Υπάρχει χρόνος!

Οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι ήταν οι γνώστες των γραφών στην εποχή τους. Δεν γνώριζαν απλά τις γραφές, τις δίδασκαν κιόλας! Γνώριζαν για την έλευση του Μεσσία ως Σωτήρα. Το λάθος τους, όμως, ήταν ότι περίμεναν τον Μεσσία όπως τον ήθελαν αυτοί, φτιαγμένο σύμφωνα την σκέψη και τα «θέλω» τους, βγαλμένο μέσα από έναν δικό τους κόσμο, ο οποίος ήταν φτιαγμένος μέσα στην υποκρισία και το ψέμα.

Όταν, όμως, ήρθε ο Μεσσίας, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν τον γνώρισαν, διότι ο Μεσσίας δεν είχε σχέση με τον κόσμο τους, αλλά ήταν η αλήθεια, κάτι ξένο γι' αυτούς. Έμειναν στην αναμονή να περιμένουν τον Νυμφίο, μένοντας τελικά έξω του νυμφώνος, σταυρώνοντας τον Ίδιο τον Νυμφίο!

Ο Χριστός στον σταυρό αλήθεια έλεγε να τους συγχωρέσει ο Θεός, γιατί δεν ήξεραν τι έκαναν. Πράγματι, αν γνώριζαν ότι ο Χριστός ήταν ο Μεσσίας, δεν θα τον σταύρωναν. Δεν τον γνώρισαν, όμως, οι ταλαίπωροι, γιατί πεισματικά δεν ήθελαν να Τον γνωρίσουν, να τον δουν, να τον ακούσουν.

Μπροστά τους κήρυξε την αγάπη, θαυματούργησε, ανέστησε νεκρούς, έδωσε το φως σε τυφλούς, σήκωσε παραλύτους, θεράπευσε ασθενούντας, αλλά οι Γραμματείς και Φαρισαίοι ήταν κλεισμένοι στον κόσμο τους, μένοντας τυφλοί, μη βλέποντας το μεγαλείο της θεότητας, που είχε αποκαλυφθεί μπροστά τους.

Σήμερα πόσοι από εμάς δεν παραμένουμε πεισματικά τυφλοί, κλεισμένοι στον κόσμο μας, σε έναν κόσμο που δεν χωρά κανείς άλλος; Η ταραχή που μας διακατέχει μαρτυρά ότι δεν χωράει στον κόσμο μας ούτε ο Θεός!

Ένας κόσμος φτιαγμένος στα μέτρα, τα δικά μας, ο οποίος δεν ταιριάζει στην πραγματικότητα, αλλά μόνο στα «θέλω» και τα «πρέπει» καθενός μας, ένας φαρισαϊκός κόσμος, στον οποίο κυριαρχεί το ψέμα! Στον κόσμο αυτό υπάρχει και ένας «Θεός» φτιαγμένος στα μέτρα, τα δικά μας, όπως μας συμφέρει, αυστηρός και τιμωρός μόνο για τους άλλους, και -κατά την περίπτωση- ένας «Θεός» για να του αποδίδουμε τις ευθύνες για ό,τι δυσάρεστο μάς συμβαίνει.

Πόσο απέχουμε της αλήθειας! Πόσο σκοτάδι μας έχει κυριεύσει! Δεν βλέπουμε ότι κινδυνεύουμε να μείνουμε εγκλωβισμένοι στην μοναξιά του κόσμου μας, η οποία θα μας στερήσει την συμμετοχή μας στον νυμφώνα του Χριστού μας; Πώς θα νιώσουμε αν ακούσουμε και εμείς τα «ουαί» της υποκρισίας, που μας διακατέχει;

-Υπάρχει χρόνος να κατανοήσουμε την κατάσταση, στην οποία έχουμε περιέλθει!
-Υπάρχει χρόνος να συνειδητοποιήσουμε τι μας έχει στερήσει η πνευματική τύφλωση και αδιαφορία που έχουμε!
-Υπάρχει χρόνος να ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής μας, για να αντικρίσουμε την αλήθεια, την αγάπη, το φως, δηλαδή τον Θεό!

Είναι πολύ απλό! Η μόνη δυσκολία είναι η θέλησή μας! Υπάρχει χρόνος να πλησιάσουμε τον Θεό! Μας περιμένει!

Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

Πηγή: esphigmenou.gr