Γιάννης Μαγκριώτης: ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΦΟΡΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΕΜΑΣ

Όσοι διάβασαν προσεκτικά το 2010 το βιβλίο του Αχμέτ Νταβούτογλου, τότε συμβούλου εξωτερικής πολιτικής του τότε Πρωθυπουργού Ερντογάν και μετέπειτα Πρωθυπουργού με τίτλο "Το στρατηγικό βάθος, η διεθνής θέση της Τουρκίας", θα θυμάται ότι περιγράφει τις ευρύτερες γεωπολιτικές εξελίξεις και προσδιορίζει την νέα θέση της Τουρκίας.

Κεντρική του θέση είναι ότι η οικονομική και πληθυσμιακή ενίσχυση της Τουρκίας της επιτρέπει να ξεφύγει από τον "στενό κορσέ" του ψυχρού πολέμου και να διεκδικήσει ρόλο περιφερειακής δύναμης.

Για να πετύχει τον στρατηγικό στόχο έπρεπε να αναπτύξει μια εξωτερική πολιτική ήπιας αναβίωσης τού Οθωμανικού παρελθόντος και μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες, στην πραγματικότητα απέτυχε και στα δύο.

Για το εσωτερικό πεδίο έβαζε, ως βασική προϋπόθεση την αλλαγή του πολιτεύματος, από "Προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία" σε "Προεδρική κοινοβουλευτική δημοκρατία".

Πίστευε ότι οι μεγάλες εσωτερικές αντιφάσεις και συγκρούσεις που εκφραζόταν στο κοινοβούλιο, δεν επέτρεπαν την χώρα να αξιοποιήσει τις νέες δυνατότητές της και να μετατραπεί σε μια ισχυρή περιφερειακή δύναμη.

Αυτήν την στρατηγική υλοποίησε ο Ερντογάν τα τελευταία δύο χρόνια με την αλλαγή του Συντάγματος, το δημοψήφισμα και τις σημερινές εκλογές.

Το πέτυχε στηριζόμενος στην μεγάλη οικονομική ανάπτυξη των προηγούμενων χρόνων, την ανάδειξη του πολιτικού ισλάμ σε κυρίαρχη ιδεολογία, κατάργηση ουσιαστικά του κράτους δικαίου και σφιχταγκάλιασμα με τους ακροδεξιούς "Γκρίζους Λύκους" του Μπασχτσελί.

Τα αποτελέσματα των μεγάλων μετασχηματισμών τα ζούμε ήδη στην Μέση Ανατολή, στην Κύπρο και στο Αιγαίο με επώδυνο τρόπο.

Αύριο ξεκινά μια νέα εποχή στην Τουρκία και μας αφορά

Ποιά είναι η δική μας στρατηγική;

Δυστυχώς, οι εσωτερικές συνθήκες είναι δύσκολες και οι πολιτικές δυνάμεις, στο σύνολό τους, έχουν στραμμένη την προσοχή τους στην κομματική επιβίωση.

Καλά τα Ζαππεια, καλές οι δημοσκοπήσεις, καλές και οι οργανωτικές διευθετήσεις για τα κόμματα, αλλά δεν αφορούν την χώρα την κοινωνία και το μέλλον της.