ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Υπόμνημα του Δρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Α. ΔΡΟΓΙΔΗ προς την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία, με αποδέκτες τους Έλληνες Βουλευτές και Ευρωβουλευτές και τους εκπροσώπους των Μακεδονικών Οργανώσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Υπόμνημα

Του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Α. ΔΡΟΓΙΔΗ

Προς τον εξοχότατο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας

Προς τον κύριο Πρωθυπουργό

Προς τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης

Προς τους αρχηγούς των κομμάτων

Προς τους εκπροσώπους του Ελληνικού Κοινοβουλίου

Προς τους Έλληνες Ευρωβουλευτές

Προς τους εκπροσώπους των Μακεδονικών Οργανώσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό

Η προσπάθεια επίλυσης του ζητήματος που ακούει στη φράση «μακεδονικό ζήτημα», έρχεται να δώσει μία διαφορετική τροπή τόσο σ αυτά που υπερασπίστηκε η Ελλάδα στο πέρασμα του ιστορικού παρελθόντος όσο και σε αυτά που θα προσπαθήσει να αποδεχτεί στο μέλλον.

Η πραγματικότητα που διαμορφώνει η επικείμενη συμφωνία Ελλάδας-Σκοπίων είναι σαφέστατα ενδοτική για τα ελληνικά δίκαια και οδηγεί  σε παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητας, χωρίς να αποσαφηνίζονται οι λόγοι για τους οποίους η Ελληνική Πολιτεία αποδέχεται μία τέτοια πραγματικότητα.

Η παραχώρηση του ονόματος Μακεδονια / Μακεδόνας δεν αποτελεί δικαίωμα της οποιασδήποτε κυβερνητικής πλειοψηφίας, σε διαφορετική περίπτωση αυτοί οι οποίοι θα το επιχειρήσουν, θέτουν τον εαυτό τους υπόλογο απέναντι στην ιστορία και στη συνείδηση των Ελλήνων που κλήθηκαν να υπηρετήσουν τα συμφέροντά τους.   Η εθνική ταυτότητα και ιθαγένεια μιας χώρας δεν αποτελεί προϊόν μιας νομικής συμφωνίας. Στην περίπτωσή μας το «μακεδονικό ζήτημα» αποτελεί ένα τμήμα του γενικότερου «ανατολικού ζητήματος» που προέκυψε μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και αυτό έχει να κάνει με την τριχοτόμηση της περιοχής του  μακεδονικού χώρου, ώστε κανένα από τα ελεύθερα βαλκανικά κράτη να μην έχει τη δυνατότητα της κυριαρχίας σε ολόκληρη την περιοχή.

Σε διαφορετική περίπτωση μία τέτοια πραγματικότητα θα έθετε ένα ελεύθερο κράτος κυρίαρχο, όχι μόνο στην περιοχή της βαλκανικής αλλά και στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο. Η Ελλάδα με βάση τα ιστορικά τεκμήρια είναι κληρονόμος μιας πραγματικότητας που ξεκινάει από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και καταλήγει στη χιλιόχρονη παρουσία του Βυζαντίου. Έχοντας αυτή την ιστορική κληρονομιά και χωρίς να διεκδικεί, έστω και στο ελάχιστο, κανένα τμήμα από τα γειτονικά κράτη, δεν επιτρέπεται να εκχωρήσει τη μακεδονική ταυτότητα (πολιτικά γλωσσικά και πολιτιστικά) σε οποιονδήποτε επίδοξο διεκδικητή.

Αυτό σημαίνει ότι το άρθρο 1 στις παραγράφους 3 α β γ και δ της επικείμενης συμφωνίας είναι αντίθετο σε επίπεδο ιστορικής κοινωνικής και πολιτικής δεοντολογίας και πρακτικής. Μία τέτοια παραδοχή θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου και θα δημιουργούσε καινούργια τετελεσμένα τόσο απέναντι του ελληνικού λαού όσο και απέναντι της διεθνούς κοινότητας, θα αποδείκνυε μάλλον ότι η ιστορική συνείδηση παραχαράσσεται και αλλοιώνεται ανάλογα με τους πολιτικούς τακτικισμούς.

Το επιχείρημα ότι 140 κράτη έχουν αναγνωρίσει η συγκεκριμένη κρατική οντότητα με το όνομα της Μακεδονίας δεν ευσταθεί και αυτοαναιρείται από μόνο του από το άρθρο 2 παράγραφος 1, 2 και 3 της παρούσας συμφωνίας που αναφέρει ότι η Ελλάδα δεν θα αντιταχθεί στην υποψηφιότητα ή την ένταξη των Σκοπίων σε διεθνείς οργανισμούς και περιφερειακούς οργανισμούς. Είναι άλλωστε επόμενο ότι κανένα από τα 140 κράτη που έχουν αναγνωρίσει τη συγκεκριμένη περιοχή δεν έχουν κανένα λόγο (ιστορικό πολιτικό πολιτιστικό) να εναντιωθούν στις οποίες επιδιώξεις του γειτονικού κράτους.

Επομένως η ελληνική εξωτερική πολιτική απεμπολεί από μόνη της το πλεονέκτημα υπεράσπισης όχι μόνο της ιστορικής μνήμης αλλά και αυτής της ίδιας της πολιτιστικής και εθνικής της ταυτότητας. Είναι γεγονός ότι η μακεδονική γλώσσα δεν έχει καμία σχέση με το σλαβικό ιδίωμα που χρησιμοποιεί η γειτονική χώρα, αλλά αποτελεί κομμάτι της αρχαίας ελληνικής (δωρικής διαλέκτου). Μία διαφορετική παραδοχή θα προκαλούσε μία εσκεμμένη ιστορική και επιστημονική παραχάραξη. Αυτή η παραχάραξη εντοπίζεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 2 3 και 4 γιατί προσπαθεί να δημιουργήσει διακριτές γραμμές ανάμεσα στο ιστορικό παρελθόν και στον πολιτισμό της μακεδονικής ταυτότητας, συμψηφίζοντας την ταυτότητα των νοτίων σλάβων με μία επίπλαστη μακεδονική επικάλυψη.

 Αυτή είναι μία πραγματικότητα που προσπάθησε να επιβάλει ο Τίτο για να εξυπηρετήσει ζητήματα εσωτερικής συνοχής μέσα στο κράτος της Γιουγκοσλαβίας, παρόλα αυτά δεν μπορεί να θεωρηθεί ιστορικό τεκμήριο και πολιτικό θέσφατο που θα επέτρεπε είναι οικειοποίηση του ονόματος της Μακεδονίας, ακόμη και αν είχε την υπογραφή ελλήνων πολιτικών ηγετών. Ιδιαίτερα όταν αυτή η μακεδονική ταυτότητα δεν έχει ιστορικό προηγούμενο αλλά αποτελεί μία προσπάθεια εθνικής διάκρισης απέναντι στη βουλγαρική πολιτική κάτι που αποδεικνύει και το παρακάτω απόσπασμα  (Μέρτζου 2013,10)

“Στις αρχές του 2008 κυκλοφόρησε στη Σόφια συλλογική μελέτη με τίτλο Bulgarian Policies on the Republic of Macedonia, την οποία υπέγραφαν σημαντικές προσωπικότητες της πνευματικής, πολιτικής και διπλωματικής ζωής της Βουλγαρίας. Σύμφωνα με τον επιμελητή της μελέτης Lyubomir Ivanov, δεν μπορεί να παραγνωρίσει κανείς πως στο πλαίσιο του αυτοπροσδιορισμού, μετά το 1944, έχει σχηματισθεί στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας μία «μακεδονική» συνείδηση διάφορη της βουλγαρικής. Η εθνογένεση αυτή, όμως. σύμφωνα με τον Ivanov, δεν ήταν τυχαία αλλά προέκυψε μέσα στο πλαίσιο αποβουλγαροποίησης του ιστορικού παρελθόντος της περιοχής, τακτική που είχε υπαγορευθεί από τις σερβικές και εν συνεχεία από τις γιουγκοσλαβικές ηγεσίες”

Όταν λοιπόν επιλέγεται η οικειοποίηση μιας ταυτότητας στη βάση της αναγκαιότητας του αυτοπροσδιορισμού απέναντι σε γειτονικούς λαούς, αυτό το κίνητρο δεν αποτελεί de facto νομιμοποίηση για οποιαδήποτε πολιτιστική, γλωσσική και κοινωνική παρουσία απέναντι στη διεθνή κοινότητα. Η προσπάθεια οικειοποίησης της μακεδονικής ταυτότητας, από γειτονικές χώρες που δεν έχουν καμία σχέση και κανένα δεσμό με αυτή την έννοια, θα προκαλούσε μία μεγάλη επιστημονική συζήτηση.

Η πραγματικότητα που προσπαθεί να διαμορφώσει το κείμενο της συμφωνίας Ελλάδας Σκοπίων δίνει καινούργια διάσταση σε αυτό που ονομάζουμε «ανατολικό ζήτημα», κάτι που έχει να κάνει με γεωπολιτικές επιλογές όλων όσων δεν αρκούνται απλά την τριχοτόμηση του γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας, αλλά προσπαθούν να δημιουργήσουν νομικά τετελεσμένα. Κάτι τέτοιο δεν θα αποδεχόταν κανένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, ενώ θα προσπαθούσε να προστατεύσει τα εθνικά του δίκαια.

Η αποδοχή μιας τέτοιας πραγματικότητας θα μπορούσε να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις  και αλυτρωτικές βλέψεις σε γειτονικές χώρες που αναζητούν ευκαιρία να θέσουν μειονοτικά ζητήματα και σε άλλες περιοχές για τους δικούς τους λόγους.

Η προσπάθεια απάλειψης των αλυτρωτικών κινδύνων δεν αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα για οποιαδήποτε μελλοντική διεκδίκηση κάτω από ένα διαφορετικό status quo και στη βάση διαφορετικών συμμαχιών που θα αναδειχθούν, κατά περίπτωση. Σε μία τέτοια πραγματικότητα δεν αναιρούνται τα οποιαδήποτε πλεονεκτήματα που παραχωρούνται στο κράτος των Σκοπίων απέναντι στη διεθνή κοινότητα, ενώ νομιμοποιείται ένας επίπλαστος πολιτικός μύθος κάτω από το μανδύα της εθνικής αυτοτέλειας και του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού.

Ακόμα κι αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η γειτονική χώρα αναζητά τρόπους να περιορίσει, αν όχι να απαλείψει, το επίθετο βόρεια (Severna) διατηρώντας το ουσιαστικό Makedonija, αφού ένα μέρος του πολιτικού κόσμου και του λαού των Σκοπίων δεν αποδέχεται, για τους δικούς του λόγους, το γεωγραφικό προσδιορισμό.

Αποτελεί απορίας άξιον πώς αποσιωπάται ένα αδιάσειστο ιστορικό τεκμήριο όπως είναι η παρουσία του μακεδονικού τάφου στην περιοχή του Λόφου Καστά του Νομού Σερρών. Οι έντονες πιέσεις της διεθνούς πολιτικής σκηνής να δώσει στο γειτονικό κράτος τη μακεδονική ταυτότητα, θα πρέπει να μας προβληματίσουν για τις οποίες γεωπολιτικές ανακατατάξεις ετοιμάζονται στην περιοχή των Βαλκανίων, άλλωστε παρόμοια φαινόμενα ζήσαμε στο παρελθόν κατά την περίοδο του α και του β Παγκοσμίου Πολέμου λίγο πριν διαμορφωθούν οι πρόσκαιρες συμμαχίες που οδήγησαν στις συγκρούσεις.

Η προσπάθεια της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας να δώσει αβασάνιστα μία λύση και η σπουδή του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών να αναφερθεί και στα ζητήματα της Ελλάδας με την Αλβανία, πριν ακόμη ολοκληρωθεί η οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με το κράτος των Σκοπίων, αφήνει πολλά ερωτηματικά ενώ παράλληλα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παρακινδυνευμένη.

Αυτό μας δίνει το δικαίωμα να σκεφτούμε ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται να κάνει ανιστόρητες υποχωρήσεις, για να εξυπηρετήσει δεδομένα που δεν έχουνε καμία σχέση με τα εθνικά δίκαια. Η σπουδή που δείχνει ένα κομμάτι του πολιτικού κόσμου να υιοθετήσει την επικείμενη συμφωνία, αφήνει πολλά ερωτηματικά σχετικά με τα ανταλλάγματα που διακυβεύονται σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο και οπωσδήποτε αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα.

Θα πρέπει να προσέξουν πολύ οι πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής και να αναλογιστούν τις ευθύνες τους απέναντι στην ιστορία, ενώ παράλληλα η οποιαδήποτε απόφαση θα πρέπει να περιέχει και το αντίστοιχο πολιτικό και ηθικό κόστος. Αναζητώντας τις αξίες και το βάρος της ευθύνης που έχει σήμερα τόσο ο πολιτικός κόσμος όσο και ο ελληνικός λαός, είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε όλους τους κινδύνους που υπάρχουν στο πλαίσιο της αποδοχής μιας ενδοτικής συμφωνίας. Οι κίνδυνοι από μία τέτοια απόφαση δεν έχουν μόνο οικονομικό αντίκτυπο αλλά Εθνικό ιστορικό και γεωπολιτικό δεδομένο με απρόβλεπτες συνέπειες.

Ph.D.ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α. ΔΡΟΓΙΔΗΣ

Διδάκτωρ Ιστορίας Πανεπιστημίου Paris 1 Panthèon Σορβόννης

τ.Υπότροφος UNESCO

drogidis1@gmail.com

Σύντομο Βιογραφικό

Δημήτριος Α. Δρογίδης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1966. Το  1986 τελείωσε την Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και το 1990 το Γαλλικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου  Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1990 είναι διορισμένος δάσκαλος και σήμερα είναι Σχολικός Σύμβουλος της 3^ης Εκπ. Περιφ. Πέλλας, με έδρα την Αριδαία. Ήταν επιμορφωτής του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου πάνω σε θέματα που αφορούν τα νέα διδακτικά βιβλία.

   Ασχολήθηκε με την Ιστορία, την Ψυχολογία και τις Επιστήμες Επικοινωνίας. Έχει παρακολουθήσει  πλήθος επιμορφωτικών προγραμμάτων και συμμετείχε σε ημερίδες κι επιστημονικά συνέδρια. Σήμερα είναι Διδάκτορας Ιστορίας του Πανεπιστημίου Paris 1 Pantheon Sorbonne και τ. Υπότροφος της UNESCO. Είναι μεταπτυχιακός φοιτητής στο Τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Παν/μίου Μακεδονίας στη Θεσσαλλονίκη με ειδίκευση στην Εκπαιδευτική Διοίκηση και Ηγεσία.

Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βόρειας Ελλάδας, μέλος της Ανώνυμης Εταιρείας Πνευματικής Ιδιοκτησίας, μέλος της Εταιρείας Ελληνοευρωπαϊκών Μελετών, της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας και της Παιδαγωγικής Εταιρείας Δράμας  Ιδρυτικό Μέλος της Εταιρείας Πολιτικού Λόγου και Προβληματισμού «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ»

για το συγγραφικό του έργο τιμήθηκε από το Σύνδεσμο Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας (2.3.2001).

   Από πολύ νωρίς μελέτησε και έγραψε σε όλα σχεδόν τα είδη του γραπτού λόγου (Ιστορικές Μελέτες, Αρθρογραφία, Ποίηση, Στίχο, Σενάριο, Ανακοινώσεις, Ομιλίες ) και συμμετείχε ως εισηγητής σε διάφορα Πανελλήνια, Διεθνή και Παγκόσμια Συνέδρια από το 2003 έως το 2009

 Αποσπάσματα από ανέκδοτες Ποιητικές Συλλογές συμπεριλήφθηκαν στο Ανθολόγιο Λεσβίων Ποιητών του Κώστα Μίσσιου   (Μυτιλήνη 1998) ενώ βιβλία του κυκλοφορούν από το 1996

1.   ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1897-1997  Τα 100 χρόνια της νεότερης πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης  570 σελ.  ISBN 960-12-0552-7  (1996)

2.               ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 1453-1997  

734 σελ. ISBN 960-12-0601-9 (1997)

Εκδόσεις UNIVERSITY STUDIO PRESS AE

3.               ΒΑΛΚΑΝΙΑ, Η ΓΗ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ (2001)

5 τόμοι (1440 σελ.) ISBN SET 960-8208-009

a.                960-8208-05-X

   Εκδόσεις ΤΖΙΑΜΠΙΡΗΣ-ΠΥΡΑΜΙΔΑ

4.               ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΣΤΟ ΜΕΤΑ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ  (2007)  σελ. 197 ISBN 978-960-12-1635-5 Εκδόσεις UNIVERSITY STUDIO PRESS AE

5.               (2009) Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ & Ο ΤΥΠΟΣ Εκδόσεις  UNIVERSITY STUDIO PRESS AE,  ISBN 12-1811-3

6.               (2009) «The Impact of Information Communication Technology (ICT) to the Greek Educational Community» Dr Paraskevi Mentzelou , Dr Dimitrios Drogidis In   Harrison Yang and Steve Yuen (Eds.):  Collective Intelligence and E-Learning 2.0: Implications of Web-Based Communities and Networking Edited By: Harrison Hao Yang, State University of New York, USA; Steve Chi-Yin Yuen, University of Southern Mississippi, USA   ISBN: 978-1-60566-729-4 Hard Cover Publisher: Information Science Reference Copyright: August 2009 Pages: 326

7.               (2010) Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ   Εκδόσεις  Φυλάτος  σελ..288. , ISBN 978-960-88824-4-7,

8.               (2010) Τα Παιδιά της Ατλαντίδας (Παιδική και Εφηβική Παραβατικότητα) Εκδόσεις Φυλάτος σελ. 288 , ISBN 978-960-88824-2-3,

Συμμετοχή με το έργο  ΒΑΛΚΑΝΙΑ, Η ΓΗ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ στις Εκθέσεις Βιβλίου της Φραγκφούρτης (Οκτώβριος 2001) και της Σόφιας (Δεκέμβριος 2001) στο περίπτερο του Συνδέσμου Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας και στην 1^η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου SCRIPTA  που διοργανώθηκε το Μάιο του 2004 στη Δ.Ε.Θ.

Εκτός από τις παραπάνω εκθέσεις τα έργα του βρίσκονται - από το 1997- ανελλιπώς στην Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης – στα αντίστοιχα περίπτερα των εκδοτών - που διοργανώνει ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας, στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Πνευματικός Μάιος». Μιλάει Γαλλικά και Ιταλικά.

Γράφει σενάρια για κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές, μερικά από τα οποίες αναφέρονται παρακάτω:

1.   ΚΑΝΑΛΙ ΩΡΑ 0

2.   ΚΥΚΛΟΣ ΖΩΗΣ

3.   ΤΟ ΣΚΑΚΙ

4.   ΛΕΥΚΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ

5.   STOP CARE

6.   ΑΠΟΡΡΙΨΗ

7.   ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ THN ΚΟΛΑΣΗ

8.   ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ

9.   Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ

10.                     ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

11.                     ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΙΤΑΝΩΝ

12.                     ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TRAVEL

13.                     ΣΚΙΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

                                                  

  και μπορεί επίσης να γράψει σενάρια κατά παργγελία, γράφει στίχους για τραγούδια κα έχει 2 ανέκδοτες ποιητικές συλλογές.