Πολιτικές θέσεις, Δημόσιες σχέσεις ή Ναρκισσισμός - Γιατί να ψηφίσω Διάβαση Πεζών –

Του Γιαννακίδη Δημήτρη

Δημοτικός σύμβουλος ¨Διάβαση  Πεζών¨

Αν το αντικείμενο της πολιτικής είναι η ζωή των ανθρώπων στην ολότητά της, τότε ο πολιτικός λόγος είναι θέσεις για τη βελτίωσή της. Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι σε μια προεκλογική περίοδο, όπως αυτή που διανύουμε, ο λόγος των υποψήφιων δημάρχων και δημοτικών συμβούλων θα ήταν πληθωρικός, η απουσία του είναι εκκωφαντική. Μόνο γενικόλογες απόψεις, συνήθως ατεκμηρίωτες και, κυρίως, διαφήμιση, διαφήμιση του εαυτού τους. Υποψήφιοι περιφέρουν δεξιά και αριστερά το σαρκίο τους, παρουσιάζοντας το πλούσιο βιογραφικό τους και την επαγγελματική τους ιδιότητα, λες και ψάχνουμε γαμπρό ή νύφη! Κλαρινογαμπροί της συμφοράς και ευυπόληπτες κυρίες της καλής κοινωνίας, «φυτευτές» ηγερίες και «golden boys», που ο μόνος έρωτας που γνώρισαν ποτέ είναι ο εαυτός τους, τρέχουν σε βαφτήσια, γάμους και πανηγύρια  - «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω» - για να αναδείξουν το συμπλεγματικό τους εγώ μέσα από την άδολη - μα τόσο ξαφνική - αγωνία τους για το καλό μας. Δηλώνουν την αγωνία τους για τη ζωή μας, αλλά εγώ αναρωτιέμαι: γιατί τόσα χρόνια δεν πήραν δημόσια θέση για όλα τα σημαντικά ζητήματα, έστω για μερικά, έστω για ένα και, εν πάση περιπτώσει, γιατί δεν παίρνουν τώρα, τι περιμένουν; Και εγώ, με αυτές τις ξαφνικές αγωνίες, είμαι πολύ καχύποπτος, ειδικά με τις αγωνίες των «επιφανών».

Ποια είναι η θέση τους για το κυκλοφοριακό, για τα πάρκινγκ, για τα στρατόπεδα, για τα πάρκα, για την ανάπτυξη, για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, για όλα τέλος πάντων που απασχολούν την τοπική κοινωνία; Τα γνωρίζουν, τα αγνοούν, έχουν θέσεις; Και αν έχουν, γιατί σιωπούν; Και εγώ, ως καχύποπτος που είμαι, λέω ότι η σιωπή είναι βολική: με όλους καλά. Να μην πούμε τίποτα για τα τραπεζοκαθίσματα, γιατί θα δυσαρεστήσουμε τους καταστηματάρχες, να μην πούμε τίποτα για το κεντρικό πάρκο και την απομάκρυνση του γηπέδου, γιατί θα θυμώσουν οι φίλαθλοι του Πανσερραϊκού, να μην πούμε τίποτα για τους πρόσφυγες ή για τα οθωμανικά μνημεία, γιατί θα στραβώσουν οι «συντηρητικοί», να μην πούμε τίποτα… όλοι ψηφοφόροι, με όλους καλά! Η πολιτική όχι ως τέχνη του συμβιβασμού, αλλά ως τέχνη του ενδοτισμού.

Σ’αυτή τη λογική του ενδοτισμού, λοιπόν, εναντιώνεται η Διάβαση Πεζών, γιατί έχει συγκεκριμένες θέσεις, τεκμηριωμένες, που τις εκφράζει με πάθος, αλλά χωρίς φόβο. Αν διαφωνεί κανείς με τις θέσεις της, είναι θεμιτό. Αλλά να ψηφίζουμε αυτούς που μας θεωρούν δεδομένους, που ποντάρουν στην κομματική μας ταυτότητα και που αυτοπροβάλλονται ως έξοχες προσωπικότητες είναι ενδοτισμός, αυτή τη φορά δικός μας, των ψηφοφόρων. Μην μένετε στο περιτύλιγμα. Ψηφίστε υπεύθυνα, στηρίξτε Διάβαση πεζών.