ΤΟ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΩΡΙΜΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΟ ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟ

Γράφει ο Γιάννης Μαγκριώτης 

Στην Ελλάδα, έχουμε δυό εθνικές επετείους, την 25η Μαρτίου και την 28η Οκτώβρη.

Στην πρώτη, με επίκεντρο την Αθήνα, τιμούμε την Επανάσταση, κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πού ξεκίνησε στον Μωριά και στην δεύτερη, με επίκεντρο την Θεσσαλονίκη τιμούμε το ΟΧΙ στην εισβολή του στρατού του φασιστικού καθεστώτος της Ιταλίας, στην Ήπειρο.

Η επιλογή της Θεσσαλονίκης, συνδυάστηκε με την Απελευθέρωσή της, το 1912, από τούς Οθωμανούς και με τον εορτασμό του Πολιούχου της Αγίου Δημητρίου.

Οί δύο ημερομηνίες, που επιλέγησαν, για την έναρξη της Εθνικής Παλιγγενεσίας και την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, αμφισβητούνται ιστορικά, όμως, για διαφορετικούς λόγους

Αμφισβητείται, το γεγονός της Αγίας Λαύρας, όπως και η ημέρα της παράδοσης της Θεσσαλονίκης στους Έλληνες, από τον Οθωμανό Πασά, Χασάν Ταξίν.

Στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ο Βενιζέλος διέταξε τον Πρίγκιπα Κωνσταντίνο, να αλλάξει πορεία και να κινηθεί προς την Θεσσαλονίκη, αντί για το Μοναστήρι.

Τα Ελληνικά στρατεύματα άλλαξαν πορεία και κινήθηκαν προς την Θεσσαλονίκη, αλλά επέλεξαν να υπογράψουν την συμφωνία ανήμερα του Αγίου Δημητρίου, παρ' ότι ο Οθωμανός Πασάς τής Πόλης Χασάν Ταξίν, ζητούσε να την παραδώσει, πιο γρήγορα, ξέροντας, ότι ο Βουλγαρικός στρατός, με δύο Πρίγκιπες επικεφαλής, ερχόταν για να την καταλάβει.

Για το λόγο αυτό, ο Χασάν Ταξίν Πασάς, καταδικάστηκε από τον Σουλτάνο και κατέφυγε στο Παρίσι, για να μην εκτελεστεί.

Οι επιλογές αυτονόητες, έπρεπε να ταυτιστούν οι μεγάλες στιγμές του Έθνους, με αντίστοιχες μεγαλες θρησκευτικές γιορτές.

Οι συμβολισμοί, μπορεί να παραμορφώνουν την πραγματικότητα, εκεινες όμως τις ιστορικές στιγμές, είχαν την σημασία τους.

Σήμερα όμως, τα ιστορικά γεγονότα, πρέπει να φωτιστούν, στις πραγματικές τους διαστάσεις.

Πρέπει, να αναδειχθούν ομως, και τα γεγονότα πού ακολούθησαν, όπως η ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές τού 1920, η ψήφος της τότε πολυεθνικής Θεσσαλονίκης και η Μικρασιατική καταστροφή, που ακολούθησε.

Όπως και η απελευθέρωση της Ελλάδας, μετά την αποχώρηση των Ναζιστικών στρατευμάτων, που ακολούθησε την διπλή ήττα των Γερμανών, τόσο στο Ανατολικό μέτωπο, όσο και στο Δυτικό.

Πιό μεγάλη σημασία έχει, να γίνει κατανοητή η συμφωνία τής Γιάλτας και ο αναίτιος και καταστροφικός εμφύλιος.

Την ώρα, που τα περισσότερα Ευρωπαϊκά Έθνη, ξεκινούσαν τις προσπάθειες της οικονομικής και κοινωνικής ανασυγκρότησής τους, εμείς βυθιζόμασταν, στο έρεβος και χτίζαμε τον νέο διχασμό.

Διχασμό, πού με δυσκολία κλείνουμε και εύκολα δημιουργούμε.

Η 28η Οκτώβρη του 2011, ήταν μια μέρα διχασμού, πού ξεκίνησε, από την Θεσσαλονίκη και ακόμη, δεν έχει κλείσει.

Δυστυχώς, κάποιους η ιστορία, όχι μόνο δεν τούς δίδαξε, αλλά συνεχίζουν να την διαβάζουν, ανάποδα.

Ξεκινά, το εορταστικό τριήμερο τής Θεσσαλονίκης και μαζί με τις ευχές, πού το συνοδεύουν, ας επιδιώξουμε να αναστοχαστούμε, με μεγαλύτερη ωριμότητα, ο καθένας και η καθεμιά.