ΛΑΕ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ: «Υπόθεση ΟΑΣΘ» : «Η μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και η εγκαθίδρυση ενός «δικού του» πελατειακού δημόσιου»

Καταμεσής του καλοκαιριού, και αφού ψήφισε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος το σχετικό νόμο, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διόρισε τα Διοικητικά Συμβούλια των οργανισμών που θα αντικαταστήσουν τον ΟΑΣΘ και το ΣΑΣΘ. Το ένα μάλιστα από αυτά (ΑΣΥΘ), για «δουλειά» που θα αναλάβει μετά το πέρας της κυβερνητικής τους θητείας!

Τόσο οι δηλώσεις του κ. Σπίρτζη όλο αυτό το διάστημα, όσο και η «τελετή» παράδοσης, καταδεικνύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί και τον ΟΑΣΘ, όπως και τα ζητήματα της παιδείας, της εκκλησίας, των παρελάσεων, για να συντηρεί μια ανούσια και εντελώς παραπλανητική κοκορομαχία με τη Ν.Δ., προκειμένου, αφενός μεν να ξεχάσουμε τα επώδυνα μνημονιακά μέτρα που παίρνει το ένα πίσω από το άλλο, αφετέρου δε, να αναστηλώσει τον πολιτικό δικομματισμό ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Δ.

Θα συνιστούσε πολιτική αφέλεια να πιστεύαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που ξεπουλάει, σύμφωνα με τις μνημονιακές δεσμεύσεις του, ό τι δημόσιο υπάρχει (για τη Θεσσαλονίκη ΟΛΘ, ΕΥΑΘ, ΕΒΖ, ΕΛΒΟ, ΜΟΔΙΑΝΟ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ κτλ.), και μάλιστα σε εξευτελιστικές τιμές, την ίδια ώρα, κόπτεται για το δημόσιο χαρακτήρα του ΟΑΣΘ, και για την κακοδιαχείριση που υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια. Άλλωστε, σε κανένα σημείο του ψηφισμένου νόμου, δεν απαγορεύεται η μελλοντική ιδιωτικοποίηση του ΟΑΣΘ, ενώ λέξη δε λένε για το αν θα ενταχθεί, ως δημόσιος πλέον φορέας, στο Υπερταμείο, όπως έχουν ενταχθεί όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις, που παίρνουν το δρόμο της ιδιωτικοποίησης.

Δεν αναφέρεται στο νόμο ότι στόχος των ΟΣΕΘ και ΑΣΥΘ είναι η παροχή φθηνών,  ασφαλών, λειτουργικών, περιβαλλοντικά φιλικών συγκοινωνιών για τα λαϊκά στρώματα της Θεσσαλονίκης. Αντίθετα, από υποστηρικτές του «Δεν πληρώνω», έγιναν εφαρμοστές της  «επιβολής προστίμων στους παραβάτες» (άρθρο 15, παρ. ε).

Το γεγονός δε, ότι το κόστος λειτουργίας των νέων φορέων θα καλύπτεται από το κόμιστρο, τα λοιπά έσοδα (διαφημίσεις κτλ.) και την κρατική επιχορήγηση, την περίοδο που η κυβέρνηση εφαρμόζει τον «κόφτη» στις δημόσιες δαπάνες με το μπαμπούλα του κουαρτέτου, καθιστά εξαιρετικά αμφίβολη την ποιότητα των συγκοινωνιών που θα παρέχουν οι νέοι φορείς, ειδικά αν δούμε τι συμβαίνει στον ΟΑΣΑ στην Αθήνα, όπου περικόπτονται δρομολόγια, αυτοκίνητα  χαλάνε και δεν επιδιορθώνονται, υπηρεσίες παραχωρούνται σε ιδιώτες κτλ.

Σε ότι αφορά το μέλλον των εργαζομένων στον ΟΑΣΘ, αυτό έχει σαφώς προδιαγραφεί, αφού εντάσσονται άμεσα στο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, που συνεπάγεται σημαντικές μειώσεις στους μισθούς τους, ενώ αφήνει ανοικτό το ζήτημα της τροποποίησης του Κανονισμού Προσωπικού, μετά από τις γνωστές «διαβουλεύσεις»…

Αυτόν το νόμο για τις συγκοινωνίες στη Θεσσαλονίκη, που θα «καθαρίσει» τα μικρά ψάρια που λυμαίνονταν τον ΟΑΣΘ, τον οποίο μετατρέπει αρχικά σε δημοσιοκομματικό, αλλά στο άμεσο μέλλον θα τον εκχωρήσει σε μεγαλύτερα ψάρια – καρχαρίες, «εμπλούτισε» ο κ. Σπίρτζης με το διορισμό των νέων Διοικητικών Συμβουλίων.

Φανερή πρόθεση της κυβέρνησης, είναι η εγκαθίδρυση σε όλη την επικράτεια, ενός απίστευτου πελατειακού κράτους, όπου η σκληρή κομματική προέλευση των μελών των Δ.Σ στον ΟΑΣΘ, ΑΣΕΘ και ΑΣΥΘ, και η οικογενειοκρατία των Παππάδων, θα φαντάζει απλή παρανυχίδα.

Το θερινό ρεσάλτο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η αρχή της πλήρους αποκάλυψης ενός σχεδίου άλωσης φορέων, μηχανισμών και μέσων, με στόχο να διασφαλίσουν το πολιτικό μέλλον του νεομνημονιακού «κεντροαριστερού» μορφώματος.

Έχοντας ως μόνες προτεραιότητες, την νομή της εξουσίας και την κομματική διαχείριση, κατάφεραν μάλιστα και μια παγκόσμια πρωτοτυπία!

Δε διόρισαν ούτε έναν (!!!!) συγκοινωνιολόγο, στα Διοικητικά Συμβούλια των φορέων που θα έχουν την αρμοδιότητα ΟΛΩΝ των συγκοινωνιών (αστικά λεωφορεία, τραμ, μετρό κτλ.) της περιοχής της Θεσσαλονίκης!

Είναι δε τόσο σίγουρη για τις επιλογές της η κυβέρνηση, που φρόντισε να  προστατεύσει τον κ. Παππά, απαλλάσσοντάς τον εκ των προτέρων, αφού, σύμφωνα με το άρθρο 29 παρ. 2 του νόμου: «Με την επιφύλαξη της παρ. 1, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου (του ΟΑΣΘ), ο Πρόεδρος και ο Διευθύνων Σύμβουλος διώκονται και ενάγονται για πράξεις ή παραλείψεις κατά την άσκηση των καθηκόντων τους μόνον εάν ενέργησαν με δόλο».