Πρώτη παρουσίαση των αποτελεσμάτων της προδιαβούλευσης για την εθνική στρατηγική στη συνδιάσκεψη υπουργών Νεολαίας στις Βρυξέλλες

Ο ΓΓΔΒΜΝΓ Παυσανίας Παπαγεωργίου που συμμετείχε στη συνδιάσκεψη υπουργών Νεολαίας στις Βρυξέλλες, παρουσίασε τα αποτελέσματα της πρώτης διαβούλευσης για τη χάραξη εθνικής στρατηγικής για τη νεολαία. Ο κ. Παπαγεωργίου ανέφερε:

Στη χώρα μας βρισκόμαστε στο σημείο ολοκλήρωσης της εθνικής στρατηγικής για τη νεολαία για την οποία χρειάστηκαν 12 μήνες. Στο πλαίσιο αυτό ειδικά στο β’ εξάμηνο του 2017 πραγματοποιήθηκαν  διαβουλεύσεις με φορείς , οργανώσεις, και φυσικά πρόσωπα που εκπροσωπούν, επηρεάζουν και  συνεργάζονται με τη νεολαία.  Αφού ολοκληρώσαμε τον Ιούνιο του ‘17 την συγκεντρωτική καταγραφή των σχετικών πολιτικών και των δράσεων της κεντρικής διακυβέρνησης, προχωρήσαμε στη διαδικασία της ανοιχτής δημόσιας διαβούλευσης. 

Ζητήσαμε λοιπόν από νέους, όπως και από μαθητές των λυκείων της χώρας  να μας επισημάνουν και να αξιολογήσουν τα ζητήματα που τους απασχολούν και χρειάζεται να αντιμετωπιστούν σφαιρικά ή ειδικά από μία στρατηγική για τη Νεολαία.

Τα αποτελέσματα δεν μας εξέπληξαν. Το νούμερο  ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι νέοι στη χώρα μας εντοπίζεται στη σχέση τους με την εργασία. Ανεργία,  υποαπασχόληση, χαμηλά αμειβόμενες και επισφαλείς θέσεις εργασίας.  Επομένως, το πρώτο αίτημα των νέων, όπως αυτό προκύπτει από τη μέχρι τώρα διαβούλευση, αφορά στη δημιουργία αξιοπρεπών και βιώσιμων θέσεων εργασίας, αλλά και στην κατάλληλη προετοιμασία τους  για την είσοδο στην αγορά εργασίας.

Τα δύο επόμενα ζητήματα μεγάλης σπουδαιότητας , όπως επιβεβαιώνει η μέχρι τώρα διαδικασία της διαβούλευσης, είναι δεύτερον η ποιότητα και η εξασφάλιση των παρεχόμενων προσφορών και υπηρεσιών στους νέους από το κράτος. Εξασφάλιση από μέρους της πολιτείας ποιοτικής εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες, ελεύθερη πρόσβαση των νέων στις υπηρεσίες υγείας, ελεύθερη πρόσβαση στους δημόσιους χώρους και τα πολιτιστικά αγαθά.

Τρίτον, η κοινωνική δομή και η ομαλή και ανεμπόδιστη ένταξη και συμμετοχή τους σε αυτή. Μείωση των ανισοτήτων και η ενίσχυση της συμμετοχής των νέων στη δημοκρατική ζωή σε μία κοινωνία που θα τους περιλαμβάνει όλους, ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή, θρησκεία, σεξουαλικό προσανατολισμό, οικογενειακή κατάσταση, γλώσσα, ταυτότητα φύλο, αναπηρία.

Τα βασικά συμπεράσματα που συνάγει κανείς από αυτή την προτεραιοποίηση, συνοψίζονται στο ότι οι νέοι και οι νέες στην Ελλάδα, παρότι ζουν και ανατρέφονται σε μία εποχή μετάβασης και μετάλλαξης των ουσιωδών πολιτικών χαρακτηριστικών της Ευρώπης, αποζητούν και οραματίζονται ένα μέλλον πιο κοντινό στις θεμελιώδεις διακηρύξεις που συγκροτούν το ευρωπαϊκό ιδεώδες. Το κοινωνικό κράτος πρόνοιας, τα ίσα δικαιώματα, η συμπερίληψη και η ανεκτικότητα, υπερισχύουν του μοντέλου της Ευρώπης φρούριο και της Ευρώπης του ανταγωνισμού.

Υπήρξαν βέβαια και περιπτώσεις όπου παρατηρήσαμε έντονα και ομαδικά φαινόμενα συντηρητικοποίησης μίας μερίδας νέων ανθρώπων, η οποία καταφεύγει είτε στη βίαιη ριζοσπαστικοποίηση και στον εξτρεμισμό, είτε στην ψήφο σε υπερσυντηρητικά και ακροδεξιά μορφώματα εξαιτίας τραυματικών βιωματικών γεγονότων ή ως αντίδραση στην περιθωριοποίηση των υπολοίπων μελών του περιβάλλοντος στο οποίο ζούνε.

Η αλήθεια είναι πως η ανησυχητική αυτή τάση καταγράφηκε πανευρωπαϊκά στα αυξημένα εκλογικά ποσοστά ακροδεξιών κομμάτων και μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων τους αποτέλεσαν και νέοι άνθρωποι. Στον αντίποδα όλων αυτών είναι που πρέπει να υποστηρίζονται διαρκώς και με πράξεις, οι έννοιες της αλληλεγγύης, της ενδυνάμωσης και της ενεργούς συμμετοχής, προκειμένου οι νέοι να αποκτήσουν έναν ζωτικό ρόλο τόσο στην προσωπική τους ανάπτυξη, όσο και στην ανάπτυξη των κοινοτήτων στις οποίες διαβιούν.

Κλείνοντας να τονίσω πως όσο οι υπεύθυνοι για την χάραξη της Ευρωπαϊκής πολιτικής για τη Νεολαία αναζητούν τρόπους και μεθόδους για να προσεγγίσουν τους νέους μέσα από τη χρήση των κοινωνικών μέσων, την ίδια στιγμή η παρουσία τους εντός αυτών των μέσων είναι κυρίαρχη. Οι νέοι είναι οι κύριοι χρήστες αυτών των κοινωνικών δικτύων και των ηλεκτρονικών μέσων. Συνεπώς θα ήταν καλό να επικεντρώσουμε στο πώς θα μας προσκαλέσουν οι εκατομμύρια νέοι σε αυτόν τον ψηφιακό χώρο όπου αυτοί εδώ και καιρό λένε και καταθέτουν τις απόψεις τους και όχι στο πώς θα τους καλέσουμε εμείς σε ένα κόσμο που είμαστε ούτως ή άλλως φιλοξενούμενοί τους. Ακόμα και στην ψηφιακή της εκδοχή η πολιτική για τους νέους πρέπει να είναι ελκυστική και κατανοητή από τους νέους.