να γίνει κι αυτή όργανο των δανειστών, που παίρνει εντολές για την αθώωση υπαλλήλων τους που ζημίωσαν τη χώρα (ΤΑΙΠΕΔ, ΕΛΣΤΑΤ). Λειτουργοί της, ικανοποιώντας κι αυτοί ιδιοτελείς φιλοδοξίες, εξαργύρωσαν τη στήριξη στα Μνημόνια με βουλευτικές, κυβερνητικές, υπουργικές και πρωθυπουργικές θέσεις και διορισμούς.

3 χρόνια μετά το ΟΧΙ, οι υπέρμαχοι του Ναι, οι πρώτοι μνημονιακοί, τολμούν, χάρη στον Τσίπρα, να εμφανίζονται ως δικαιωμένοι.

Η πραγματικότητα είναι η αντίθετη: το Ναι είναι αυτό που εφαρμόζεται εδώ και 3 χρόνια. Το Ναι, είναι το 3ο Μνημόνιο, που ψήφισαν όλοι μαζί στη Βουλή, παραβιάζοντας το ΟΧΙ του λαού.

Από το 38% των πολιτών που ψήφισαν Ναι το 2015, η συντριπτική πλειοψηφία όχι απλώς δεν συμφωνεί με όσα κάνει ο Τσίπρας εδώ και 3 χρόνια, αλλά αντίθετα δηλώνει ότι δεν θα ψήφιζε ποτέ τα μέτρα, τις περικοπές, το ξεπούλημα που εφαρμόζεται. Σε σημείο που και οι πολιτικοί εκφραστές και υπέρμαχοι του Ναι, Κόμματα και Media, που ψήφισαν και στήριξαν λυσσαλέα το 3ο Μνημόνιο, όπως και τα 2 πρώτα, σήμερα βάλλουν κατά του περιεχομένου του, ακριβώς για να περισώσουν την δυνατότητά τους να απευθύνονται στους πολίτες που τους στήριξαν ή τους πίστεψαν στο παρελθόν.

Δικαιωμένοι, αλλά και αδικαίωτοι, είμαστε σήμερα όσοι αντιταχθήκαμε στην επιβολή του 3ου Μνημονίου. Δικαιωμένοι, γιατί αντισταθήκαμε στην προδοσία, στην παράδοση και στην υποταγή. Αδικαίωτοι, γιατί το ΟΧΙ που ψηφίσαμε και υπερασπιστήκαμε και υπερασπιζόμαστε, προδόθηκε και παραβιάσθηκε και παραβιάζεται.

Όσοι εμφάνιζαν το Ναι και το 3ο Μνημόνιο ως Πανάκεια και το ΟΧΙ ως καταστροφή, διαψεύσθηκαν με τον πιο περίτρανο τρόπο. Το Ναι το ζούμε 3 χρόνια και οδήγησε σε παράδοση της δημοκρατίας, της Εθνικής κυριαρχίας, ακόμη και της Μακεδονίας. Οδήγησε σε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, χαριστική εκποίηση των πιο πολύτιμων στοιχείων της δημόσιας περιουσίας, ΔΕΗ-ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ-ΟΛΠ-ΟΛΘ-Αεροδρομίων-Ελληνικού, στήσιμο μιας νέας ολιγαρχίας και την κωμικοτραγική εκπροσώπηση της χώρας σε διεθνές επίπεδο από την καρικατούρα Πρωθυπουργού, που δήλωσε πριν λίγες ημέρες, σε ένα κρεσέντο ημιμάθειας, αμετροέπειας και βλακείας, από το Λονδίνο ότι… «Μιας και είμαστε στη Μεγάλη Βρετανία, μια πολύ σπουδαία ταινία είναι το Too hard to die».

Το Ναι οδήγησε σε πώληση όπλων στη Σαουδική Αραβία, εγκώμια στον Τράμπ και στη Μέρκελ, συμμαχία με το Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων, εγκατάλειψη των προσφύγων στη μοίρα τους, υποσχέσεις στον Ερντογάν για παράδοση των 8 τούρκων εκζητουμένων, εγκατάλειψη των 2 κρατούμενων στρατιωτικών μας στην Άγκυρα, να χρησιμοποιούνται ως όμηροι σε μια υπόγεια διαπραγμάτευση.

Το Ναι οδήγησε σε άλλη μια συμφωνία υποτέλειας, αυτή του Ιουνίου 2018, με την οποία συνολικά η χώρα παραδίδεται στους δανειστές μέχρι το 2060, όπως άλλωστε είχε προβλεφθεί από το 1ο κιόλας Μνημόνιο, ενώ η δημόσια περιουσία δεσμεύεται μέχρι το 2114.

Το Ναι, λοιπόν, μάθαμε, ξέρουμε, ζήσαμε, ζούμε τι σημαίνει.

Το ΟΧΙ, παραμένει, θεωρητικά, άγνωστο.

Αυτό το άγνωστο οι Μνημονιακοί, παλιοί και νέοι, το περιγράφουν με τα πιο μελανά χρώματα, στοχεύοντας στο φόβο του λαού.

Και κάποιοι αντιμνημονιακοί το περιγράφουν με τον πιο ειδυλλιακό τρόπο, στοχεύοντας στον εφησυχασμό και την επανάπαυση.

Κανένας φοβισμένος λαός δεν άλλαξε τη μοίρα του.

Αλλά και κανένας επαναπαυμένος δεν μπόρεσε να σπάσει τα δεσμά του.

Τι σημαίνει το ΟΧΙ μας το ξέρουμε συνειδησιακά όσοι πιστεύουμε και πρεσβεύουμε την ελευθερία και τη δημοκρατία, με ισότητα των πολιτών κι αξιοπρέπεια.

Το πώς θα το υπερασπιστούμε έμπρακτα, για να πραγματώσουμε το περιεχόμενό του, δεν είναι υπόθεση εργασίας, δεν είναι αφήγημα, δεν είναι διαβεβαίωση.

Είναι απόφαση ζωής και πράξη.

Και σχέδιο που ανακοινώνεται δημόσια κι αναμορφώνεται με βάση τα ιστορικά δεδομένα, σε γνώση και με συμμετοχή των πολιτών σε κάθε στάδιο και σε κάθε επίπεδο.

Αυτό είναι το στοίχημα, το καθήκον και η ευθύνη μας.

Αυτό είναι η υποχρέωση και η δική μου ευθύνη.

Και με βάση αυτό θα πράξω, θα πράξουμε και θα πορευτούμε στο επόμενο διάστημα.

Για να χτίσουμε εκεί που οι άλλοι γκρέμισαν.

Και για να οικοδομήσουμε ξανά την αυτοπεποίθηση και την πίστη αυτού του σπουδαίου λαού στις δυνάμεις του.

Για να δικαιώσουμε και να εκπληρώσουμε τα όνειρα όσων αγωνίστηκαν πριν από εμάς.

Και για να παραδώσουμε το μέλλον εκεί όπου ανήκει: στους πολίτες αυτής της χώρας, στα παιδιά, στις επόμενες γενιές.

ΠΗΓΗ: freedomtv.gr