Σοφία Βούλτεψη: Τι κρύβουν τα 153 Ναι σε «μακεδονικό λαό»

«Ας την πουν και Κατερίνα, αρκεί να μην υπάρχει ταυτότητα και γλώσσα»: Στη φράση αυτή είχε από την αρχή συνοψιστεί το πραγματικό πρόβλημα που επί τρεις σχεδόν δεκαετίες διαπερνούσε τις διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τα Σκόπια.

Ταυτότητα και γλώσσα ζητούσαν πάντα οι γείτονες. Ταυτότητα και γλώσσα δεν έδινε η Ελλάδα. Αυτό ήταν το πρόβλημα που «έλυσαν» Τσίπρας και Κοτζιάς, συνεπικουρούμενοι από τον Καμμένο που σε όλους τους τόνους δήλωνε πίστη στην έντιμη σχέση με τον πρώτο και εμπιστοσύνη στον δεύτερο.

Σ’ αυτά τα δύο αναφέρονταν πάντα στα κείμενά τους τα στελέχη του «Ουράνιου Τόξου», που δηλώνουν  «Μακεδόνες, εθνικής μακεδονικής συνείδησης, πολίτες της Ελλάδος», οι οποίοι «αγωνίζονται για τα ανθρώπινα, εθνικά πολιτικά και πολιτιστικά δικαιώματα της μακεδονικής εθνικής μειονότητας στην Ελλάδα» και αποκαλούν την Φλώρινα Λερίν, την Έδεσσα Βόντεν, το Κιλκίς Κουκούς, την Καστοριά Κοστούρ  και την Θεσσαλονίκη Σολούν!

Όπως έλεγαν και έγραφαν, «το πρόβλημα της Ελλάδας έχει σχέση με τη μακεδονική ταυτότητα και τη μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα. Ο στόχος της Ελλάδας είναι να μην υπάρχει μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα, ενώ το όνομα δεν παίζει και τόσο μεγάλο ρόλο γι’ αυτήν».

Σύμφωνα με το «Ουράνιο Τόξο» η αλλαγή ονόματος δεν αποτελεί ικανή συνθήκη για να «απειληθεί» η «μακεδονική ταυτότητα». Γι’ αυτό και σε όλα τα κείμενά τους, ακόμη και αυτά που δημοσιοποίησαν κατά τις διαπραγματεύσεις Τσίπρα και Κοτζιά με Ζάεφ και Ντιμιτρόφ, η διαφωνία τους έγκειτο στο «απαράδεκτο» της επιβολής αλλαγής ονόματος εκ μέρους μιας χώρας σε άλλη χώρα.

Ουσιαστικά, επαναλάμβαναν τη γνωστή ρήση από την ανάποδη: «Πείτε την και Κατερίνα, αρκεί να έχει ταυτότητα και γλώσσα»…

Γι’ αυτό και έδιναν πάντα έμφαση στις διαφορές ανάμεσα στις λέξεις «μειονότητα» και «κοινότητα».

Όπως έλεγαν «εθνική μειονότητα θεωρείται μια εθνική ομάδα που διαμένει σε μια αλλοεθνή χώρα και εθνική κοινότητα θεωρείται η εθνική ομάδα που διαμένει μεν στη χώρα της αλλά αυτή είναι προσαρτημένη σε μια άλλη χώρα».

Προτιμούσαν δηλαδή τον όρο «κοινότητα» για να εμφανίζονται ως διαμένοντες σε τμήμα χώρας (της Ελλάδας) που έχει… προσαρτηθεί – η επιτομή του αλυτρωτισμού.

Υποστήριζαν μάλιστα ότι η περίπτωσή τους είναι όπως αυτή των Καταλανών, των Βάσκων, των Σκοτσέζων, των Ουαλών, των Βορειοϊρλανδών, των Φλαμανδών, που δεν αναφέρονται ως καταλανική, βασκική κλπ μειονότητα, αλλά ως Καταλανοί, Βάσκοι κλπ.

Και επομένως και αυτοί δεν θα έπρεπε να αποκαλούνται «μακεδονική μειονότητα», αλλά «Μακεδόνες» (που θα μπορούσαν να αγωνιστούν για την αυτονομία τους).

Λένε επίσης ότι άρχισαν να χρησιμοποιούν το όρο «μειονότητα» (αν και θεωρούν ότι «η Μακεδονία είναι μια διαιρεμένη χώρα της οποίας ένα τμήμα είναι προσαρτημένο στην Ελλάδα»), ώστε να μην παρεμποδιστεί ο επαναπατρισμός των «Μακεδόνων προσφύγων του εμφυλίου».

Επιπλέον, στελέχη τους εξηγούσαν πως έκαναν στροφή προς την αποδοχή του όρου «μειονότητα», διότι τους… ανακάλυψαν κάποιοι «μακεδονολόγοι», όπως ο Καργάκος και ο Χολέβας, που έγραψαν ότι «οι του Ουράνιου Τόξου είναι επικίνδυνοι, γιατί δεν αρκούνται στον προσδιορισμό «μειονότητα», αλλά μιλάνε ύπουλα για Μακεδόνες και Μακεδονικό λαό».

Οι υποστηρικτές τους, οι κατά τον Σαμαρά «γνωστή παρέα» τους είχαν τότε προτείνει να υιοθετήσουν τον όρο «μειονότητα», οι ίδιοι το έπραξαν επισήμως το 1997, αλλά συνέχισαν να χρησιμοποιούν τους όρους «Μακεδόνες» και «μακεδονικός λαός».

Διότι, όπως έχουν πει, κατά την εξέγερση του Ίλιντεν – όνομα που ήταν έτοιμος να δεχθεί ο Τσίπρας – «όλες οι διακηρύξεις μιλάνε για Μακεδόνες και Μακεδονικό λαό, παρόλο που ήταν μειοψηφία στο Οθωμανικό κράτος».

Με λίγα λόγια:

-Οι του Ουράνιου Τόξου θεωρούν ότι είναι «Μακεδόνες», τμήμα του «μακεδονικού λαού» που κατοικούν σε περιοχή της Ελλάδας που είναι… προσαρτημένη. Χρησιμοποιούν δηλαδή όρο ισχυρότερο αυτού της «μειονότητας».

Και αυτό ακριβώς ψήφισαν οι 153 του ελληνικού κοινοβουλίου, αφού στο κείμενο γίνεται σαφής αναφορά σε «μακεδονικό λαό» τον οποίο οφείλει να προστατεύει η «πολιτεία» των Σκοπιανών.

-Οι του Ουράνιου Τόξου υποστηρίζουν ότι αποδέχθηκαν τον όρο «μειονότητα» για να μπορούν να απαιτούν τον επαναπατρισμό των «Μακεδόνων προσφύγων του εμφυλίου». Την 1^η Οκτωβρίου 2014, είχαν εκδώσει υβριστική ανακοίνωση, μιλώντας για «αντιμακεδονικό κρεσέντο της ακροδεξιάς κυβέρνησης Σαμαρά και του βαθέος νεοελληνικού (παρα)κράτους», επειδή απαγορεύτηκε στον «Μακεδόνα ακτιβιστή και συγγραφέα  Γκιόργκι Κανζούροβ (Γιώργος Καντζούρης), γεννημένο στο χωριό Σέτινα (Σκοπός) της Φλώρινας να επισκεφτεί το χωριό του με την γνωστή κατάπτυστη “δικαιολογία” ότι αποτελεί δήθεν “κίνδυνο για την τάξη και ασφάλεια” της χώρας. Την ίδια τύχη είχαν πριν από αυτόν Μακεδόνες δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, επιστήμονες αλλά και απλοί άνθρωποι που το μόνο που ήθελαν να επισκεφτούν τον τόπο καταγωγής τους στη Βόρεια Ελλάδα ή απλώς να κάνουν τις διακοπές τους». Στην ανακοίνωσή τους μιλούσαν για «μαύρη λίστα με ανεπιθύμητους Μακεδόνες» και για «πρωτοφανείς πράξεις ρατσισμού της Ελλάδας που δεν έχουν προηγούμενο σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση», για  «ακραία ρατσιστικές και μισαλλόδοξες συμπεριφορές που δεν συναντώνται πλέον πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο» και για «το τελευταίο απαρτχάιντ στον πλανήτη».

Να υποθέσουμε ότι με τη συμφωνία θα ανοίξουν τα πορτοπαράθυρα και θα πλακώσουν στην Ελλάδα οι κάθε λογής προπαγανδιστές του «μακεδονισμού», τους οποίους θα υποδεχθούν με ανοιχτές αγκάλες οι εγχώριοι ανήκοντες στον «μακεδονικό λαό»;

-Το ενδιαφέρον όλων αυτών εστιαζόταν πάντα στην ταυτότητα και στη γλώσσα, καθώς υποστηρίζουν ότι το Ουράνιο Τόξο «είναι κόμμα που μάχεται για την αναγνώριση από το ελληνικό κράτος της μακεδονικής εθνοτικής και γλωσσικής ταυτότητας των Μακεδόνων της Ελλάδος». Γι’ αυτό και με ανακοίνωσή του (5 Δεκεμβρίου 2013), το Ουράνιο Τόξο είχε καταγγείλει τον υπουργό Εξωτερικών Βενιζέλο ότι από τις δηλώσεις του της προηγουμένης στο δείπνο εργασίας των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ προέκυψε «η πραγματική διάσταση του ζητήματος. Κι αυτό ασφαλώς και δεν είναι το όνομα της γειτονικής χώρας, αλλά η μακεδονική εθνική ταυτότητα, εντός και εκτός συνόρων»…

-Οι του Ουράνιου Τόξου υποστηρίζουν ότι ένας τρόπος για να «βοηθηθούν» από τους Σκοπιανούς είναι να μπουν τα Σκόπια στην ΕΕ. Όπως έχει αναφερθεί «τότε δεν θα υπάρχουν σύνορα, πνευματικά θα συνδεθούμε, θα συνεργαζόμαστε, συχνότερα θα βλεπόμαστε κ.α. Σε πολύ μεγάλο βαθμό η Δημοκρατία της Μακεδονίας θα μας βοηθήσει εάν καταφέρει να αναπτυχθεί οικονομικά, εάν προοδεύει, γιατί κακά τα ψέματα, μια ομάδα ανθρώπων θέλουν να ανήκουν σε κάποιο έθνος ή σε κάποια ευρύτερη κοινότητα μόνο εάν αυτή είναι ανεπτυγμένη. Αυτή τη στιγμή η Δημοκρατία της Μακεδονίας είναι αδύναμη οικονομικά και σε μικρό βαθμό οργανωμένη και για το λόγο αυτό πολλοί από τους Μακεδόνες στην Ελλάδα δεν επιθυμούν να ανήκουν έστω και πολιτιστικά στο έθνος αυτό. Αλλά, εάν η Δημοκρατία της Μακεδονίας αναπτυχθεί, εάν μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εάν υπάρχει οικονομική και πολιτιστική πρόοδος, τότε πολλοί από τους Μακεδόνες στην Ελλάδα θα επιθυμούν να δηλώνουν ότι είναι Μακεδόνες. Τότε αυτή θα είναι η καλύτερη βοήθεια στην μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα από πλευράς της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.  Όταν δεν θα υπάρχουν σύνορα ευκολότερα θα ενωθούν πνευματικά και πολιτιστικά οι Μακεδόνες όπου και αν ζουν και θα διαβούν τον δρόμο της προόδου».

Προφανώς αυτό εννοούν οι πανηγυρίζοντες εταίροι μας όταν μιλούν για οικονομική ευημερία και σταθερότητα…

-Ο κ. Τσίπρας (με προπαγανδιστικά βίντεο και ανακοινώσεις του υπουργείου των Εξωτερικών) διαβεβαιώνει ότι με τη συμφωνία αποκλείεται κάθε ενδεχόμενο μειονότητας.

Ωστόσο, ακόμη και τώρα, όποιος επισκεφθεί την ιστοσελίδα του Ουράνιου Τόξου/VINOZITO, θα διαπιστώσει ότι στην επικεφαλίδα του αναφέρεται ως «πολιτικό κόμμα της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα». Θα υποχρεωθούν να αλλάξουν την επωνυμία τους; Μέχρι στιγμής συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο:

Αυτό προκύπτει από τις τελευταίες αναρτήσεις του επικεφαλής του Ουράνιου Τόξου Παύλου Βοσκόπουλου.

Έγραψε σε ανάρτησή του στις 23 Ιανουαρίου 2018:

«Και μετά την επικύρωση της Συμφωνίας στην Ελληνική Βουλή και το ανάλογο Νατοϊκό Πρωτόκολλο ώστε η γειτονική χώρα θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ σύντομα..."σφραγίδα" σταθεροποίησης της χώρας στη περιοχή... Εμείς τα μέλη της εθνικής Μακεδονικής μειονότητας στη βόρεια Ελλάδα και ειδικά στο κόμμα ΕΕΣ-ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ, είμαστε ανοιχτοί και με καλή διάθεση να βοηθήσουμε τη χώρα μας την Ελλάδα να κάνει την ιδεολογική της μεταρρύθμιση σχετικά με τη σύγχρονη Ελληνική εθνική ταυτότητα. Ακόμη και τους Βορειοελλαδίτες συμπολίτες που θέλουν να επιθυμούν να δηλώνουν Έλληνες και Μακεδόνες με ελληνική εθνική συνείδηση, είμαστε ικανοί και αυτούς να τους βοηθήσουμε να προβληματιστούν για το εθνικό τους (μας) αφήγημα-Ευαγγέλιο που χρόνια ακούνε...Αυτοί Έλληνες-Μακεδόνες αν το επιθυμούν, (στο εξωτερικό είναι απλά Έλληνες), εμείς Μακεδόνες-Μακεδόνες ως μέλη της εθνικής Μακεδονικής μειονότητας στη βόρεια Ελλάδα. Όλοι βέβαια Έλληνες πολίτες. Όπως λέμε Καρέτα-Καρέτα, επίσης ως τελευταίοι των Μοϊκανών και "Τοξότες" ταυτόχρονα, ενεργά βοηθάμε την Ελλάδα να απαλλαγεί από τα εθνικά της κόμπλεξ μεταξύ αυτών το Μακεδονικό. Со здравје...Με τις υγείας σας».

Και στις 25 Ιανουαρίου, μετά την ψήφιση της συμφωνίας:

«Άιντε και εμείς οι "ανύπαρκτοι" τα μέλη της εθνικής Μακεδονικής μειονότητας στη βόρεια Ελλάδα, γέφυρα φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες».

Προφανώς, ο κ. Τσίπρας δεν σκοπεύει να στείλει το μήνυμα ότι οι «ανύπαρκτοι» είναι ανύπαρκτοι!

Υ.Γ.1 Προφανώς, όλα αυτά είχε υπόψη του ο Αντώνης Σαμαράς όταν, στις 18 Ιουλίου 2013, απαντώντας στην επιστολή Γκρούεφσκι είχε, μεταξύ άλλων, απαντήσει:

«Εάν και οι δύο εμπλεκόμενες πλευρές είχαν επιδείξει την ίδια πολιτική βούληση, το ίδιο πολιτικό θάρρος και την ίδια επιθυμία για επίλυση, το ζήτημα αυτό θα είχε προ πολλού διευθετηθεί. Όμως, η ουσία έγκειται προφανώς αλλού. Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι εάν υφίσταται πραγματική η προσχηματική δέσμευση έναντι μίας διαδικασίας η οποία διαρκεί σχεδόν δύο δεκαετίες. Δεκαοκτώ έτη, κ. Πρωθυπουργέ, είναι πολύ μακρά περίοδος για να την αποδώσει κάποιος στο «καπρίτσιο» και μόνον μίας χώρας, σύμφωνα με την ερμηνεία που δίνετε στο πρόβλημα αυτό».

ΥΓ.2 Στις 14 Δεκεμβρίου 2018, από το βήμα της Βουλής, υποστήριξα πως «είναι ζήτημα χρόνου η διεκδίκηση και καθιέρωση μειονότητας». Στην αίθουσα μπήκε ο πρόεδρος της Βουλής και μου ζήτησε να διαγραφεί από τα πρακτικά, κάτι το οποίο αρνήθηκα. «Αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα», με είχε εγκαλέσει με τη σειρά του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Μαντάς (για να του απαντήσω «εσείς είστε επικίνδυνοι»). Όπως αποδεικνύεται από τις πρόσφατες αναρτήσεις του επικεφαλής του Ουράνιου Τόξου, η επιβεβαίωση ήλθε μέσα σε σαράντα μέρες. Χωρίς να κάνουν κιχ όσοι μόλις πριν σαράντα μέρες παρίσταναν τους κατάπληκτους!

Πηγή: elzoni.gr